تاوده لاسونه دې د لمر د پلوشو غوندې دي
د زړه په غره کې مې غږېږي د نغمو غوندې دي
زموږ ترمنځ رقیب ته ځای ورنه کړې خدای ته ګوره
رقیبان هر ځای دیوالونو، دروازو غوندې دي
څه په نرمۍ نرمۍ زما د زړه کښتۍ ډوبوي
سترګې دې سم د دریابونو د څپو غوندې دي
هر یو اشنا نا اشنا انسان یې منځ کې لاره باسي
زموږه زړونه د پایمالو کروندو غوندې دي
د محبت په یوه ګرم نظر رنګ واړوی
شمسزیه ځینې ځینې ښکلي د شیدو غوندې دي
13.07.2009
- janan
سلام "جانانه"
څه په ځنډ دې ټیلفون پورته کړو
که لږ وزګار یې نو له نورو یوې ډډې ته شه
نن مې تر ډېر زړه چاودون وروسته یو غزل لیکلی
نن له ګهیځه مې...
18.07.2010
- janan
عزت الله شمسزی
د ماسخوتن ډوډۍ لپاره مې لاسونه پریمنځل چې په ټیلفون کې مې یو نری مسکال راغی، نمبر نا اشنا و، نا اشنا نمبر کله نا کله ماته اندېښنه پیدا کوي، څوک به وي، څه به راته وایي او داسې نورې خبرې. په زړه کې مې وویل راڅه یو پنځه یونېټه پرې ولګوه له دې اندېښنې ځان خلاص کړه. چې کله مې ورته بیرته زنګ ووهه، له هغې خوا یو کلیوال غږ راغی، عزت الله خانه چیرته یې؟ غږ اشنا ښکارېده، بې له ځنډه مې ورته وویل:- کور کې یمه تاسې څوک خبرې کوئ او له کومه ځایه؟- ځه ښه ده چې ک...