غزل
حېران مومند
چې د غربت خېټه مړه ساتمه
بيا د اظهار ژبه وړه ساتمه
ستا بې رُخۍ سره بلها لويه شى
ګيله په زړۀ کښې که وړه ساتمه
کوؤم چې غېرو سره جنګ د تهذيب
زۀ به پښتون وجود تکړه ساتمه
دا خو بس ته يې ياران نوى نيسې
زه زړۀ کښې ستا مينه زړَه ساتمه
د خلکو زړونه رغوؤم مومنده
کۀ خپل زړګى ټکړه ټکړه ساتمه
٢٧/ ١/ ٢٠٠٣ء
02.09.2006
- hairan
ادب که له حد نه زيات شي بې ادبي ده!!!
انجينير ستانه مير زهير
د دانش خپرندويه ټولنې په دفتر کې ناست وم ،په پښتو ژباړل شوی پخوانی مشهور اثر چې د بيا چاپ په ګاڼه سينګار شوی و ، لاس ته راغی . د تعامل سره سم مې لومړی تر هر څه دمخه د کتاب په عنوان سترګې ښخې کړې . ليکل شوي و : ګيتا نجلۍ ، ليکوال ټاګور ، ژباړن _ فاضل استاذ عبدالروف بينوا
سمد لاسه مې په ذهن کې وګرځيدل ، څو...
02.09.2006
- hairan
نعتسليم بنګښ
منم احد دى خو په څنګ کې يې احمد هم دىدواړه په عرش دي خو د دواړو مېنځ کې حد هم دى
زما نامې سره تړلى دى ستا نوم مبارکزما ايمان دپاره بس دغه سند هم دى
زه خو بې شکه چې رحمان رحيم الله منمهخو رحمت اللعالمين مې محمد هم دى
هغه درود ورباندې وايي او سلام پرې کويڅوک چې خالق،...
