اسلام، اسلامي شرعه او د اسلام تاریخ
islam dost
12.08.2004
ازاد خيال ډير ښه ليکي
[خداي پاک ته دعا وکړي چې يو ماشوم ورکړي دعا يي نه قبليږي. خوکه واده وکړي ، دمېړه سره يو ځا ي شي او بيا نژدې 9 مياشتې صبر وکړي نوبه د اولاد خاونده شي
حليمي صيب که ازادخيال صيب داخبره کړي وه نوګيله ورڅخه نه ده پکارخوچي تاسوغوندي يوتن چي ځان ته عالم هم وايی اوبياهم ددعا په مقرراتواوادابونه پوهيږي اودمجردې جينئ مثال دتائيدپه توګه ليکي يقينادافسوس خبره ده ٠
ترکومه ځايه چي ماته معلومات دي نودعاکول ياغوښتل ځان ته اداب لري اوکه هغه اداب په پام کښي ونه نيول شي هغه بيادعانه بلکي حماقت دی ،مونږهيڅکله هم ديوې مجردې جينئ يابغيرميړه څخه اولادغوښتلوته دعا نه شوويلئ ٠البته که دمجردې جينئ نيت داوي چي خدای جل جلاله دې ته له ميړه وروسته اولادورکړي اوسبب يی جوړکړي بي له شکه چي دعاورته ويلئ شو ،که څه هم خدای جل جلاله بي له ميړه هم اولادورکولای شي لکه بي بي مريم ته يی چي عيسی عليه السلام ورکړ٠
مونږاوتاسوپه دي عقيده ده چي خدای جل جلاله مسبب الاسباب دی اوددعاددي لپاره کووچي مونږته داړوندشي سبب جوړکړي لکه دشوروي اتحاديرغل په وړاندي چي خدای جل جلاله افغانانوته پاکستان امريکا اونورهيوادونه سبب کړل اوشوروي اتحاديی په بي لاسواوبي پښوافغانانودړي وړي کړ،اياتاسوپه هغه وخت کښي هم دافغانانودعاته چي دلوی خدای جل جلاله له درباره يی دشورويانوبشپړې ماتي لپاره کوله ديوې مجردې جينئ اولادغوښتلومثال ورکوی شو؟؟؟
دقدرمن ورورطالب جان دعاګانوکښي ددعابشپړاداب مراعات شوي اوبي شکه چي خدای جل جلاله قبلوونکئ اومهرابان دی لکه څنګه چي يی دشورويانوماتي سببونه جوړکړل داسي به هم انشأالله دامريکايانودپشپړې ماتي سبب مؤمنومجاهدينوته په لاس ورکړي ٠
ستاسوداخبره سمه ده چي ددعا سره عمل هم پکاردی خوالبته داددي معنی نه لري چي ستاسره اتوم بم نشته نودعا نه دي کول پکاربلکي خدای جل جلاله به ستاددعاپه برکت دکليشنکوف مردکي کښي داتوم بم تاثيرواچوي ٠
که دسورت الانفال ( ١٧ ) نمبرايات شريف ته ځيرشونوداورڅخه څرګنديږي چي خدای پاک جل جلاله داسلام خوږپيغمبرصلی الله عليه وسلم ته هغه احسان اومرسته ورياده وي چي کله ده مبارک ( ص ) شګې دکفاروپه لوروروويشتلي نوخدای جل جلاله هغه شګې دهريوه کافرپه سترګووربرابرکړي اوټول دخپلوسترګوپه مښلولګياشول اومسلمانانورباندي حمله وکړه چي په نتيجه کښي ډيرکفارووژل شول ٠نوځکه خدای جل جلاله خپل حبيب ته فرمايی چي اګرکه په ښکاره ډول شګې تاسوپه خپل لاس سره شيندلي خودکفاروپه سترګووربرابرول دلوی خدای جل جلاله کاردی چي ديومسلح لښکردتيښتي سبب شوي چي په تاسوبي وسلي ،بي سامانه اولږومسلمانانوکښي دومره قوت اوقدرت چيري ؤچي يواځي ستاسوپه مټ اوزورسره کفارله داسي ماتې سره مخ شي بلکي دادالله جل جلاله دقدرت اثراواغيزه وه چي متکبراوسرکشان ئی دموت اوفنااوذلت په کنده کښي وغورځول ٠
