په هـېـره به هــــم نکــــړم  کله هـــــــېر، زړۀ ته راتېر

ګلاب ، ګلاب جــانان دی دومره ډېر زړۀ ته راتېر

په زړۀ کې مې دي ياره د مــــاشـــوم ارمان سلګۍ

د يـــاد غــشــي دې ګرانه، تېر و بېر، زړۀ ته راتېر

زمــــا خـــوښۍ دې ټولې شي هغه ته ســـــــــپېلني

خو هيڅ دې اندېښنو کې نه شي ګېر زړۀ ته راتېر

د پښـــو پلونه يې شـــماري (عاقله) په لـېوالتيا

چې شي په دغــــه لاره کلـــــه تــــېر زړۀ ته راتــــېر