ستا له نظره چې نظر اخلم
لکه سپوږمۍ رڼا له لمر اخلم
د ديدن خوند په مازيگر اخلم
د هجر داغ دې په ځيگر اخلم
مست ليونی دې په کوڅه درغلم
ستا د در کاڼي به په سر اخلم
لکه فرهاد ستا په شيرينه مينه
په اجاره دې آشنا غر اخلم
د سباوون د سپيده دم سر سم
د دوران غم په هر سحر اخلم
د غزل توري دې د مخ خالونه
جانانه زه ترينه اثر اخلم
11.11.2007
- baz
ته خو به لاړ شې ستا تصوير مې له نظر نه ځيجانانه ستا ياد مې د څړيکو له پرهره نه ځي
ما مې د زړه په شش محل د ښکلي نوم ليکلیپه هر ساه کې ځي راځي خو له ځيگره نه ځي
د گل په غيږه کې اوسيږي خو آرام نه لريد پرخې مينه ازلي ده چې له لمره نه ځي
موږه د خپل آرمان په څلي باندې ډېر وژړلخو دا ناسازې لا د وخت له ستمگره نه ځي
اوس نه بنگړي ماتيږي، نه د پيغلو جونو منگياوس هغه شور زموږ د کلي له گودره نه ځي...
11.11.2007
- baz
جانانه ستا له مخه نور وريږيکه تجلی د کوه طور وريږي
د زړه پر للمه مې د وصل بارانڅه په مستۍ څه په سرور وريږي
د تاک په ونه يې ستا نوم ليکلیچې د ليمو نه دې انگور وريږي
دار به د خپلې غاړې هار جوړومپر ما اسرار لکه منصور وريږي...
