په دې برخه کې به تاسې د لويې پکتيا شاعران وپېژنئ، د هغوی شعرونه به ولولئ او يو بل زيری هم درکوو، چې په نږدې راتلونکي کې به د لويې پکتيا د شاعرانو ګډه شعري ټولګه، چې احمدضياء ضياء راټوله کړې ده چاپ او خپره شي. ددې ټولګې دا لومړی ټوک دی. بايد ووايو، چې دا لړۍ به په همدې وېب لاګ کې کرار کرار خپريږي . دلويې پکتيا کوم شاعر که خپل شعر نه وي ورکړی، هغه اوس هم کولی شي، چې خپل شعر، لنډژوند ليک او يو عکس زموږ په پتو راوليږي .hanif_hairan@yahoo.comـوم : راکيم خان
تخلص : بشرمل
د پلارنوم : وکيل خان
زوکــړه : ١٣٦٧ لېږديز لمريز کال
زده کړه : زده کوونکى
ولايت :خوست
ولسوالي : مركز- متون
کلى : سپينکي بوړي
قــوم : لکڼ
غزل
پـــــه تېرو څوکو د اغــزو ځم د جانــــان کلي ته
په يبلو پښو ور وړمــه نن څيرې ګرېوان کلي ته
دا نــــــاممکنه ده ، چې بند ما رقيبان کړي ترېنه
د سر پـــــــه بيه بــــه ورځمه د ارمان کلي تــــه
خدايه تر منځ مو ډېرې زياتې فاصلې دي که نه
ورځ کې بـه لس واره ورتللى د کاروان کلي ته
داسې ښکاريږي لکــه بالکل چې دې هېره کړمه
پردېس لاليه! څنګه نه راځې خپل وران کلي ته
پوهېږم نـــه چې مروردى او کـــه څه کيسه ده
ډېره موده وشوه راځي نه (راکيم خان) کلي تـه
نـــــوم : رحيم الله
د پلارنوم : جيلاني
زوكـــړه : ۱۳۶۷ لېږديز لمريز كال
زده كړه : د دوولسم ټولګي زده كوونكى
ولايت : خوست
ولسوالي : مرکز - متون
کلى : لکڼ بديخېل
رواجونه مو نيمګړي شول
مينه مـــو نيمګړې ارمانونــــــه مـــــو نيمګړي شول
زړونـــــــه مو نيمګړي وجدانونــه مو نيمګړي شول
چـــــا پسې روان شو او څوک ځـان پسې روان کړو
کلي مــــو نيمګړي رواجونـــــــــه مو نيمګړي شول
د حسن زمـــــــانه شوه هر څوک حسن پسې ګرځي
ليلا مــو هــــم نيمګړې بازارونــه مو نيمګړي شول
هرځاى راڅخه سوال کړي وږي تږي اوبه غواړي
ګلان مـــو هـم نيمګړي چنارونــــه مو نيمګړي شول
دا څنګه زمـانــــه شوه رحم نــــــه لري په زړونوکې
کوڅې مــــــو هم نيمګړې ديدنونه مو نيمګړي شول
تور د خلکو زړونه دي که تـــه يي «رحيم الله» خطا
فـــکرونـــه مـو نيمګړي حسرتونه مو نيمګړي شول
نـــــوم : محمد عارف
تخلص : عرفي
دپلارنوم : جلات خان
زوکــړه : ١٣٦٥ لېږديز لمريز کال
زده کړه : زدکوونکى
ولايت : خوست
ولسوالي : مركز- متون
کلى : سپينکي بوړي
قوم : لکڼ
د مينې کوڅې
ښايسته د سرو ګلونــــو بـــــــاغچې غواړم
د بـــلــــــبــــلو اوازې تــــرانې غـــــــــواړم
ساقي څښم يې نن مــې زړۀ دى ورته شوى
د شرابــــو ډک جامـــــــونـــــه پيالې غواړم
زه ښکاري يمه د ښکار سره مې کــــار دى
د اغيار ښکار تـــــه څو غشي ليندۍ غواړم
د پتنګ غوندې خپل ځـان وربـاندې سوځم
يـــــــــــاره ! ستا د لاسه اور اولمبې غواړم
د رقيب لـــه لاسه دلته ژونـــدون سخت شو
زه « عارف» ځان ته د مينې کوڅې غواړم
نـــــوم : وحيد الله
تخلص : سيار
دپلارنوم : ګل نواب
زوکــړه : ١٣٦٣ لمريز لېږديز کال
زده کړه : د دوولسم ټولګي زده کوونکى
ولايت : خوست
ولسوالي : مرکز متون
قــوم : لکڼ
کلى : بديخېل
افسوس وطنه
وطنه ستا غيرت نــــــارې نــــــه وينم
له خونده ډکې دې نغمې نــــــــــه وينم
چې پــــــــه ګلونــــــــو ښايسته وچمن
د بورا ګــــــانو نندارې نـــــــــــه وينم
دا ستا چې وران ويجاړحالت ته ګورم
ړانده پــــــه شان لارې کوڅې نه وينم
پـــه خپلو وينو باندې سور ښکاريږي
د هر يو ورور لاسونه پښې نـــه وينم
چې مې اوربل کې سره ګلونه کېښول
نن دې دګــلو بــــاغيچې نـــــــه وينم
پــــه خپله خاوره چې سرونـــــه بايلل
پاس پـــــه قبرونـــو يې جنډې نه وينم
«وحيد الله» چې تېروختونــه ياد کړم
وطنه هـــغــــه ورځې شپې نـــه وينم
نــــــــوم : فريد الله
دپلارنوم : محمد انور
زده کړه : د دوولسم ټولګي زده کوونکى
ولايت : خوست
ولسوالي : مرکز متون
کلى : لکڼ ايوب
د مينې کوڅې
تېر شولو جـــــا نـــــانــــــه عمر تېر شولو
ځکــــه مې د زړۀ نــــه جا نــان هېر شولو
مــــا چې خپل زړګى درکړ خبر نـــــه وم
زړۀ مې دا ستا مينې نــــه مــــنـــکر شولو
كاشكې دا ستا كور زمــــوږ پـــه كلي واى
ډېريو سره لرې ځكه غم دې راته ډېرشولو
مينه قـــــربــــــاني غواړي هر څوک وايي
ځــــــکــــه «قـــــديري » له سره تېر شولو
نـــــوم : هجرت الله
تخلص : خاکسار
دپلارنوم : غازي ميرجان
زوکــړه : ١٣٦٨ لېږديز لمريز کال
زده کړه : د لسم ټولګي زده کوونکى.