داښکاره خبره ده چي په ظاهري ډول کارستادلاسونوپه وسيله شوی اوستاپه لاسونوکښي داسي فوق العاده قوت اوقدرت پيداکړل شوچي هغه په خپل کسب اواختيارتاسونه شوترلاسه کولائ ٠ دغه ټول ددي لپاره وکړل شوچي دالله جل جلاله قدرت ښکاره شي اوپرمسلمانانوباندي پوره مهراباني اوپه ښه ډول سره احسان وشي ٠بي له شکه چي الله جل جلاله دمؤمنانودعا اوفرياد اوري اوددوی افعال احوال په ښه ډول ورمعلوم دی ٠اوپه دي هم ښه پوهيږي چي پرمقبولوبندګانوسره په څه ډول اوکوم وخت احسان مناسب دی
( فلم تقتلوهم ولکن الله قتلهم ومارميت اذ رميت ولکن الله رمی وليبلی المؤمنين منه بلاءًً حسنا ان الله سميع عليم ) سورت انفال ايت نمبر ( ١٧ )
ژباړه ٠ نونه دي وژلي تاسي دغه ( کفارپه درکښي په خپل قوت سره ) بلکي الله وژلي دي دغه ( کفار چي مرسته يی له تاسوسره کړي ) اونه دويشتلي تا ( ای محمده دغه ويشتل چي دبشرله شان څخه نه دي ) په هغه وخت کي چي ( ظاهري ) ويشتل کړي ووتا بلکي الله جل جلاله دغه ويشتل کړي وو اوددي لپاره چي مؤمنان په خپلې ازمؤينې سره وازمؤيو (( ياددي لپاره چي احسان وفرمايوپرمؤمنانوله درباره خپل ښه احسان اوانعام په اکرام دمرستي اوولجی )) نيکه سره (( چي دنصرت اوغنيمت نعمت دوی ته ورکړي ))
بيشکه الله جل جلاله ښه اوريدونکی ښه عالم دانادی ( په ټولواحوالو ) ٠
ااوس خوبه پوهه شوي ياست چي يواځي په مادياتواووسائلوتکيه کول هغه هم له خدای جل جلاله څخه ددعايا مرستي نه غوښتل له حماقت پرته نورڅه دي ،
که خدای جل جلاله يوچاته اولادنه ورکوي نودټولې نړئ ډاکټران حکيمان اوملايان به ستړي شي ټول ممکنه وسائل به وازمايل شي خوبيا به يی هم اولادپه نصيب نه شي ٠
په درناوي
اسلام دوست
_________________________________________________________________---
که مي هرڅونصيحتونه ورته وکړل هغه خدای بي لارې کړی په لارنه شو
نقاد
12.08.2004
درنو لوستونکو ته سلام.
د ښاغلي آزاد خيا ل صاحب بشپړه جمله دا وه :
[color=blue:f2c6d58da3]((که يوه مجرده نجلۍ هرڅومره خداي پاک ته دعا وکړي چې يو ماشوم ورکړي دعا يي نه قبليږي. خوکه واده وکړي ، دمېړه سره يو ځا ي شي او بيا نژدې 9 مياشتې صبر وکړي نوبه د اولاد خاونده شي. پس وګوره چې دلته يو نظام موجود دي او خداي په داخل د يو نظام کې درسره کيدي شي مرسته وکړي . ..)) [/color:f2c6d58da3]
دلته په دې خبره زور اچل شوی چې ((پس وګوره چې دلته يو نظام موجود دي او خداي په داخل د يو نظام کې درسره کيدي شي مرسته وکړي )) ، نو آزاد خيال هم دعا نه ده رد کړې، بلکې د يوه نظام پر موجوديت يې ټينګار کړی، چې الله تعالی په طبيعت کې ايښی او طبيعي نظام يې بولي. ازادخيال په حقه دی چې دعا د طبيعي نظام په چوکاټ کې قبليږي ، نه د طبيعي نظام پر خلاف، او که د طبيعي نظام پر خلاف دعا قبوله شي ، نو هغه به د پيغمبرانو معجزې وي ، له کومو څخه چې طبيعي نظام او د طبيعت قوانين هم عاجز وي. معجزې له ټولګړي ديني او تکويني اړينتيا پرته نه ښودل کيږي. د عيسی (ع) بي پلاره پيدا يښت هم دغسې يوه معجزه وه، او بي بي مريم يې ﻻ غوښتنه (دعأ) هم نه وه کړې . دا په قران کريم او احاديثو کې هم شته چې الله تعالی فرمايلي دي چې تاسو ناممکنې غوښتنې ( يعنې د طبيعت د نظام او طبيعي قوانينو پر خلاف ) دعاوې او غوښتنې مه کوئ.
