غزل
ښكلې ده دنيا مګر بې تا زندګي سخته ده
دلته ګڼه ګوڼه كې تنها زندګي سخته ده
برګ اسمان په قهر دى پر مځكه هيڅوك نه لرو
سخته ده جانانه په ولا زندګي سخته ده
نه لرم طاقت د وصل، نه منم بېلتون د يار
هر لورته چې وي ګرانه زما زندګي سخته ده
دامنم د لمر له راختو سره به ته راشې
دا خو هم منه چې تر سبا زندګي سخته ده
دلته ايينې د كاڼو پښو كې دي ذرې ذرې
دې ښار كې زما ښكلې اشنا زندګي سخته ده
ګرانې! كه جرس در څخه لرې شو يوازې شوې
ته به هم بيا وايې چې رښتيا زندګي سخته ده
احسان الله جرس
يكشنبه
09/12/2007
غزل
دا چې به راتله اكثر
ستوري رالوېده اكثر
تل به وم ګلاب ،ګلاب
تا چې راكاته اكثر
دوې سترګې مې سرې اكثر
دوه لاسه يې سره اكثر
مرګ ته وي د ورور تيار
جنګ كړي پښتانه اكثر
ستا پر بام په غلا كتل
ماته يادېده اكثر
لږ اورم د (هو) جواب
اورمه يې( نه) اكثر
دا جرس ملنګ دى بس
ګرځي چې ساده اكثر
