تيره شپه زه په شوګير باندې كرۍ كړم
خداى اخته زه په دې  څه ډول خوارۍ كړم

بيا زه خير كه عمر تېر په ملنګۍ كړم
خو چې ښكل دې يو ځل سرې شونډې غوټۍ كړم

هسې نه چې قد قامت زما بدرنګ دى
محبت كې روستو پاتې غريبۍ كړم

دا خو ستا له غمه څيرې ګرېوان ګرځم
هسې نه چې دا كارونه له مستۍ كړم

***

ټپې، ټپې دي سندرې دي نغمې دي
ستا خبرې ياره! ستا په شان خوږې دي

دغه ستا د شرابي سترګو كانې دي
راپسې چې اوس د ټولو خلكو خولې دي
دا چې سوى، سوى بوى مې له خولې خېژي
دا مې بلې په زړګي باندې لمبې دي
نور خو خداى شته ښكلي ډېر راباندې ګران دي
خو بدېږي مې په دې چې بې وعدې دي
زه سردار يې په لومړي نظر نشه كړم
سترګې ستا څه د زړو ميو پيالې دي

۱۳۸۵، لوى اختر لومړۍ ورځ