هو ، داسې هم شوي چې د طبيعې نظام په چوکاټ کې يوه ماندينه او دهغې ميړه ډيره موده له اوﻻد څخه د ډيرو هڅو سره سره بي برخې پاتې شوي، او د دعا ، دوا درمل په مرسته پنوموړي اټ کې بيا د اوﻻد خاوندان شوي ، او له دی څخه ډېر له دعا پرته د دارو درمل په وسيله ، خو د طبيعې نظام سره سم يې مير من (اميندواره) شوې ده او دا ډير ډير پيښيږي . نو د طبيعي نظا م چوکاټ ددعا له پاره هم او د دارو درمل کولو له پاره هم يو اړين شرط دی. طب له همدې کبله يو طبيعي علم دی، او دعقيدو سره سيخ کوم تړاو نه لري. په درنښت .
13.08.2004
[quote:8dff91a190]ځواكمن صيب ستړی مشې
وروره ( او ځانونه پرې ووژنئ) معنا دا چي دوژلو معرض ته ځانونه ور وړاندي کړۍ اوله وژلو مه ويريږي
[/quote:8dff91a190]
په عزت او سې طالب جانه ورره، له درناوي ور وسته زياتوم :
په جګړه کې خو مړي کيږي او دمرګ خطر خو د غزا سره تړلی دی، ايا ضرري ده چې په ( و قاتلوا) کې ددغې خطر يادونه په دې عبارت سره چې (( اوځانونه پرې ووژنۍ)) ترجمه شي؟ بايد داسې ژباړل شوی وای چې کفار ووژنۍ که څه هم ستاسې د وژل کيدلو خطر هم په کې اوسي . که مطلب همداسې وي نو بيا خو دا ټول بحث په يوه وړه تيروتنه رامنځ ته شوی او په لږه اصلاح سره يې نور له ادامې څخه ډډه کيدای شي . والسلام
طالب جان
13.08.2004
محترمو مکرموعزتمنووروڼواو پتمنو خويندو !
السلام عليکم ورحمة الله وبرکاته
امابعد: ستاسي ټولو له ليکنو څخه يوه نړۍ مننه . دقدروړ نقادصيب : دعزتمن ازاد خيال صيب په ليکنه کي چي هغه ليکلي وو چي په دعاوڅه نه کيږي داتوري لږ انديښنه راپاروي کنه نو هيچا هم هغه عزتمن ته داسي نه دي ويلي چي ته له دعا منکر يي .
دپت څښتنه اسلام دوست صيب : ستاسي ليکنه ډيره په زړه پوري ده قلم مو تانداوسه اوپه ګوتو مو برکت شه .
دقدروړه حليمي صيب : په غريب حديث هم عمل کيږي اوبل داچي لکه څنګه چي مي هلته ويلي وو دعا په قرآنکريم هم ثابته ده .
ښاغلې محترمه مکرمه اوعزتمنه ځواکمن صيب : تل په ځواک اوسې له ډيري مودې وروسته مو ځمونږ خوني ته سرراښکاره کړ تاسي پخپله ليکنه داوښوده چي يقينا ځمونږ د تفسيري ژباړي په حقيقت پوه شوي ياست د قدرمن طالب خان تفسيري ژباړه چي د دووقوسونو په منځ کي يي ليکلي وه لکه چي مخکي هم ما ويلي وو مفهوم يي همدا وو چي خداي پاک مونږ ته په هر حالت کي دجهاد امرراکوي که دژوندي پاتي کيدو تمه مووي هم جهادفرض دی اوپدې څه کولو به تاسي ( مسلمانان) غازيان شۍ او که دمړه کيدو ويره موغالبه وي هم جهاد فرض دی ځکه چي کفاربه تاسي ووژني او شهيدان به شۍ چي دا بيا پخپل ځاي کي لوې اجر لري دلته د عزتمن او قدرمن ورورطالب خان ژباړه ناسمه بللوته هيڅ حاجت نشته لکه ځمونږ ځيني وروڼو چي په دې اړه ليکني کړي وې .
