غزل

پير محمد کاروان

شرنګ نه کړي د بنګړو غوندې ګرم نه دي جنګ وهلي
دا زړونه مو د وسپيې په شان دي زنګ وهلي

له چا نه به د عقل او د هوش خبره واورو
پاچا شراب خوړلي دي ملنګ دي بنګ وهلي

سرونه د خوړ کاڼي دي ويده دي نه ويښيږي
هرڅو که په څپو د حادثو غورځنګ وهلي

راځئ ماتې پرې تيږې د غميو په لټون کړو
لاسونه مو د ډېرو دعاګانو منګ وهلي

ساده دي کليوال دي لاس او پښې يې دي بايللي
خيالونه مو په ښار کې جينکو په څنګ وهلي

غمي مو د وختونو دي لاهو په سيند په خپله
په غلا رانه په پډه دي پردي نهنګ وهلي

د صبر په اوپو ترېنه لاس ومينځه کاروانه!
ګلاب ګلاب ياران دي د پرديو رنګ وهلي