در عین حالی که افغانستان و یا بهتر است بگوییم دولت افغانستان به حیث یکی از فاسد ترین کشور های جهان از پانزده سال بدینسو رتبه و مقام های بالایی را کسب می کند،

در عین حالی که اطفال غریب، نادار، فقیر و بی نوای افغانستان در ذباله دانی ها و در بین کثافات شهر ها غذای شب و روز خود را می جویند،

بلی در چنین یک حالت و وضعیتی،

عطامحمد نور سرپرست ولایت نسبتاٌ پر عایدات بلخ در پانزده سال اخیر در عین حالی که در کرسی های بزرگ دولتی تکیه زده است، در کشور فقیر ما، به یک میلیونر چندین میلیون دالری نیز تبدیل شده است، بدون آنکه کسی و یا کدام محکمه ای در افغانستان، کدام محکمه ای بین المللی، کدام مقامی بلند پایه ای دولت افغانستان، کدام مقام ملل متحد، کدام دفتر مبارزه با فساد اداری، کدام عضو برجسته ای کشور های ذیدخل در قضایای افغانستان، کدام ریس جمهوری، کدام ریس اجراییه مجراییه ای بلاخره کدام لوی سارنوالی، کدام کوچنی سارنوالی از وی سوال کنند که در طول این چند سال اخیر چه "نبوغی" به خرچ داده یی که در همچو یک کشور فقیر و گدایی گری که در هر زمستان مردم بی نوای آن از سردی زمستان و موجودیت فقر جان می بازند، جناب عطامحمد خان سرپرست ولایت نسبتاٌ پر عایدات بلخ به میلیونها دالر ثروت و جایداد ها رسیده است؟

از همه جالب تر این است که امروز آقای عطا محمد نور، با "بی حیایی تمام" از دولت افغانستان چند وزارت، چند سفارت، چند ریاست و حتی چند قونسل گری هم درخواست دارد.

آیا مردم مظلوم افغانستان اجازه دارند که از حکومت افغانستان بپرسند که : حکومت جان، حکومت جان خیریت است؟

----------------------------------------------
به امید مبارزۀ هر چه سریعتر و هر چه دقیقتر در راۀ مبارزه با فساد اداری!
به امید مبارزۀ هر چه سریعتر و دقیقتر با ایران محوری ها و پاکستان محوری های مخرب در افغانستان عزیز!
به امید دقت به کوچکترین واحد های کاری در هر ساحۀ کاری ما!
به امید اتحاد و وحدت هر چه بیشتر اقوام شریف افغانستان!
به امید صلح، ثبات، عدالت اجتماعی، قانونیت، ترقی و رفاه برای مردم رنجدیدۀ ما