په هر حال ځواکمن صيب يووار بيا مو په ځانګړي ډول له ليکني څخه يوه نړۍ مننه کوم هيله لرم چي په راتلونکي کي به هم زمونږدشرعي خوني په مجلسونو کي خپل نظرونه له مونږ څخه ونه سپموۍ .
والسلام عليکم ورحمة الله وبرکاته
ع کريم حليمي
15.08.2004
محترمو مکرموعزتمنووروڼواو پتمنو خويندو !
السلام عليکم ورحمة الله وبرکاته
نن بيا يو واري غواړم چه يوډير واضع حديث و لوستونکو ته کاپي کړم ٠ دموطا له کتابه چه مسلمان ته اجازه
سته ښځي،کوچنيان ، زاړه خلګ مړه نه کړي ٠ دمېوو درختي و نه وهي٠ حيوانان مړه نکړي ٠ چپله دخوړوله پاره
هغه ځايونه چه ژوند پکښي کيږي ٠ ونه نړوي (يعني تعميرونه خرابول )
[color=red:3b187e1cbb]حديث موطا باب النهى عن قتل النساء، والولدان، في الغزو [/color:3b187e1cbb]
وحدثني عن مالك، عن يحيى بن سعيد، أن أبا بكر الصديق، بعث جيوشا إلى الشام فخرج يمشي مع يزيد بن أبي سفيان - وكان أمير ربع من تلك الأرباع - فزعموا أن يزيد قال لأبي بكر إما أن تركب وإما أن أنزل . فقال أبو بكر ما أنت بنازل وما أنا براكب إني أحتسب خطاى هذه في سبيل الله ثم قال له إنك ستجد قوما زعموا أنهم حبسوا أنفسهم لله فذرهم وما زعموا أنهم حبسوا أنفسهم له وستجد قوما فحصوا عن أوساط رءوسهم من الشعر فاضرب ما فحصوا عنه بالسيف وإني موصيك بعشر لا تقتلن امرأة ولا صبيا ولا كبيرا هرما ولا تقطعن شجرا مثمرا ولا تخربن عامرا ولا تعقرن شاة ولا بعيرا إلا لمأكلة ولا تحرقن نحلا ولا تفرقنه ولا تغلل ولا تجبن .
انګرېزي ترجمه
[color=brown:3b187e1cbb]Prohibition against Killing Women and Children in Military Expeditions[/color:3b187e1cbb]
Yahya related to me from Malik from Yahya ibn Said that Abu Bakr as-Siddiq was sending armies to ash-Sham. He went for a walk with Yazid ibn Abi Sufyan who was the commander of one of the battalions. It is claimed that Yazid said to Abu Bakr, "Will you ride or shall I get down?" Abu Bakrsaid, "I will not ride and you will not get down. I intend these steps of mine to be in the way of Allah."
Then Abu Bakr advised Yazid, "You will find a people who claim to have totally given themselves to Allah. Leave them to what they claim to have given themselves. You will find a people who have shaved the middle of their heads, strike what they have shaved with the sword.
[color=darkred:3b187e1cbb]"I advise you ten things: Do not kill women or children or an aged, infirm person. Do not cut down fruit-bearing trees. Do not destroy an inhabited place. Do not slaughter sheep or camels except for food. Do not burn bees and do not scatter them. Do not steal from the booty, and do not be cowardly[/color:3b187e1cbb]."
