نه چرچڼې نه يې شور نه توتكۍ شته
نه ماښام، نه چينارونه نه مرغۍ شتهپه دې ښار كې كه هر څومره جينكۍ شته
نه يې غاړه كې مرۍ او نه اوګۍ شتهدې كوڅو كې مازيګر څومره خومار وي؟
نه زيارت شته ، نه چيلم او نه دوهۍ شتهتورو غرونو! نو سلام به مې څوك دروړي ؟
دې اسمان كې خو نه ستوري نه سپوږمۍ شتهڅراغونه ددې ښار څومره پردي دي؟
دلته چېرې ها د تېلو ډېوه ګۍ شتهښكلي شته دي خو غرور سترګو كې نه شته
نه وربل، نه لوپټې او نه پګړۍ شتهراغه شته دى، غر هم شته، خو هاسي نه دي
نه كېږدۍ شته، نه كوچۍ او نه شپېلۍ شتهخو:
خو نه وير شته دى، نه ډزې، نه سلګۍ شته
نه جګړې نه د خالي توپو نلۍ شتهد بودا په شانې نه دي نړيدلي
د پېړيو دنګې دنګې ودانۍ شتهنه د چا په تندي ټپ، نه څوك نيم ځانه
نه ټوپكې په اوږو نه ګردنۍ شتهدلته هر سړى پر خپله لاره درومي
نه چپېړه، نه لرګى ، نه هتكړۍ شتهنه كمزورى، نه زور واكى معلومېږي
نه مورچل، نه تېركشونه پربلۍ شتهوايي دلته هم لښكر راغلى ، تللى
خو ښارونه دي ودان ، په كې مړۍ شتهپراګ چيك جمهوريت
