له كومې ورځې چې سور اور د جگړې بل دى دلته
له هغې ورځې د ژوندون حالت بدل دى دلته
كاڼه غوږونه، پټې سترگې پاچاهي چې كوي
هغوى ته څه معلوم چې څه ډول غوبل دى دلته
دسيند پر غاړه ددمې خوبونه ونه وينئ
ستړو مارغانو ته جوړ كړئ چا مورچل دى دلته
ته كه زما منې بې تور پړوني مه راوځه
وږسترگى ښار دى هر سړى د ښايست غل دى دلته
د لگېدلو لمبو مرگ هم ناممكنه نه دى
شمسزيه چا له زړه نه كړى دا تكل دى دلته.
۱۳ تله ۱۳۸۶
06.10.2007
- janan
لكه ټپه، لكه نغمه ده ښكلانه، نه زموږ د سيند څپه ده ښكلاچا ويل چې غرونو كې سندرې واييدنجونو لېچو كې پرته ده ښكلاچې مخامخ شوې راته وڅرخېدېخدايږو همدغه حادثه ده ښكلازموږ پر ژبو چې گل، گل غوړېږېښكاري گودره تا كې شنه ده ښكلاد زمانې په څېر څو رنگه لريشمسزيه ستره اينه ده ښكلا....
29.10.2007
- janan
باران ورته څه پرېښودل، ږليو څه ونه كړلتنكي وږي يې يوړل ترې، سيليو څه ونه كړليو، دوه نه، ډېر همزولي مې له سترگو ترې تم شولپه موږ پردو جگړو، پردو گوليو څه ونه كړلكوڅې د ښار زړې شولې په تمه د راتلو يېيو پل يې پرې پېرزو نه شو، سپرليو څه ونه كړلد غرو برېتور واړه د برېښنا غيشو شهيد كړلدې شپې په ويدو سترگو دغوټيو څه ونه كړلدا ستا د غزل چيغې ښكاري نه رسي اسمان تهشمسزيه دلفظونو دې زگيرويو څه ونه كړل....
