آزادى بيان حد دارد.

جواب اينست كه  آزادى بيان حد ومرزي دارد و مطلق نبوده واين حد ومرز بر مبناء قوانين موضوعه هرجامعه طبق رسوم ،عنعنات ،دين ومذهب همان جامعه قيد ميگردد.

چنانچه در قوانين كشورما نيز اين قيد انعكاس يافته است على الخصوص در قانون اساسي و قانون رسانه هايى همگانى.

جزء اول ماده دوم قانون اساسي چنين صراحت دارد (( دين دولت جمهوري اسلامي افغانستان دين مقدس اسلام است.))

ماده سوم قانون مذكور (( در افغانستان هيچ قانون نميتواند مخالف معتقدات واحكام دين مقدس اسلام باشد.))

قانون رسانه هاي همگاني منتشره جريده رسمي (۸۷۱) مؤرخ   ۱۵ – ۱۰ – ۱۳۸۵ كه با پيروي از قانون اساسي كشور نشر گرديده.

فقره (۵) ماده دوم قانون مذكور چنين وضاحت دارد.

((رعايت اصل  آزادى بيان ورسانه هاي همه گاني مسجل در اعلاميه جهاني حقوق بشر بادر نظرداشت دين مقدس اسلام))

وهمچنان ماده (۳۳) قانون مذكور (( نشر مطالب ذيل در رسانه ها همه گاني جواز ندارد.

۱- مطالبيكه مغاير بااحكام دين مقدس اسلام و توهين به ساير اديان ومذاهب باشد.))

به اساس مواد قانوني كه فوقا ً تذكر گرديد براي  آزادى بيان و رسانه هاي همه گاني قيود از جانب قانون وضع گرديده هيچ رسانه همه گاني نميتواند مطابق به قوانين موضوعه كشور نشراتي رانمايند كه مخالف اصول اسلام   قانون اساسي كشور و قانون رسانه هاي همه گاني باشد .

در اين اواخر مسوده قانون رسانه هاي همه گاني تحت بحث ولسي جرگه بوده ، بعضي اشخاص و به اصطلاح (( صاحب نظران )) بيان ميدارند وباور دارند كه  آزادى بيان بايد بدون سانسور و قيدباشد.

اگر باور ايشان به اين باشد كه  آزادى بيان مطلق بوده .

به گمان بنده از نگاه قوانين موضوعه كشور به خطاء رفته اند و درك درستي از  آزادى بيان ننموده اند.

در اصل رسالت  آزادى بيان ورسانه هاي همه گاني در جامعه انعكاس دادن نكات منفي جامعه بوده  و انتقاد بالاي آنها بوده نه اينكه به ريشه هاي نكات منفي آب بدهند و آنرا پرورش و رشد دهند.

چنانچه از طريق بعضي   رسانه هاي تصويري موضوع به همين منوال بوده. از طريق رسانه هاي تصويري برنامه هاي كه خلاف رسوم ،عنعنات ، دين و مذهب مردم افغانستان بوده نشر ميگردد. وهيچ خوفي ندارند.

زيراكه هيچ ارگاني دولتي مانع ايشان نميگردند. سال قبل شبكه تلويزيوني افغان بجرم اينكه تصاوير عريان را به نشر ميسپارد طي جلسه علني ديوان معتدم امنيت عامه رياست محاكم ولايت كابل به جريمه نقدي محكوم به جزاء گرديد.

جزاء داده شده موجب اصلاح تلويزيون مذكور نگرديد باز هم به همان جرم خويش مبادرت ميورزد و مرتكب جرم ميگردد ، تلويزيون مذكور يكي  از كار هاي نيك هم نموده كه عبارت از داير نمودن برنامه ستاره قرآن به اصطلاح هم خرابات هم منجات .

هدف از داير نمودن برنامه ستاره قرآن اگر چه كاري نيكي بود ليكن براي تلويزيون افغان جنبه رقابتي داشته نه رضاء خداوندي . درصورتيكه هدف گرداننده گان تلويزيون افغان رضاء خداوند(ج) باشدبايد برنامه هاي خلاف شرعي و قانوني خود را بند نمايد .

ديگر شبكه هاي تلويزيوني از قبيل تلويزيون طلوع از همه جلوتر به تخطي قانوني مبادرت ميورزد.

تلويزيون مذكور دريكي ازاعلانات خويش نمايشي از بعضي دول اسلامي را نشر مينمايد و بيان ميدارند كهآزادى بيان در آئينه كشور هاي اسلامي .

تلويزيون طلوعآزادى بيان را در اسلام به نشرات شبكه هاي تلويزيوني كشورهاي اسلامي قياس مينمايد.

در حاليكه به خطاء رفته اند، اسلام به حقايق و اصول آن كه از جانب شارع توسط پيامبر بزرگ اسلام و ناجي بشريت آورده شده است شناخته ميشود نه به نشرات شبكه تلويزيوني دول اسلامي.

در اين اواخر مسوده  قانون رسانه هاي همه گاني تحت بحث ولسي جرگه بوده و بعدا از تصويب ولسي جرگه طبق پروسيجر قانوني نشر قانون به مشرانو جرگه سپرده ميشود .

نكته مهم اينست كه در هردو مجلس نماينده گان ملت مسلمان افغانستان اند و قوانين افغانستان بايد بر مبناء اصول دين مقدس اسلام و قانون اساسي كشور تصويب شود.