هو ،ښه ٠ غزا فرض ده ٠ ايا دغه حديث ، دجهاد اخلاق تر پښو نسوه لاندي ٠
ښځي ،کوچنيان ،کورونه ، ناخبره خلګ خراب سوه او مړه سوه ،دا څرنګه قياس دۍ ٠
هر هغه قياس چه مخالف د قوي حديث وي نو قياس غلت دۍ ٠ که څنګه ؟؟؟؟؟؟
حليمي
طالب جان
18.08.2004
محترمومکرموعزتمنووروڼواو پتمنوخويندو:السلام عليکم ورحمة الله وبرکاته
قدرمنه حليمي صيب : له قرآني آياتونو اونبوي احاديثونه داسي څرګنديږي چي دجنګي اړتيا له مخي دکفارودکورونوړنګول او دهغوي دونوپرې کول روا دي . په قرآنکريم کي راغلي چي (يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُم بِأَيْدِيهِمْ وَأَيْدِي الْمُؤْمِنِينَ ) سورة الحشر ٢ آيت ٢٨ ټوک .
ژباړه : چي ورانول به يي کورونه خپل په ﻻسوخپلوسره (چي پکي هستوګنه ونه کړي څوک) اوپه ﻻسودمسلمانوسره (چي وران کړي ځاي دپناه دکفارو اوپراخ شي ورته ځاي دجګړې) .
همداراز رسول الله صلی الله عليه وسلم له مدينې منورې څخه دمشرق په لوري په لږواټن کي دپرتويهودانودټبرديوه کلی په اړه چي بنونضير باله کيدل دونو دپرې کولو امروکړ. دې پيښي ته په قرآنکريم کي داسي اشاره شوي (مَا قَطَعْتُم مِّن لِّينَةٍ أَوْ تَرَكْتُمُوهَا قَائِمَةً عَلَى أُصُولِهَا فَبِإِذْنِ اللَّهِ وَلِيُخْزِيَ الْفَاسِقِينَ {5} )
سورة الحشر ٢٨ ټوک .
ژباړه: هغه چي پرې کوۍ يي تاسي له تنودونود(کم اصلو) خرماوڅخه يايي پريږدۍ هغه وﻻړي په بيخونو خپلو باندي نوداټول دالله تعالی په حکم سره دي .
له دې آيت څخه وتلی عالم علامه کاساني رحمه الله ( صاحب بدائع الصنائع) داسي انګيرنه کړي :
( اذن سبحانه وتعالی بقطع النخيل في صدرالآية الشريفه ونبه في آخرها ان ذلک يکون کبتا وغيظا للعدو بقوله تبارک وتعالی وليخزي الفاسقين ) ٧ ټوک ١٠٠ مخ .
ژباړه : پالونکي څښتن دآية شريف په پيل کي ددښمن دونو دپرېکولو اجازه ورکړه او په پاي کي يي داڅرګنده کړه چي دا کار ددښمن دشرمندګي اوغصې ﻻمل ګرځي ځکه چي الله تعالی فرمايلي چي وليخزي الفاسقين .
فقهاو په دې اړه داسي فرمايلي ( ﻻبأس عندالضرورة الحربيه باحراق حصون العدوباالناروغراقها باالماء وتخريبها وهدمهاعليهم وقطع اشجارهم وافساد زروعهم ونصب المجانيق ونحوهامن مدافع اليوم علی حصونهم وهدمها لقوله تعالی(يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُم بِأَيْدِيهِمْ وَأَيْدِي الْمُؤْمِنِينَ) ولانه عليه الصلوت والسلام احرق البويرة : وهي موضع بقرب المدينة ولان في ارسال الماء ونحوه کسر شوکتهم وتفريق جمعهم ) الفقه اﻻسلامي وادلته ٦ټوک ٤٢٣ مخ .
ژباړه :دجنګي ضرورت له مخي ددښمن کلاوي ړنګول، په اوريي سوځول ، يا يي په اوبو سره غرقول ،يا يي وني پرې کول ،يا يي کښتونه له منځه وړل هيڅ پروانلري اوهرډول اسلحه پرې استعمالول روادي الله تعالی فرمايي ( چي ورانول به يي کورونه خپل په ﻻسوخپلوسره (چي پکي هستوګنه ونه کړي څوک) اوپه ﻻسودمسلمانوسره (چي وران کړي ځاي دپناه دکفارو اوپراخ شي ورته ځاي دجګړې ) اورسول الله صلی الله عليه وسلم (بويره) وسوځوله چي مدينې ته څيرمه يوځاي دی . ځکه چي ددوي کورونو ته داوبو په ورپرېښودلوسره ددوي ځواک ماتيږي او ټولۍ يي ځانګړي کيږي .
