این یک خواست مشروع مردم افغانستان است که ایالات متحده امریکا باید در افغانستان از خِرَد سیاسی کار گیرد!
در نخست باید در ارتباط این نبشته گفت، آگاهان افغانستان نمی نویسند که دانسته های خود را به حکومت ایالات متحده بیاموزانند، بلکه نوشتن همچو مضامینی برای آگاهان افغانستان آزمایش و کوششی است برای شناختاندن خواست و وضع مردم افغانستان و جایگاهی که افغانستان، در شرایطی که در آن به سر می بریم، دارد. آگاهان افغانستان بیشتر سعی می کنند که خود چیزی دریابند نه اینکه درسی به دیگران بیاموزانند. اذهان نبشته های آگاهان افغانستان شبیه آزمایشگرانی اند که در آزمایش های شان دیده اند و می بینند که ما در مسائل سیاست و اقتصاد و مدیریت و تعلیم و تربیه و اقتصاد و تکنولوژی و فرهنگ و به طور کلی در کارهای ما چنانکه شایسته است، نمی اندیشیم و به تکرار حرف های مشهور و شایع درباره آنها اکتفا می کنیم. آگاهان افغانستان می خواهند بدانند چرا نمی خواهیم بدانیم مشکلات ما چیست و از کجاست و چگونه می توان آنها را رفع کرد.
ما در افغانستان عزیز از شانزده سال بدینسو، با به کار گیری همه تجهیزات نظامی، تقریباً تمام لوازم مادی نظم جدیدی را برای افغانستان اخذ کرده ایم، اما شاید همه را در جای درست خود شان قرار نداده باشیم و به این جهت این همه نظامی گری ها، این همه اشیاء و سازمان ها و لوازم کارکردی که باید میداشته بودند، ندارند.
بدون شک، که، نه تنها مردم افغانستان، بلکه تمام مردم جهان طالب زندگی بی دردسر و بی مشکل و بهشت آسایش هستند و می خواهند همه مشکلات به سهولت و بدون زحمت رفع شود، البته بعضی از آنها را می توان رفع کرد ولی مسائل سهل و آسان را باید شناخت و وجه امتیازشان را با مشکلاتی که به آسانی رفع نمی شود دریافت.
ایالات متحده امریکا در شانزده سال گذشته در داخل افغانستان با به قدرت رسانیدن ده ها جنگسالار و ده ها جنایتکار و ده ناقض حقوق بشر و با تکیه و امید به نظامی گری ها، دشواری های افغانستان را سهل انگاشت. ایالات متحده امریکا در داخل افغانستان از اکتوبر ۲۰۰۱م. بدینسو، امیدش را اکثراٌ به جنگسالاران مفسد ادارات دولتی افغانستان و به نظامی گری هایش معطوف داشت. آیا سهل انگاشتن کارهای دشوار امیدواری است؟ امید با تفکر و صبر و عزم ملازمت دارد. این گمان که هر کس در هر جا و هر وقت از عهده هر کاری برمی آید، امیدواری نیست، بلکه ساده لوحی است. امید با خرد و توانایی در عمل پدید می‌آید و هر کاری در وقت مناسب و با فراهم شدن شرایط انجام می‌شود.
بدون شک که تجدد اکنون تاریخ تقریباٌ همه مناطق جهان است؛ اما ما باید این موضوع را درک کنیم، بدانیم و تجزیه و تحلیل نماییم که افغانها متاسفانه از چهل سال بدینسو با جنگ های شدیدی گرفتار آمده اند، جراحت های جسمی و روانی ناشی از این جنگ ها در تار و پود جامعه ای افغانی ریشه دوانده است، به قسمی که متاسفانه بسیاری از افغانها، در اثر تاثیرات فرعی همین جنگ های چهل سال اخیر، در حاشیه تاریخ تجدد قرار گرفته اند. بنابراین مسائل توسعه و فرهنگ و دانش و سیاست را بی رجوع به عقلی که در قوام تجدد دخیل بوده است و با عقل شایع همگانی نمی‌توان دریافت. امروز مردم جنگدیده و جنگزده ای افغانستان در قدم اول به یک صلح پایدار و عادلانه نیاز و ضرورت دارند!
امروز در بازار رقابت های اقتصادی رژیم ایران و روسیه از افغان های جنگزده به نفع علایق و به نفع کشور های شان سو استفاده می کند:
امروز رژیم ایران و روسیه از یک طرف مثلاٌ از طالبان به نفع علایق و به نفع کشور های شان سو استفاده می کنند و طالبان را به تضعیف و تخریب موسسات نو پایه ای افغانستان تشویق و ترغیب و حمایت می کنند، از طرف دیگر رژیم ایران و روسیه از طُرُق دست نشانده گان شان در داخل دولت افغانستان جلو صلح بین الافغانی را می گیرند!
خلاصه: ایالات متحده ای امریکا باید در افغانستان از خِرَد سیاسی کار گیرد، امروز، به این معنی است، که، ایالات متحده ای امریکا باید طالبان را، از طریق دعوت به صلح، از طریق مذاکرات صلح آمیز و هومانیستی، به پای میز مذاکرات صلح، با حکومت افغانستان یکجا، محترمانه و صادقانه دعوت نماید.
دعوت به صلح، از طریق مذاکرات صلح آمیز و هومانیستی، به پای میز مذاکرات صلح، با حکومت افغانستان یکجا، محترمانه و صادقانه دعوت نماید.
سوال در این است که پس چرا ایالات متحده امریکا در افغانستان از خِرَد سیاسی کار نمگیرد، طالبان جنگزده را از چنگال رژیم ایران، روسیه و پاکستان دور نمی سازد و آنها را محترمانه به پروسه ای صلح دعوت نمی کند و در پشت میز مذاکرات صلح با حکومت دکتور اشرف غنی مشکلات قضیه ای افغانستان را به یک راه حل معقول و مناسب بدرقه نمی کند؟
---------------------------------------------------------------
به امید اصلاحات وسیع اجتماعی در افغانستان عزیز
به پیش به سوی مبارزه با فساد اداری و آوردن صلح بین الافغانی!
به امید مبارزۀ هر چه سریعتر و هر چه دقیقتر در راۀ مبارزه با فساد اداری!
به امید مبارزۀ هر چه سریعتر و دقیقتر با ایران محوری ها و پاکستان محوری های مخرب در افغانستان عزیز!
به امید دقت به کوچکترین واحد های کاری در هر ساحۀ کاری ما!
به امید اتحاد و وحدت هر چه بیشتر اقوام شریف افغانستان!
به امید صلح، ثبات، عدالت اجتماعی، قانونیت، ترقی و رفاه برای مردم رنجدیدۀ ما
