حاتـم طائي که هـم کـورله مـړې راوړي
وبـې نـه بامم هیڅکله مـېـړاني مـي دا غـواړي غـیـرت پسـول دی دمېـړه داعـجبه نه ده
ګــوره سـپــی لاخــپـل څـښـتن لـه پــردی داړي
مـنـت زغـمي د نـــورو کلـه هـمتـوالـي
وبه نه وینې بـازان په ښـکـار کـي کاړي واړي مېړانه د یاقوتوسرّه دانه په ځان کي پټه
ارزښـت ئې دی اوچـت پـه دغــه قـیـمت ویاړي
بې همته وي سرټیتی وغوښت ته د پردو
مـېـړه مـني داکله که پـردي هـم وي ســرتاړي