وو رانه پاتې لکه ګل غوندې یوګل وجـــــــــــود
چې چېرته لاړم بېرته راغلمـه ترخپل وجـــــــــود


چې مې هرڅومره له خپل ځـان سره حساب وکړ
هسې ورغاړه دی ژوندون ته، تراجل وجـــــــــود


لکه ایوب غوندې صابردی په خوله نه وایي څه
خالقه ښه کړې دزخمي ،زخمي کابل وجـــــــــــود


په عجیبه رنګه فــــــکرونومبتــــــــــلا کړم مینې
تریاره لاړشم مګر نه وي راسره مـل وجــــــــــــود


بختیاریې ځار شه له خوږوسترګــــوغزل وجـود
ګل هم راوړئ دی دښکلـــــو تر اوربل وجــــــــــود