دا د حمزه بابا د کابل د لومړي سفر، چې پر ١٩٤٨زېږدي کال يې ترسره کړى و، منظوم يونليک دى. تاسې يې په ''ډالۍ'' کې ټوک ټوک لوستلاى شئ.
دويمه برخه:
٢٢اګست ١٩٤٨
افغانستان ته
د لارۍ په ذريعه روانګي
لاړم د اګست په دوه ويشتم افغانستان وته
سن اته څلوېښت و، د کابل ښکلي بوستان وته
شمع د هستۍ مې يوړه نوي شبستان وته
جوړ نوي ماحول کړم د قصې نوي عنوان وته
ما د خپلواکۍ له جشنه څه اثراب وموندل
ګويا چې ما نور د حريت برکات وموندل
ډېر راته مامور صاحب ويزه ښه انتظام وکه
داسې د انتظام د نظام زړه ورته سلام وکه
دا هسې لارۍ وه، لکه برق به يې خرام وکه
ما ويل موټر خو په دنيا هسې خپل نام وکه
حيف چې د لارۍ له ډاره پاتې سمندر شولو
بس خو لوى علت يې يو فقدان و د موټو شولو
سپور د پېښور نه راسره شو يو سړى غوندې
و، خو پنجابى خو په لباس و، پرنګه غوندې
ووى عېنکونه ښکارېدلو چارچشمى غوندې
لاړ شو مخکې سيټ ته ځان يې جوړ که مشروټى غوندې
مونږ ورته ويل چې دا مخصوص زمونږ لپاره ده
لاړ شه روستو کېنه چې لارۍ ټوله وزګاره ده
ورانه يې ګونه شوه وروستو کېناستو مجبور شولو
و له رنګه تور خو د غصې له زوره سور شولو
کوز شو په جمرود کې زه به څه وايم تربور شولو
بل افسر يې ځان وسره راوستو حضور شولو
وى چې زه افسر د سي اى ډي يم تلاشي کوم
زه ادا کول به د خپل فرض منصبي کوم
واړه يې راکوز کړه د لارۍ ځنې سامان زمونږ
ښه يې راپوره د کښېنولو کړه احسان زمونږ
ورځ په تېرېدو وه، ده بند کړى و کاروان زمونږ
حيف چې مسلمان کاوه د صبر امتحان زمونږ
پاس يې دغصې نه يوه وروځه بله لاندې وه
کله به دا لاندې شوه هغه بله به باندې وه
ناڅاپه رسا پرې خوله راپرانسته ورتېر شولو
هم ترې هلالي له بلې ډډې راچاپېر شولو
وروځې يې شوې سمې د مزاج فرعون يې زېر شولو
خپل د منصب فرض يو ساعت لره ترې هېر شولو
راغى مولانا عبدالقادر د دوى تر ميانه شو
صلح جوړونکى په هغوى کې خوش بيانه شو
وويل افسر د سي اى ډي دوه افسران يومونږ
ووي هلالي چې شاعران د پاکستان يو مونږ
وويل افسر چې وخپل کار وته نګران يو مونږ
ووى هلالي چې شاعران او ادبيان يو مونږ
وويل افسر زمونږه کار تر لېرې لېرې شته
تاسو شاعرانو څخه بس تشې خبرې شته
جوړ کړل مولانا عبدالقادر ګيلو قصو ته ټول
لوى يې کړې هېرې شوې مايل وړو وړو ته ټول
درنګ چې تېرېدلو شو تيار مصافحو ته ټول
زه ومه جذبات مې وو، غونډاري عېنکو ته ټول
ناست وم په لارۍ کې ماله سوخته ورته غږ وکه
درشم عفوه وغواړم ترې تاسو چې دا زوږ وکه
لاړل فيرنګيان خو ذهنيت يې دلته پاتې دى
ډوب شولو خو اوس فرعونيت يې دلته پاتې دى
تېر يې شو شباب زينت و زينت يې دلته پاتې دى
ورک يې شو دفتر خو حکايت يې دلته پاتې دى
مونږ کې کرونده د خپل تهذيب يې داسې کړې ده
ګويا چې رڼا د اسلامي تهذيب يې وړې ده
نور بيا....
