غـــزل
ورځم د زړه له تله زیان تربور ته رسوم
د ژوند د خوښۍ هيلې یې تنور ته رسوم
درلېږم کليوال حسن ته خیال مستې ملنګې!
یو څه مالګه اوبه د شعر انځور ته رسوم
خبر له خپله زوره یم د هرې څړېکې اَه مې
د یو ترور نفر، د ژوند سرور ته رسوم
(خبره د منصور د دار کولو مینځ نه باسو
د مينې قباله مې خپل دستور ته رسوم)
رڼا د ترقیو او رڼا د ذهنیت مې
په خپل فن او هنر د قام منشور ته رسوم
د مینې پيغمبر یمه ، پیغام یې د ویاړلو
د کلي د نجلۍ هغه باتور ته رسوم
09-04-2012
07.05.2012
- فضل الربي رستم
غزل د ژوند امېد په هر قیامت کې راکوي ملګري خو چې ترې لاړ شم ، بیا مې مړ حسابوي ملګري څنګه چې ستا سهیلۍ تا ته مې نامه یادوي همداسې ما دې په نامه هم ځوروي ملګري زما نیستي ، زما سختي او زما هر محرومیت ما ته دې خیر دی ، دغه نه رایادوي ملګري له ما دې هر وختې چاپېره وی تازه ګلونه زه پرې ژوندی یم ، خدای دې ما سره لري ملګري (دوښمن هوښیار دی ، یو ته تور...
07.05.2012
- فضل الربي رستم
غزل کیسه د پښتانه چې د بقا رارسیېدله همیش به هغه وخت پر مونږ بلا رارسېدله لګیا به ځاني خود وم ، د دنیا په جوړولو ولاکه هیڅ ښیګڼه د دنیا رارسېدله زه وم ، پښتون ماشوم ، قیدي د دور ترږمو کې کړکۍ نه به د ژوند نو څه رڼا رارسېدله؟ زما چېغه ، ژړ...
