غزل
تخیل مې یوې مستې ليونۍ لوري ته بیایې
خاموشي مې د پرېشانه زندګۍ لوري ته بیایې
تور ټوپک مې د شیطان د غلامۍ لوري ته بیایې
شین قلم مې حقیقت کې ازادۍ لوري ته بیایې
زمانه هم راته ښایې ، قدمونه د ګناوو
زمانه مې هم په چل د بدنامۍ لوري ته بیایې
عقاید مې زورور دي ، د نړۍ په روایاتو
خو قسم مې ګلې ستا ، د بې وسۍ لوري ته بیایې
څه خو شته شپه کې رستمه ، د چا یاد، دچا سلام دی؟
تنهایې مې نظر ولې د سپوږمۍ لوري ته بیایې؟
فضل الربي رستم
29 /april /2012 امستردام
07.05.2012
- فضل الربي رستم
تېره شپه مې د استاد پسرلي صیب یو غزل لوستی و . سبایې چې را پاڅیدم نو د غزل مطلع مې په خوله کې ناسته وه یو ځای ته مې سفر درلوده اوس د هغه ځای راسېدلو سره مې د استاد پسرلي صیب د غزل په استقبال یو څو بیتونه داسې ولیکل . زه چې لکه پل په صحرا پاتې یم پاتې به یم ، ګوره له چا پاتې یم ؟ استاد پسرلی غزل دا چې لکه پل په صحرا پاتې یې ! پاتې به یې ، خو د نو له چا پاتې یې ؟ پوره د ناکامې می...
07.05.2012
- فضل الربي رستم
غــــــــــــزل ومې زنګوي په روماني څڼو کې ټال راوړي ما ته مې د شعر ملګرې راشي ، تانه خیال راوړي څوک به دغې سيمې ته هنر راوړي کمال راوړي څوک به دغې سیمې کې د جنګ په مخکې ډال راوړي تا ته دې خپل زړه د خوشحالیو مالامال راوړي ما ته دې فقط چې تا احساس کړم یو مثال راوړي ولیږم ماشوم امېد، په خوب کې ستا خبر چې هی! له ده نه ځار شم ، راته ګل راوړي احوال راوړي تا یې د بدبختې ورځ لپاره چې مکتب سېځه! تا ته...