پاتي شو هغه حديث چي تاسي ليکلی هغه يقينا صحيح حديث دی په دې حديث کي دابيا ن دی چي سپين ږيري کوچنيان او ښځي مه وژنۍ کورونه مه ورانوۍ وني مه پرېکوۍ . خو لکه څنګه چي مي مخکي هم روښانه کړي وه :
دا احکام هاله دي چي کفار په خپله خوښه يا اسلام په ځان قبول کړي اويا جزيه قبوله کړي اوپه جنګ کي هيڅ ډول ګډون ونه لري نه ځاني ، نه مالي ، نه پوځي اونه هم بل کوم ډول ګډون. که کفارو دا څه (يعني دمسلمانانو ددښمن مرسته) وکړل نو بيا دپورته بيان شوي قرآني آيت شريف اونبوي مبارک حديث له امله ددوي هرڅه تاﻻ واﻻ کول نه يواځي داچي روا دي بلکه ضروري ګڼل کيږي . اوداخبره خو له مخه ﻻسپينه شوي چي نن ټولو کفارو په عمومي ډول خو امريکي ټبر په ځانګړي ډول په مسلمانانو پسي رااخستي ده اود مسلمانانو په مقابل کي يي دظالم صليبي (بوش) ترمشرۍ ﻻندي د(کروسيډوار) يعني صليبي جنګ اعلان کړی اودمسلمانانو په هيڅ شي يعني سر،مال ، عزت ،ناموس ،خاوره ،نر ،ښځه ،وړواوپه زړو صرفه نه کوي نو مونږ مسلمانانو ته به ولي د دوي دبيلډينګونو او دپټيدو دځايونو ورانول نه وي روا ؟؟؟ نه يواځي داچي روا دي بلکه داڅه هرومرو ګڼل کيږي .
ع کريم حليمي
19.08.2004
محترمومکرموعزتمنووروڼواو پتمنوخويندو:السلام عليکم ورحمة الله وبرکاته
قدرمنه طالب جان صيب ! ډير زحمت دي کښلۍ وو ٠ مننه٠[color=red:5b8f0da8b8] اما[/color:5b8f0da8b8]
[color=darkred:5b8f0da8b8]اول [/color:5b8f0da8b8] دغه حديث ٠
چه تاسو او محترمو لوستونکو ته ما ليکلۍ وو ٠ د حضرت ابوبکر عمل په کړۍ دي تر حضرت علي کرم الله وجهه
تر زماني پوري ٠ د اسلام به تاريخ کي چا دغه حديث نه دۍ رد کړۍ ٠ بيله چه طاليبانو ، بن لادن ئې درده وي ٠
اوس راځم دغه ايات شريف ته
[quote:5b8f0da8b8](يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُم بِأَيْدِيهِمْ وَأَيْدِي الْمُؤْمِنِينَ ) سورة الحشر ٢ آيت ٢٨ ټوک .
ژباړه : چي ورانول به يي کورونه خپل په ﻻسوخپلوسره (چي پکي هستوګنه ونه کړي څوک) اوپه ﻻسودمسلمانوسره (چي وران کړي ځاي دپناه دکفارو اوپراخ شي ورته ځاي دجګړې) . [/quote:5b8f0da8b8]
نه پوهيږم چه څه سبب وو چه ټوله مکمل ايات مو نه ليکلۍ ٠ او اصلأ په مکمل ايات کي موضع ښه روښانه ده ٠
تاسو يوه حصه را نقل کړې وه مطلب غلط ځيني اخستل کيږي ٠ زه به ئې پوره درته وليکم چه مطلب ځيني واضع سي ٠
بِسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
سبَّحَ للَّهِ مَا فى السمَوَتِ وَ مَا فى الاَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الحَْكِيمُ(1)
هُوَ الَّذِى أَخْرَجَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَبِ مِن دِيَرِهِمْ لاَوَّلِ الحَْشرِ مَا ظنَنتُمْ أَن يخْرُجُوا وَ ظنُّوا أَنَّهُم مَّانِعَتُهُمْ حُصونهُم مِّنَ اللَّهِ فَأَتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ حَيْث لَمْ يحْتَسِبُوا وَ قَذَف فى قُلُوبهِمُ الرُّعْب يخْرِبُونَ بُيُوتهُم بِأَيْدِيهِمْ وَ أَيْدِى الْمُؤْمِنِينَ فَاعْتَبرُوا يَأُولى الاَبْصرِ(2)
وَ لَوْ لا أَن كَتَب اللَّهُ عَلَيْهِمُ الْجَلاءَ لَعَذَّبهُمْ فى الدُّنْيَا وَ لهَُمْ فى الاَخِرَةِ عَذَاب النَّارِ(3)
ذَلِك بِأَنهُمْ شاقُّوا اللَّهَ وَ رَسولَهُ وَ مَن يُشاقِّ اللَّهَ فَإِنَّ اللَّهَ شدِيدُ الْعِقَابِ(4)
مَا قَطعْتُم مِّن لِّينَةٍ أَوْ تَرَكتُمُوهَا قَائمَةً عَلى أُصولِهَا فَبِإِذْنِ اللَّهِ وَ لِيُخْزِى الْفَسِقِينَ(5)
ترجمه ٠ بنام خداوند بخشنده بخشايشگر
1 - آنچه در آسمانها و زمين وجود دارد براى خدا تسبيح مى گويد، و او عزيز و حكيم است .
