(معرفی کتاب)
به برداشت من، سمبولیزم در جایی که در نماد های تاریخی واقع می شود در سیطره ی سیاسی کنونی، جزو ضمایمی ست که در بسط انحصار سیاسی، اگر به درستی روشن و نقد نشود، به زیان توده هایی عمل می کند که تحت تاثیر آن، فکر می کنند «کمتر» اند. نگرش ما بر تاریخ، همواره به مفهوم نسخه ی مداوا برای اعتماد به نفس بوده است، اما وسعت آن در تالیف آثاری که در سمت و سوی گرایش ها- قومی شده اند، زمانی که مساله ی خاص می شود، وسیله ای ست که در بحث ستیز قومی در افغانستان، به وضاحت ثابت می کند جریان های متخاصم در جایی که مدعی اند، از چه منشه ای در عقب پشتوانه ی مدعا، استفاده می کنند.
طی چند سال اخیر، امواج تهاجم فرهنگی بیگانه، به ویژه در سایه ی «فارسیزم»، به ایجاد باور های غلطی کمک کرده است تا انگشت انتقاد آن همواره به واقعیت های افغانی باشد. این باور ها با نگرش بر عمق تاریخی، فرقی نمی گذارند که در برابر تاریخ افغانستان، ابزار ملموس و مستقیم به خویش را ندارند. این پدیده در حوزه ی جغرافیای به اصطلاح اشتراکات از همه جا می بُرد و مقوله ی ادعایی خودش را پُر می کند تا در میز گفت و گو در تقابل کمی و زیادی، کم نیاورد.
چه گونه گی مدعیاتی که گروه های ضد افغانی، ادبیات ساخته اند، با تلاش هایی که کرده ایم، شمار زیادی از هموطنان را مجاب، قانع و آگاه کرده است که وضعیت طرف مقابل را سوا از آن چه در سایه ی به اصطلاح تاریخ و فرهنگ و اشتراکات می خوانند، به گونه ای مطالعه کنند که اگر در سویی واقعیت های ملموس و محسوس حضور ناکام سیاسی عدو در یک قرن اخیر، جای چشم پوشی ندارند و هرگز از خفت آن نمی توانند فرار کنند، توجه بر عمق تاریخی که خود در هاله ی ابهام قرار دارد، باعث ملاحظاتی می شود که گروه های ستیزجو و ضد افغانستان، برای کسب اعتماد به نفس کاذب با تحریف تاریخ می خواهند کم نباشند. در این میان، پُر کردن خالیگاه مدعا با آثار به اصطلاح تاریخی و اخذ ایده از سمبول ها و نماد ها، حتی به کشور فقیری چون تاجیکستان، سرایت کرده است و می بینیم در حالی که در رسمیات سیاسی با ایران، دچار تضاد اند، اما برای توسعه و تحمیل گروه هایی که قدرت را انحصار کرده اند، از یک منبع استفاده می کنند.
در افغانستان ما، متابعان فارسیزم، در چند سال اخیر، به ویژه در مناسبت هایی که با عدم مدیریت و کار فرهنگی موثر، دست طرف را برای نقد باز گذاشته اند، آثار مورد استفاده در تاجیکستان و ایران در ضلع جنوبی خویش، به مثلثی مبدل شده است که افغان ستیزان در هیچ بحث، نقد، طرح هژمونی های فرهنگی و تحریف تاریخ نیست که از آن ها استفاده نکرده باشند. کتاب «حماسه ی رادمردان خراسان و پاسخ به کتابچه ی شیطان» از میرزا شکور زاده را خوانده ام که در کابل از سوی انتشارات خیام، یا محل تجمع افغان ستیزان چاپ شده بود. این کتاب که ظاهراً در پاسخ به کتاب «سقاوی دوم» منتشر می شود، کاری از یک تاجیکستانی مقیم ایران است. صرف نظر از سخافت نقد آنان، استفاده از حربه ی هجومی در تضعیف تاریخ افغانستان، که در نماد ها و سمبولیزم فارسیزم، به راحتی بهره دارد، یادم است این تاجیکستانی سُست عنصر را وادشته بود بنویسد: «شاه شجاع، نمی تواند وارث تمدنی باشد که در عقب آن کوروش کبیر خوابیده است.» در اواخر سال قبل، با انتشار کتاب «مُنحنی تاریخ»، دوسیه ی «آشغالی» به نام کوروش کبیر در اندیشه ی تاریخی و فرهنگی ما را مختومه کردم، اما تا تعمیم این اثر و دریافت ملی، فشار ناشی از یاوه های تهاجم فرهنگی، به گونه ای ست که کار های این چنینی در حد منحصر به چند نفر بمانند.
