ته لکه روڼ ستوری د سهار د سفیدې په مخ
زه لکه ډیوه په یو مزار د هدیرې په مخ
ته لکه ارمان دجنګیالي ژڼي په لوی ډګر
زه لکه پټ درد د یوې مور د اندیښنې په مخ
ته لکه ګلاب په تور اوربل یا د پټکي د ول
زه لکه ریدی دیوې شاړې شان میرې په مخ
ته لکه بس خوب د کومې ناوې د شهید ژڼي
زه لکه تعبیر د نه لیدونکې ایندې په مخ
زه منم (بدرۍ) خود تور وخت ددیو پنجره کې یم
ته لکه سیفل شه د ژوندون د افسانې په مخ
پيښور
۱۴ -۸- ۲۰۰۷
17.10.2007
- wiar
زه لکه ژوند له خونده پاتې يمهلاس راکوه له ژونده پاتې يمه
((مرګ او بېلتون راته جوړه راغليزه يې په منځ کې بنده پاتې يمه))
لکه غمی په سمندر کې نه يملکه سپوږمۍ څرګنده پاتې يمه
د بوسو لاندې اوبه تېرې نکړېرقيبه تاته برنده پاتې يمه...
23.10.2007
- wiar
نور به داسې څه غواړي، مينه غواړي زړه غواړي
ستا لېونۍ ستا په نوم خپل ژوند تېرېده غواړي
څومره چې ډاډ وركم زه، صبر نه شي يو ګړى
زړه مې ستا په سترګو كې سم دم ډوبيده غواړي
جوړ به شي ښايسته به شي، سم ګلاب ګلاب به شي
زما د زړګي وران كلى، ستا يو ځل كاته غواړي
دار دې وي جلاد دي وي، اور كې زندګى دې وي
ستا دې پكښې وې ديدن، نور به سړى څه غواړي
تا غواړي بس تا غواړي، بېله تا ژوند خاوري شه
دا خاطره مرګ غواړي، ژوند جانانه نه غواړي...
