هېري یې کړه ټولي وعدې،مه ژاړه
مه ژاړه،زړه ! تېري کیسې مه ژاړه
راز به مو ښکاره شي په ټول کلي کي
خلک به دې واوري نارې،مه ژاړه
اوس به مې بیدار شي،زړندوکی زړه
سترګې دې راپورته که ! اې ! مه ژاړه
دا ګرمې اوبه به دې خراب کړي مخ
اوري دې له سترګو شغلې،مه ژاړه
نه کوي په غوړ لوښي اثر اوبه
نوره کړه بلا ورپسې،مه ژاړه
دا چې یار ستا نه شو،په دا وژاړه
دا چې یار دې نشته،په دې مه ژاړه
نور خلک دې وایستل له خوبه ټول
مه ژاړه ګوهره د شپې مه ژاړه
29.01.2014
- انعام الله ګوهر
ته چې له ما لاړې زه خو بېرته ماته پاته شوم
څنګه د پوټي غوندې په لار کې شاته پاته شوم
نور خلک په نورو رنګینو پسې روان شول ټول
یو زه وم چې ستا د ښکلي مخ رڼا ته پاته شوم
ته خو د پتنګ په څېر د ژوند له قیده خلاص شولې
زه لکه روښان...
23.02.2014
- انعام الله ګوهر
له تا بغېر مې زهرجنې د ژوند شپې دي ګرانې رانه تاو شوې د غمونو دایرې دي ګرانې که یو زړه،زړونه مو یو بل ته نژدې دي ګرانې تر منځ مو اوه سمندرونه فاصلې دي ګرانې هغه د خدای نور و چې غرونه یې رېزه رېزه کړل او دا چې زړونه نړوي،د ستا شغلې دي ګرانې ته چې ترې ووتې د زړه کور مې خالي ولاړ دی نورې قلف شوې د دې وران کور دروازې دي ګرانې زه پخپل ذات کې په یو بل رقم عذاب اخته یم بس فریادونه دي،غوغا ده او نارې دي ګرانې...