غزل
ازروال سالار احمدزی 
راځه ځانونه ګورو د ضمير په اېنه کې
چې زه به کوم ځان ته، که ته وير په اېنه کې
يقين سره به مخ داځل له خپلې خېرې تاؤ کړي
که وليدلو خپل مخ مو امير په اېنه کې
ېو ځان راته دوه ځان شي، دوه ځانه مې څلور شي
چې ګورمه ملګرو د تقدير په اېنه کې
ما وېل چې ستا د سترګو په هندارو کې ځان ګورم
خپلواک زړګی مې پاتې شو اسير په اېنه کې
سپين مخ يې چې ښکاره شو هيندو د تورو زلفو
په شوخ نظر اوس وګوره کشمير په اېنه کې
دا زه يې چې جوهر ته د حېرت په نظر ګورم
سالاره! شته دی شته دی څه تاثير په اېنه کې

غزل

ازروال سالار احمدزی 

راځه ځانونه ګورو د ضمير په اېنه کې

چې زه به کوم ځان ته، که ته وير په اېنه کې

 

يقين سره به مخ داځل له خپلې خېرې تاؤ کړي

که وليدلو خپل مخ مو امير په اېنه کې

 

ېو ځان راته دوه ځان شي، دوه ځانه مې څلور شي

چې ګورمه ملګرو د تقدير په اېنه کې

 

ما وېل چې ستا د سترګو په هندارو کې ځان ګورم

خپلواک زړګی مې پاتې شو اسير په اېنه کې

 

سپين مخ يې چې ښکاره شو هيندو د تورو زلفو

په شوخ نظر اوس وګوره کشمير په اېنه کې

 

دا زه يې چې جوهر ته د حېرت په نظر ګورم

سالاره! شته دی شته دی څه تاثير په اېنه کې