تمهيد
ګل مې په لاس کې مړاوی کېږي....
لوستل او ليکل مې دواړه خوښ دي. خو لږ کوټې مې دا زړه هم ورته تنګېږي. تاسو به، نه پوهېږم، څه فکر کوئ. خو ما ته دغه درست سره پسات د خطاطۍ ښکاري چې يو وخت مې پېشه وه او يو څه قيمت يې درلود. تاسو پخپله مهرباني وکړئ، ووايئ چې که ليکنه مو خدای مه کړه څه ارزښت ونه لري، نو څنګه به يې کوئ؟! که څه هم چې خطاطي مې په سيمه کې د کمپيوټر تر ظهور وروسته پرېښوده، ولې عادت خو يې راخراب کړ کنه! اوس چې انجينير ستانه مير زهير، د چا خبره، په شړک اړولی يم او په ښاغلي شيرزاد کامه وال يې را ته وېبلاګ جوړ
