ما نه غوښتل خو بس بې ارادې رایادیدې

یو وخت وه چې د ورځې او د شپې رایادیدې

چې هر ځل به مې ستا د هیریدلو کوشش وکړ

جانانه هومره ډير رایادیدې،رایادیدې

منمه،ملامت یمه چې بیرته درته راغلم

خو څه وکړم چې نه مې هیریدې،رایادیدې

ماښام چې میکدې نه راوتم،ننوتم

د ستا د بیلتانه ترخې شیبې،رایادیدې

بیګا مې بیا په اوښکو باندې لوند خیشت وه ګریوان

بیګا مې بیا په زړه راوریدې،رایادیدې

دا مینه هم جانانه عجیبه ده ستا له لاسه

په مخ مې روڼې اوښکې بهیدې،رایادیدې

 

تا هسي ماته یو ځلې په شا و راکتلي

خو ماته بیا اشنا ډيرې مودې،رایادیدې

زړه به مې چې کله شو خفه مسافرۍ کې

تر هر چا به هغه ورځ ته ادې ! رایادیدې

انعام الله ګوهر