منصور: (مبين ته) نن سبا قسمت په ما ډېر مهربان دی.
مبين: هغه څنګه؟
منصور: زما پلار چې کله هم ماته د لوستلو لپاره وۍ، برق ځي.
22.07.2010
- رحمت دیوان
ليکواله: روحه ممتاز
ژباړن: رحمت ديوان
"عايشې! پاڅېږه د لمونځ وخت ختمېږي" د عايشې مور د ډېر وخت نه هغه پاڅوله.
عايشه، اقصی، علي او شعيب څلور خوندې وروڼه و، عايشه په اووم، اقصی په پنځم او علي په دوېم جماعت کې سبق وويلو. شعيب اوس ډېر وړوکی و، ځکه مکتب ته نه تلو، د دوۍ مور به هر سهار يو غږ کوو نو دواړه خور ورور به پاڅېدل خو عايشې به هره ورځ قضا لمونځ کاوه. نن هم عايشه پوره اووه بجې پاڅېده چې د لمونځ وخت ختم شوی وو. مور چې ورته بدې رد...
23.07.2010
- رحمت دیوان
يو افيمي: (بل ته) په جنت کې به سيګرټ ملاويږي.
دوېم: سيګرټ به ملايږي خو د هغې لګولو لپاره به دوزخ ته ځو....
