ډال د غلیم مات شه چې دا توره یې بې وروره شي
پرېږده چې زموږ په څېر بې زره او بې زوره شي
خوب وینم یو څوک پر دغه قبر ډیوې بلې کړي
توغ پرې د سر شال کړي ځي ملنګه شي سر توره شي
څومره نښترونو او څېړیو کډه بارکړه ترې
خود به زموږ غرونه بې ابشاره شي بې شوره شي
ستا دا ښکلې سترګې چې خوار خوار کله کاته کوي
سم لکه افغان چې کور یې لوټ شي او بې کوره شي
نور په کې ګلاب ګلاب ځوانۍ شمسزیه نه رېبو
یو ځلي که دغه پښتنه سیمه سمسوره شي.
۲۴/۱/۱۳۸۰ لغمان
26.11.2006
- janan
هر څه ته شا کړه له هرڅه زما لپاره تېرشهدنیا فاني ده ددنیا له کاروباره تېرشهتږی ارمان مې په سینه کې درته لاره څاريیوه شېبه لکه باران پر دغه لاره تېرشه کلی به وران وي او ساده وي خو چې زه یم په کېبس دی راځه د پېښور له ښایسته ښاره تېرشه چې مې د زړه کلي ته غږ د امن نه راوليچې په کې درد ته سکون نه وي له سېتاره تېر شهبچي یې مار خوړلي ځاله یې توپان ورانه کړهمرغۍ د ښکار نه ده ښکاري له دغه کاره تېر شهتاته څه نه ښکاري رګ رګ کې دې جذبې ویښې ديشمسزیه ګوره...
26.11.2006
- janan
د سپرلي ګل وم د خزان شمال مې نه پېژندهما شپه او ورځ هم نه لیده زوال مې نه پېژندهد زمري خوی مې و ما غر او غرڅه خوب کې لیدلد لومې سوچ مې سر کې نه و جال مې نه پېژندهاوس چې ګام اخلمه یو ځل مخکې او وروسته ګورمڅه ماشومتوب و چې ثواب، وبال مې نه پېژندهدمور له مینې دې سرحد ته مینې راوستمهخو په نامه دمینې دا جنجال مې نه پېژندهلکه پښتون چې مې په نه څه ژوند تالا ترخه شوتوره مې پېژنده خو بل کمال مې نه پېژنده...
