څه کاڼو حالاتو کاڼی کړی دی
څه مې زړه په کاڼو پسې وړی دی
څنګه به مې سيوری رانه واړوي
لمر لکه د ستړي سړي ستړی دی
وخته به مې لرې و، خو مړ به شم
زړه هم نو زما د وجود غړی دی
تا وینم چې سترګې د مار ووينم
سترګو کې یې ستا د سترګو زړی دی
کرښې مې بدلې د ورغوي کړې
لاس کې مې نېولی د بخت پړی دی
رنګ يې د شفق ګډ په نکريزو دی
ژوند ته مې چا داسې رنګ راوړی دی
۲۸ غويی ۱۳۹۰ (۱۸ مئ ۲۰۱۱) MSPA د فتح خان کلا
11.05.2011
- نورګل شفق
راليږونکی : فريداحمدتسکین سرليک: نظم نېټه: 11.05.2011 05:49
جنابه نوم دې پر رمزونو ليکمیارمې يې ځکه دې په زړه کې ساتمله ځانه زه ډېرغټ انځورګرجوړومنوم به دې دومره په هنرجوړوم دګل تنکۍ لښته به تاو راتاو کړم ترې جوړوم اسم اعظم توریداستا د نوم دا محترم توری راوړم زموږ دګلدرې ګلونه دسيدکرم دغوجرې ګلونهپه يوه توري پسې درې ګلونه اوس دې هرتوری پرګلونو ليکم جنابه نوم دې پر رمزونو ليکم بي...
05.07.2011
- نورګل شفق
لمره ژر راوخیږه، بې سيوري يم
نه د سپوږمۍ خپل او نه د ستوري يم
سترګې مې په خپل ځان پسې اړوم
وړی داسې لارې داسې لوري يم
سترګې د ډېوې مې ورکې کړي دي
خپلې دوه لېمې مې ورکې کړي دي
اې! دې وخت ته ووایﺉ چې څه دې کړې
اې! هغه شیبې...
