اپیکورېزم: (Apecurism {E}) د یوناني فیلسوف (اپیکور) مذهب (۲۷۰-۳۱۵مخزېږد)، ددې مذهب لارویانو ګروهه ده، چې خوند (لذت) یو حسي دی، ځکه چې انسان د ژوو (حیوان) په څېر په خپل فطرت د خوندونو لخواته کوښښ کوي.
اپیکوریزم د ډیموکرېټ ( ذیمقراطیس ) له فلسفې څخه اخیستل شوې. یانې پوهه د حس پایله ګڼي، او نړۍ د بې شمېره لرغونو او تل خوځنده نه وېشل کېدونکو ذراتو یو مرکب ګڼي، او اروا هم د ذرو یوه مرکب ګڼي، او پس له مرګه یې فاني ګڼي.
مګر د اپیکوریانو له فلسفې څخه زیات اخلاقي اړخ غښتلې ښکاري، او سم د سکرات (سقرات) چې نېکبختي د پوهې په لټه کې ويني، اپیکور د انسان ترکیب یواځې په خوند او لذت کې ویني. نو لدې وجې اپیکور او زده کوونکي یې په عیش او عیاشۍ د ژوند تېرونې سره مشهور شول. نو نن سبا اروپاییان عیاشي او کامراني اپيکوري ژوند ګڼي.
12.01.2009
- عثمان منصور انصاري
د شکیانو (شکاکو یا سوفستایانو) مذهب : Academic Septicism
شکیان د فیلسوفانو یو ښوونځی دی، چې د فکر بنسټ یې په شک سره اېښودل شوی، چې هرڅه ته د شک په سترګه ګوري.
دوی پدې ګروهه دی، چې انسان د پوهې او آګاهۍ ترلاسه کولو لپاره سمه سرچینه نلري، حس تېروځي او عقل دده (انسان) د تېروتنو د اصلاح توان نلري. ددوي په وینا د اشخاص د جوړښت او مزاج، ذوق، پوهې، زمان و مکان، اوضاع، احوال، روزنې، عادت او داسې نورو ادراکونو په لرلو سره یو له...
12.01.2009
- عثمان منصور انصاري
...