غمجن مازديګري
تيريږي دې پر ما داسې غمجن مازديګري
په تا باندې پيرزو شه د وطن مازديګري
خپل خاورې بخت راکړي دي ګيله مو له چا نشته
زغمو به په پرديس کې دردمن مازديګري
شکمن مې په لفظونو د جانان کاندي قسم دى
چې ګورمه زړګيه دا شکمن مازديګري
دردونه او خوندونه پکښې دواړه په نڅا دي
ډک داسې له هنر دې د مين مازديګري
ډير څه له خدايه نه غواړو که غواړم هغه دادي
يو څو د مينې ډک او د ديدن مازيګري
جې هسې يې دردو سره مل هر مازديګر ښکاري
نصيب کې ددې چم نه شته ښادمن مازديګري
دلبره چې بې غمه مو په مينه باندې تير واى
يو څو د منډه اير غره په لمن مازديګري
د يار د ګلورين مخ تماشې چې پکښې نه وي
بې خونده ځکه بولي انديښمن مازديګري
يادګيرنه
نوموړى غزل د ( لا خو له خپل ځان نه پردى يمه زه ) شعري ټولګې نه اخيستل شوى دى