دوشم گذر افتاد به ویرانه طوس دیدم جغد نشسته برجای خروس
گفتم چه خبرداری از این ویرانه گفتا خبر این است افسوس!
خیام
چانه زنی و دیپلوماسی زیرکانه حکومت اخندی ایران محمددابراهیم طاهریان با هیت معیتیش کدام نگرانی سیاسی را همرا ی پروفیسور عبالرب رسول سیاف یا عبد رب الرسول سیاف ٬ حاجی محقق٬ کریم خلیلی٬ صلاح الدین ربانی ولی همرای حمدالله محب به تنهایی ملاقات بعمل میاورد . درین دیدار البته کلتور وفرهنگ بخش میوه ٬ فرنیچر٬ پرده وکلکین ٬عکس ٬ ودرمجموع نمای خانه مسکونی تفاوت زیادی بنظر میرسد . یگانه چیزیکه از نظر معرفت دیپلماسی و هویت افغانی قابل قبول است دفتر محب میرساند این خانه مشترک افغانستان است وبس . ازقله ومقدار مساوی میوه وشماره قاب بنظر میرسد که استاد باغدار ویا صاحب مارکیت میوه باشد . حاجی محقق با میوه خشک در نشست مانند قراردادی ویا دعوه جلاب مارکیت میوه ومیزهای قراضه ای استاد سیاف است . خانه وفرش خلیلی از مافیای برجسته ایتالوی افزودی می کند. میزهای مهاگنی ربانی خان قیمتی است ولی در موقعیت بنظر میرسد که تیکه دار کدا م شرکت باشد با این تر تیب بینالللللللفغانی به شش قسمت میرسد با تفاوت ٬ رنگُ٬دیزاین ٬ طرز دید و عادت . شرم است وندامت برای هیت که خانه بخانه دارند جاسوسی می کند انهم که تاکنون حکومت اشرف غنی را برسمیت نه شناخته و منتظر اعمال گل مرجان است که تاهنوز درلاف وپتاک است. اما راموش نباید کردکه:
صلح بین الافغانی واقعی زمانی ممکن است که زخم‌های گوناگون وپیچیده جنگ چهل ساله افغانها در وحدت بایکدیگر و مبارزه
بخشند، فقرعملا در جا معه به تدریج ریشه کن ګر دیده وبکلی از میان برداشته شود، عدالت اجتماعی ومسا وات همه گیر بدون لاف زنی درتحول وتکامل مسلط کشور برپا گردد، حقوق بشر در تمام نقاط افغانستان بدون رقابت ٬ سیاست وانحصار در بطن جامعه تضمین ګردیده ورعایت رشد همزیستی وهمرنگی سریع در کشور عملی شود، خشونت های ساختاری٫ برتری وبهتری٫ قومی ٫قبیلوی ٫منطقوی ً٬ گروهی وتنظیمی گذشته وکنونی محوه ونابود ګردد، جلو جنایت٫فساد ٫ اختلاس و بهانه های فاقد ارزشهای عقیدوی وفرهنگی در جامعه جدی گرفته شود ،کار به اهل کار واگذار شود . هیچگونه ارتباطات وتبعیض فردی بخاطر حفظ قدرت ونگهداشت القاب ومقام اهمیت داده نشود . گرچه خود ما زمینه چا لش ها ی مداخله در امور داخلی کشور مساعد ساختیم ولی هنوز هم سروقت است که دست مداخلات بیرونی بخصوص ناتو ٫اتحادیه اروپا ٫ ملل متحد ٫ سفارت خانه ها ٬ کشورهای همسایه ٫ امریکا وروسیهه به هر نام ونحو در امور داخلی کشور قطع گردد،ودر سیاست خارجی هماهنګ با روابط طرفین انهم درعدم مداخله دیپلوما تیک با یکدیگر صورت ګیرد . طبیعی است که افغانستان بدون دجال های اجنبی به طرف رفاه واسایش گام‌های استوارتری خواهید برداشت خیانت جرم است نا بخشودنی است خورد ومثقال ندارد . خویش قوم ،قبیل وتنظیم ندارد
صلح زمانی تحقق می‌یابد واهمیتی دارد که براساس نهاد های موثرمسلکی و چیزفهم ٫ برخورد اخوت ویک رنگی٫ عقیدوی واسلامی در چارچوب شرایط بوده و برای آغاز دوباره تشنج به طور کلی برای همیشه از میان برداشته قلع وقمع نمایند و فضایی یک جهان بینی که در آن به صلح و کرامت انسانی ارج گذارد حضور بسیار پررنگ‌تر و سنگین‌تر از جنگ داشته باشد. بناء امضای یک توافق نامه یا معاهده بر روی کا غذ هرگز این آرمانها را به مردم یک جامعه نمی‌دهد ولی پراگما تیزم علمی وفراگیر ان می‌تواند از طریق ختم جنگ زمینه را برای دستیابی به این اهداف هموار ساخته و فضایی را بوجود آورد که به اثر آن گروه طالبان ٫ تنظیم ها ٫ گروه های نو بنیاد سیاسی و مدنی ٫ وهر گروپ وشاخه ها دخیل در افغانستان نوین باوجود اختلافها ی سیاسی بتوانند بخاطر« زعامت وسرنوشت کشور» باهم مدغم گردند بنا بران درحال حاضر ودر شرایط کنونی و بالاتر از ان در قرن بیست ویکم موقعیت زمانی ومکانی اهمیت بخصوصی دارد ونادیده پنداشته نباید شد..
با درک این نگرانی‌ها و ارزیابی گزینه‌های بدیل بهترین راهکار برای ختم جنگ ونابوی ها وخشونت ٫فقر وتباهی ٫ زور گویی در افغانستان توافق صلح از راه مذاکرات میان حکومت و گروه طالبان نیست . با آنکه این توافق سیاسی نمی تواند یکدم تمام دلایل جنگ و سایر خشونتهای ساختاری را از میان بردارند وقتی را میگیرد وصبر وحوصله بایذ کرد. گروهک‌های تروریستی دیگری ممکن تا زمانی گاه وبیگاه به حملات‌شان ادامه دهند. ولی اگر جنگ تمام‌عیار درکشور توقف کند منابع خشونت به مراتب کمتر و متفاوت خواهدشد بنا بران . توقف جنگ در افغانستان فضا را برای استقرار صلح پایدار٫مطمن وباعزت با یک تعریف فراگیر و طولانی‌مدت مهیا می‌سازد ما باید با فرهنګ غنی و هویت دانش وبینش سالم مسایل کشوری ومردمی را فراموش نه کنیم .
