غزل
دنګه غاړه ، دنګه ونه مې خو ښيږ ي
لوړه پزه، غونډه زنه مې خو ښيږ ي
ته چې تاو شې،زمانه درسره تاو شي
ستا دګرد کميس لمنه مې خو ښيږ ي
څه دعقل کارخونه دی، چې به ګرم شم
کاردعشق دی ،تېروتنه مې خو ښيږ ي
ديوه پر ځای به لس ځوابه درکړم
ښکليه ستادخولې پوښتنه مې خو ښيږ ي ؛
دلوی والي ،يو لوی راز دې په کې پټ دی
ای محبوبه ستا بخښنه مې خو ښيږ ي
م، محبوب اسلام اباد