چنان چه گفته ام سیاست های غلط فرهنگی ما در نیم قرن قبل، بهترین مجوز برای شیوع فارسیزم در افغانستان شده اند- ضعف های آشکار ما در ارایه ی پروژه های نو فرهنگی، تاریخی، ادبی و تحقیقی که در هر دو جانب کمیت و کیفیت، معادل هیچ اند، فضای بازی ایجاد می کنند تا بدترین نوع تهدید (ذهنیت سازی های ضد ملی) در امواج رسانه یی و فرهنگی، مشکلات داخلی ما را بیشتر کند. روزی در یکی از برنامه های تلویزیون تجارتی طلوع، پسرکی از کسی در مورد مجموعه ای معروف به تخت جمشید در ایران می پرسد و با کمک در ارایه ی جواب، با تفاخر و لب های لیسیده از اُبهُت و شکوهی حرف می زند که گویا آن مجموعه ی بی مقدار تاریخی و نیمه تمام، جایی بوده است که در برداشت های تلقینی به او، شاهد جشن های نوروزی بوده و در این سلسله، خودشان را در شراکتی می بینند که پدیده ی فارسیزم، وصله و پینه درست می کند تا به این وسیله، شاخ و دم دشمنان ما به شرق و غرب برسد. در مهارگسیخته گی رسانه یی کنونی و استفاده های بسیار وقیح و غیر ملی از آن ها، پخش چنین اراجیفی فقط به کسانی کمک می کند که دشمن افغانستان اند. خیلی ناراحت شدم و می دانستم که مراجع برای روشنگری، اگر به حوزه ها و اشخاص ما باشد، یک مُهر تاییدیه ی بسیار تاسفبار خواهد بود.
از چند سال بدین سو، در تلاش های شبانه- روزی، بسیار کوشیدم برای پاسخ به بدعت ها، تحریفات و دروغ های تاریخی، آدرس های رونما شوند که حداقل در حد کتاب ها، آهسته آهسته افغانان را متوجه کنند، در شرایط ما، نیاز به تفسیر، ترجمه و تخلیقات جدید، کمتر از سفارشات آسمانی برای تطابق کلام الله با مسایل روز نیست.
در کنار کار های گسترده، معرفی آثار، اشخاص و منابعی که بدون شک با رواج فرهنگ آن ها در افغانستان، بیشتر از هرچیزی موضع افغانیت ما محکم تر می شود، سلسله ای از کتاب های روشنگر را به معرفی گرفته و می گیرم تا در کنار کار های خودی، منابع ما در تنوع، به ویژه در روشنگری هایی که در ایران می شوند، ضمایمی بیابند تا با استعانت از آن ها، وقتی منطق طرف در بحث تقابل فرهنگی رد شد، بهانه نیاورد که تلاش های ما بر اثر نوعیت افغانی، ضد فارسیزم است.
جامعه ی روشنگری ایران، به جایی رسیده است که می توان به راحتی به آثاری دست یافت که حالا ایرانیان روشنگر، روشنفکر، روشن ضمیر و اهل حق نیز به آن چه در مجموعه ی «فارسیزم» در منطقه سایه افگنده است، اعتراض دارند و آن را باعث یکی از بدترین مکتب های سیاسی، ضد انسانی، پُر از تعصب و سیاه می دانند. در زیر با معرفی کتاب «تخت جمشید، بنای ناتمام»، افغانان فرهنگی و اهل راستی و حوصله را به مطالعه ی کتابی دعوت می کنم که در بیش از 400 صفحه، تاریخی را به خوانش، نقد و بررسی می گیرد که در کنار مزیت اعلام بطلان یکی از سمبول های فارسیزم، با مجموعه ای از تصاویر با کیفیت رنگه و سیاه و سفید، شگرد های نوی از تاریخ پردازی کنونی را نشان می دهد که ضم جاذبه ی تماشای مجموعه ای از تصاویر که زحمت مطالعه را به مصداق «شنیدن کی بود مانند دیدن»، پایین می آورد، برای اهل خبره ی ما در تاریخ و تحصیل، کمک می کند تاریخنگاری امروز، با فاصله گرفتن از خیالات، کتابخانه، و فقط قلمپردازی کسانی که با منبع و ماخذ به یکی دیگر، تکرار و مکرارت منتقل می کنند، در مقامی قرار گرفته است که تماس ملموس با مشاهدات عینی، بازخوانی اغلاط مستشرقان، بررسی دستبردها و جعلیاتی که در حد آفرینش کتیبه ها، تاریخ را تحریف و وارونه کرده اند، مهم شده است. خدا کند این اثر به نمونه ای نیز مبدل شود تا پس از افاده ی آن، تبیین و آشکارایی تاریخ افغانستان با ملزومه های افغانی، بیشتر از همه وحدت فکری ما را بر حقانیت های تاریخی افغانان، گسترده و هرچه بیشتر نهادینه کند.
