پلاریې بګړۍ له زمکې زمکې ویشته . دمورچیغو یې ټول کلی په سراخستی و . خويندو او کشري ورور ته یې چاکتلای نه شوای چې نه یې ژړل . دهغوخلکوپه سترګوک ې هم اوښکې راروانې وې . خو ملاصاحب خپل جراءت له لاسه نه و ورکړی ، هغه په خلکوکې یوې اوبلې خواته وکتل .
خپل ښی لاس یې دسدرۍ جیب ته ټیټ کړ . تسپې یې په جیب کې واچولې . او ویی ویل :
هله شاباش جنازه درواخلئ . د جنازې لمونځ به وکړو، هسې نه چې دجمعې مبارکې وخت راڅخه تیرشي .
خلکو یو او بل ته وکتل . څوکسو لاسونه ورټیت کړل ، جنازه یې راپورته کړه ملاصاحب بیا وویل : پام مو وي چې دسرخوایې لمرخاته ته نه کړئ ګناه لري . له دروازې بهر ولسونه راجمع شوي و . تاسو یې وګورئ پيسې څه شوې. دا ددی مولوي غږو . چې له دروازې دباندي خلکوته مخاطب و ، جنازه ا وس دروازې ته نیزدې شویې وه چې غږوشو :
دجنازې کټ یوځلې کیږدئ لایې په ځواني مرګ دیدن نه ده مړه ورشه ښه یې وګوره .
خلکوجنازه کیښوده دوې یوې خواته شو ، داځل یې موراوخوندې نه وې . په تورټیکري کې نغښتې بل څوک وه . په خپلو ریږدیدلیو لاسونو یې دهغه له مخ څخه دجنازې پوښ پورته کړ ، دهغې په لاسونوکې لادجنازې پوښ لړزیده چې یوه بله سپین سرې رامخته شوه اودکفن غوټې یې وسپړلې . هیچاهم دهغې تورټیکرۍ غږوانه وریده . پرته دهغې دبنګړو له شرنګه چې دجنازې له بازو سره یې وجنګول اوماتې ټوټې یې په جنازه خورې ورې شوې .
خلکوجنازه بیاواخیسته داهم څوقدمه ورسره شوه . خلک ووتل خو دې خپل وروستی قدم تردروازه دننې تم کړ ، خپل غبرګ لاسونه یې په دروازه پورې ونیول ، په یوساړه اسویلي کې یې وویل خدایه ته مې مدت ګارشي ، زه به د زمانې وږی نظر له ځانه څنګه اړوم ؟
څه ښه یې ویلي چې :
دکونډتانه پړونی سپک وي
که زه یې دروندپه سره وم سیلۍ یې وړینه
۲۰۰۶/۱/۱۵/
ساجرسعودي عرب
