غزل
اوس مې ملا ماته ده د مستي ځوانې شور نـلرم
بس د يار غمه نور نو هغه د زړه زور نــــلرم
په زړه مې مه اورۍ مدام اى د جانـــان يادونــو
زغم د دردونو د زغملو خدايـــګو نور نــــلرم .
له خـــپلو وچــو وچـــو شــونډو او سـلـګيو پرته
ذهن كــې ګلــه ســتا له مينـې بـل انـځور نــلرم
اوس د يتيم په شانې پاتې بـــې حسرې يــمه زه
ستا د زړګي لــه كوره پرته بل يو كور نــــلرم
ستا د باڼو له مرچل تــــــل يم د پرهر پـــه تمه
زه خو له تا نه ياره تـــــــــمه د ټكـــور نــــلـرم
ژوندون ځپلې انديښمن بـــه چا تــــه وژاړمـــه
د مرګ بلا بې موره كړى يمه مور نـــــــــلرم .
