سازمان ملل متحد، نه سازمان است نه ملل است و نه هم متحد
عبدالخالق صارم
...............................................................
قسمت هشتم
در ادامه گذشته
- سازمان ملل متحد، کشور های اسلامی را، تحت عنوان استقلال، تقسیم و چند پارچه می کند، اما مستعمره های آمریکا را استقلال نمی بخشد.
مجمع عمومى سازمان ملل متحد، در 14 دسامبر سال 1960م، قطعنامه 1514 خود را با عنوان اعلاميه اعطاى استقلال به كشورها و ملت های مستعمره، به تصويب رساند و اندكى بعد، با تأسيس كميته ويژه مستعمره زدايى بر اجراى اين اعلاميه نظارت كرد و حتی دهه 1370ش/ 1990 م، را دهه جهانى ريشه كنى استعمار، اعلام كرد.
أما جالب این است که این قطعنامه که به اعطای استقلال به کشور ها وملت ها تأکید می کند، خود این قطعنامه، در شهر نیویورک اشغالی که در سال 1783م، توسط آمریکا اشغال گردیده بود، به تصویب می رسد، و همچنین منشورسازمان ملل متحد که در تعداد از مواد خود به استقلال کشور ها و استعمار زدایی تأکید می کند، خود این منشور در شهر سانفرانسیسکوی اشغالی که در سال 1846م، توسط آمریکا، اشغال گردیده بود، به تصویب می رسد.
روی همین دلیل است که سازمان ملل هرگز نخواست که مناطق اشغالی و مستعمره های آمریکا مانند کالیفرنیا، آریزونا، نیومکسیکو، تکساس، شیکاگو، جورجیا، پنسیلوانیا، نیویورک، نیوهمپشایر، سانفرانسیسکو و... را از تحت اشغال آمریکا آزاد نموده و استقلال بخشد و همچنین سازمان ملل، هرگز نمی خواهد تا یهودیان که از کشورهای اروپای شرقی، آمریکا و اروپا آمدند و فلسطین را اشغال نمودند، این یهودیان به کشور های خود برگردند و فلسطین، استقلال خود را بدست آورده و به صاحبان اصلی خود برگردد، بلکه برعکس، در خلال جنگ اول و دوم خلیج، سازمان ملل، کشور های عربی دیگری را نیز، در لست مستعمره های آمریکا افزود.
همچنین، هنگامیکه کشور های صلیبی، در سال 1997م، مسیحی های جزیره تیمور شرقی را که یکی از جزایر کشور مسلمان اندونزی بود، تحریک نمودند تا خواهان استقلال از اندونزی گردند و این مسیحی ها در برابر مقامات حکومتی اندونزی، دست به اعمال تروریستی، خشونت و اغتشاش زدند و چونکه این مردم مسیحی بودند، سازمان ملل متحد، فوراً به حرکت درآمد و برای دفاع و حمایت از این مسیحی ها، نیروهای حافظ صلح سازمان ملل متحد را فرستاد و فوراً برگزاری رفراندوم را بالای حکومت اندونزی تحمیل نمود و نتیجه را نیز به نفع استقلال خواهان رقم زد و بلافاصله استقلال جزیره تیمور شرقی از اندونزی را اعلان نمودند و سازمان ملل متحد نیز، در 20 ماه می سال 2002م، استقلال مسیحی های تیمور شرقی را، فوراً به رسمیت شناخت که در آغاز قرن 21م تیمور شرقی، جدید ترین عضو لانه تروریستی سازمان ملل متحد، با نام جمهوری دموکراتیک تیمور شرقی، گردید، این در حالیست که مسلمانان کشمیر بیشتر از 80 سال می شود که به حال خودشان رها شده اند، تا ماشین جنگی هند، این مسلمانان بی دفاع را خرد و سرکوب نماید و سازمان ملل نه حرکتی می کند و نه برای استقلال کشمیر از هند، رفراندوم برگزار می نماید و فقط تماشاچی است و بس، و علاوه از آن، مجاهدین کشمیر را، تروریست و افراط گرا نیز می نامد.
همچنین کشورهای اشغالگر و صلیبی، مسیحی های جنوب سودان را، علیه حکومت مسلمانان در سودان، تحریک نمودند و بعد از سال ها نسل کشی مسلمانان سودان، بالآخره مسیحی های جنوب را از سودان مرکزی جدا نموده برای شان حکومت مستقل تشکیل دادند، و سازمان ملل متحد نیز، فوراً استقلال مسیحی های سودان جنوبی را درسال 2011م به رسمیت شناخت و در 14 جولای 2011، این کشور را به عنوان عضو جدید خود پذیرفت.
ادامه دارد
