ته چې له ما لاړې زه خو بېرته ماته پاته شوم
څنګه د پوټي غوندې په لار کې شاته پاته شوم
نور خلک په نورو رنګینو پسې روان شول ټول
یو زه وم چې ستا د ښکلي مخ رڼا ته پاته شوم
ته خو د پتنګ په څېر د ژوند له قیده خلاص شولې
زه لکه روښانه شمه بیا هوا ته پاته شوم
هر چا دې د حسن له شغلو خوندونه واخیستل
زه خوار د کوم خوار د کار په څېر سبا ته پاته شوم
ټول یاران مې غلي غلي تېر شول،ځان یې وویستو
زه یکې تنها د وخت خوني بلا ته پاته شوم
نور خو مې هر څه له لاسه ووتل په مینه کې
تش په ځان خندا او ابدي ژړا ته پاته شوم
22.12.2013
- انعام الله ګوهر
خدای خبر چې مې په څه خوږیږي زړه
څه خو شته ،بې څه خو نه خوږیږي زړه
ستا له ډېرو ستمونو ،جفاګانو
اوس مې خپله ،پخپل زړه خوږیږي زړه...
23.02.2014
- انعام الله ګوهر
هېري یې کړه ټولي وعدې،مه ژاړه مه ژاړه،زړه ! تېري کیسې مه ژاړه راز به مو ښکاره شي په ټول کلي کي خلک به دې واوري نارې،مه ژاړه اوس به مې بیدار شي،زړندوکی زړه سترګې دې راپورته که ! اې ! مه ژاړه دا ګرمې اوبه به دې خراب کړي مخ اوري دې له سترګو شغلې،مه ژاړه نه کوي په غوړ لوښي اثر اوبه نوره کړه بلا ورپسې،مه ژاړه دا چې یار ستا نه شو،په دا وژاړه دا چې یار دې نشته،په دې مه ژاړه نور خلک دې وایستل له خ...