ولايت : خوست
ولسوالي : مركز متون
کـلى : سپينکي بوړي
قــوم : لکڼ
د الهام تر ښاپېرۍ
ماشوم خيال مې تر سپوږمۍ غځوي لاس
د زړۀ مينه مې تــــر خداى غځوي لاس
د وخت تبر يې په بېخ کې غوڅوي ترې
څوک چې دلته تــر شپېلۍ غځوي لاس
بـــيـــا چنار کړي تـــــر ګودره غزونـې
بـــيا مـنـــګيو تــــــــه جينۍ غځوي لاس
بــــيــــا د ســــتا د تورو زلفو تر ځنګله
دا زمــــا زړۀ لېـــــونــــــى غځوي لاس
بيا زمــــــوږه تــــــــر شملو او اوربلونو
لـــــه کــــوديو نــــــه ببري غځوي لاس
ستا لــــــه مخه د خاکسار د قـــــلم څوکه
د الــــهـــــام تــــر ښاپېرۍ غځوي لاس
نـــــوم : شېرعالم
تخلص : تنها
دپلارنوم : مير سليم خان
زوکــړه : ١٣٦٠ لېږديز لمريز کال
زده کړه : تر اووم ټولګي پورې
ولايت : خوست
ولسوالي : تريزايي علي شېر
کلى : منځواړ
دا ګلشن زمـــــــوږه دى دا چمن زمـــــــــوږه دى
هــــره خوا رنګينه ښکاري دا وطن زمــــوږه دى
دغـــــه قسمتونــــــه الله مــــوږ تــــــه رابښلي دي
شاړې دي که د ښتې دي که غرونه که ځنګلې دي
نـــــوم : جمعرات خان
تخلص :شوګير
دپلارنوم : خان بت خان
زوکــړه : ١٣٦٤ لېږديز لمريز کال
زده کړه : تر پنځم ټولګي پورې
ولايت : خوست
ولسوالي : تريزايي
کلى : منځواړ
قوم : تريزايي
د نوښار مازديګر
چېرتـــــه د دوړو او لوګيو دغبار مــــــازديګر
چېرتــه د کلي مازديګر چېرته د ښار مازديګر
اشنا چې تللى يې خوندونــــه او رنګونـــــه تللي
زموږه چم بى خونده کيږې وار په وارمازديګر
دي يو لــــه بله ښايسته حيران يـــم کوم وستايم
د کندهار که د کابل يا ننګرهــــار مـــــازديګر
«شوګيره» بيا مې شو پـه زړۀ زموږ دلر پښتنو
د بــــا جوړ د دير، سوات او د نوښار مازديګر
نـــــوم : رحمت جان
تخلص : خاکسار
دپلارنوم : ګل جان
زوکړه : ١٣٥٥ لېږديز لمريز کال
زده کړه : تر اتم ټولګي پورې
ولايت : خوست
څلوريزه
پرخې د سهار راته د ګل په باب څه ووايه
ستړې قافلې تـــه د منزل په باب څه ووايه
ووايــــه د ژوند د فلسفې شــــــاعره ووايه
بيا د جهاني د يو غزل په بـــاب څه ووايه
نـــــوم : فريد
تخلص : مهيب
دپلارنوم : تازه ګل مقبل
زوکړه : ١٣٦٣لېږديز لمريز كال - كابل چېلستون
زده کړه : د خوست پوهنتون د ژورنالېزم پوهنځي محصل
ولايت : پکتيا
ولسوالي : څکمني
کلى : حصارک بطوالي
غزل
يـــــو څو ګيلې مـــــــې وکړلې معمولې ستا په در کې
مــــا ويل که ګوندې شي چېرتـه معقولې ستا په در کې
احساس خومې لا ځوان و يوڅو هيلې مې ژوندۍ وې
هـــــــغـــــه دې کـــــړ راقتل د ا مقتولې ستا په در کې
پرون راتـــــــه چا ويلې ګوتې مــــــــه شمېره په لارې
د فــــــکر ښاپېرۍ مې وې مشغولې ستا پـــــه در کې
چې ورشمه حاضر وي رقيبان ستــــا پــــه در بار کې
ضرور بـــــه وي جانانـــــــه الې ګولې ستا په در کې
له مــــــــانه خو ونـــــه شوه نور يې ته راته پخلا کړه
خاونده کـــــه سجدې مې وي قبولې ستا پــــــه در کې
