د ګلپاڼو اتڼ

د ښكاري نظر د تورو غشو ښكاريو
د دردو په څېر په سرو پرهارو بار يو


څو سيكې ستا د مسكا لرو په زړو كې
شكر سختې غريبۍ كې هم مالدار يو


موږ ساده يو خو په خپله سادګۍ كې
د شړيو د تارو په څېر ګلدار يو


مه مو وژنه د ښايست مور به كړې بوره
مونږ بچوڼي د سپرليو د سردار يو


په تڼاكو پښو په كاڼو په ازغيو
رسيدلي د سپينچكو تر بازار يو


د ديدن وړانګين لاسونه را اوږده كړه
د ارمان په ګړنګونو كې ايسار يو


د ګلپاڼو په اټن پسې جلانه !
ليوني يو خپلو زړو نه راګوزار يو

سيدجيلاني جلان
يادونه! دغه غزل د ګلپاڼو اتڼ له کتاب څخه راخيستل شوي دى