فهرست مطالب کتاب «تخت جمشید، بنای ناتمام»:
پیشگفتار
مقدمه
بررسی «سکوی غربی» یا نمای اصلی تخت جمشید (ورودی تخت جمشید)
عدم تزئینات و حجاری در پلکان حساس و مهم ورودی تخت جمشید
عدم اتمام تراش نهایی دیوار «سکوی غربی» و وجود زوائد و ناهمواری های فراوان در «سکوی غربی»
بررسی نواقص در «دروازه ی ملل»
بررسی کاخ آپادانا (مهم ترین بخش و کاخ تخت جمشید)
آپادانا و حجاری های ناتمام و ناقص عدیده در آن!
عدم کف سازی در آپادانا و سراسر تخت جمشید
عدم وجود دیوار پیرامونی، پنجره و دروازه در آپادانا!!!
بررسی ستون های آپادانا
بررسی کاخ «صد ستون»
بررسی ستون های کاخ «صد ستون» (صد ستونِ بدون ستون!!!)
عدم وجود و اجرای دیوار و سقف در «صد ستون»!
اثبات عدم اجرای «سقف» در صد ستون
عدم کف سازی در «صد ستون»!
بررسی ایراد های ساختاری و معمارانه ی «صد ستون»
بررسی کاخ اختصاصی داریوش کبیر، موسوم به کاخ «تچر»
بررسی معماری داخلی کاخ «تچر»
بررسی نواقص و ناتمامی های عمده ی نقش برجسته ها و تزئینات «تچر»
کتیبه ای جعلی و نوساز در «تچر»!!!
کتیبه های مشکوک و مضحک در «تچر»
بررسی حیاط «تچر» و نواقص و نکات جالب آن
بررسی کاخ اختصاصی «خشایار شاه بزرگ» یا کاخ موسوم به «هدیش»
نگاه به بحث از زاویه ای دیگر؛ «مقاله ی بحران آب و تمدن ایرانی»!
بررسی کاخ «نیمه تمام»!!!
مروری بر مطالب قبل و نتیجه گیری مقدماتی
«تخت جمشید» و تضاد و عدم سنخیت سنگی بودن آن با اقلیم ایران و بدعت نافرجام هخامنشیان!
بررسی غمبار «آثار وسیعی خشتی» غیر هخامنشی تخریب شده در «تخت جمشید» به دست باستان شناسان جنایتکار غربی- یهودی
زیگورات ها! (طرح یک نظریه)
بحث پایانی و «نتیجه گیری» در مورد تخت جمشید
تائیدیه و نامه ی سازمان نظام مهندسی در مورد ناتمامی تخت جمشید
معرفی مورخان تحریف گر و حیله گر یهودی «تاریخ ایران»
بررسی مختصر و مفید «کاخ هخامنشیان در شوش»
بررسی کتیبه ی «بیستون» و نتیجه گیری نهایی از بحث
قتل عام «پوریم»، کلید این معما
بازخوانی کتاب «اعراب به اسپانیا حمله نکرده اند»- اثر ایکناسیو اولاگوئه
مهندس احمد حامی، «اولاگوئه» ی وطنی!
پاسخ به سوالات و انتقادات
منابع و مراجع
یادآوری:
از طریق لینک زیر، کتاب «تخت جمشید، بنای ناتمام» را در جمع بیش از 1800 جلد کتاب، نشریه و مجله ی سایت «دانشنامه ی افغان»، رایگان دانلود کنید!
http://www.afghanpedia.com/projects/libraries/pdfs/get_pdf.jsp?book_id=111ixjefv.pdf
