جانانه ژوند دی چا ته ژاړم چا ته وخاندمه
 تياره کې ناست يمه خپه، رڼا ته وخاندمه

 ستا د ښايست قدر به ياره دومره بس وي که نه
چې ستا د هر ظلم بدل کې تاته وخاندمه
دشپې شبنم غوندې اورېږم پر گلونو باندې
سهارکې ستورى شم فاني دنيا ته وخاندمه
چې ماته گوري لږ موسکۍ شي سترگې مړې واړوي
زړه کې مې پټ د جانان دې جفا ته وخاندمه
زموږ دکلي منځ ته راشي بل ته لاس ورکوي
له ډېره غمه د يار دې سزا ته وخاندمه
اوس درته لاس غزوم اوس د رحم سوال کومه
له مجبورۍ دې هرقاتل ادا ته وخاندمه.