2 - او كسى است كه كافران اهل كتاب را در اولين برخورد (با مسلمانان ) از خانه هايشان بيرون راند، گمان نمى كرديد آنها خارج شوند، و خودشان نيز گمان مى كردند كه دژهاى محكمشان آنها را از عذاب الهى مانع مى شود، اما خداوند از آنجا كه گمان نمى كردند به سراغشان آمد، و در قلب آنها ترس و وحشت افكند، به گونه اى كه خانه هاى خود را با دست خويش و با دست مؤ منان ويران مى كردند، پس عبرت بگيريد اى صاحبان چشم !
3 - و اگر نه اين بود كه خداوند جلاى وطن را بر آنها مقرر داشته بود آنها را در همين دنيا مجازات مى كرد، و براى آنها در آخرت نيز عذاب آتش است .
4 - اين به خاطر آن است كه آنها با خدا و رسولش دشمنى كردند و هر كس با خدا دشمنى
كند عذاب الهى (در حق او) شديد است .
5 - هر درخت باارزش نخل را قطع و يا آن را به حال خود واگذار كرديد، همه به فرمان خدا بود، و هدف اين بود كه فاسقان را خوار و رسوا كند.
دلته مطلب ښه واضع دۍ ٠ چه کله يهود د مدينې څخه بارېدل (وطن پرېښاوه ) ومسلمانانوته نو دوی خپل کورنه
ونړول خپلي درختي ئې ووهلې ٠ دلته الله فرمائي فى قُلُوبهِمُ الرُّعْب يخْرِبُونَ بُيُوتهُم بِأَيْدِيهِمْ وَ أَيْدِى الْمُؤْمِنِينَ
يعني الله د دوی په زړو اوخوی ورننه استله او خدای ترس ، وحشت په زړه کي ور پيداکړي ٠
او خپل کورونه ئې په خپل لاس نړه ول ٠ مسلملنانو يوازي ددوۍ په ځايو کي خزې (غارونه) کښلې ٠ نو خود به يو ځاي نړېدلۍ وي د مسلمانانو په لاسو [color=red:5b8f0da8b8]نو به حضرت ابو بکر ښه پوهيدۍ[/color:5b8f0da8b8] که (وتلی عالم علامه کاساني رحمه الله ) که زه پښتنه درڅخه وکړم چه دغه وتلی دعالم علامه هيځ داسي منلۍ شهرت نه لري ٠
داسي ليکوالان په غراق ي ډير تېر سوي دي ٠ خو که ابو حنيفه ، غزالي ، امام بخاري ، امام مسلم ،يا امام جعفر
ليکلي وي نو لا دليل کيدای سي ٠ منلای ئې نه سو ولي چه د ابو بکر د عمل سره اختلاف پيداکوي ٠
او اوس به ددغه پورته ايات شانزول درته وليکم يعني کاپي کوم ئې درته ٠ چه ښه واضع سي و لوستونکوته
چه داسي نه ده لکه دعالم علامه چه وائې
مفسران و محدثان و ارباب تواريخ در مورد اين آيات شاءن نزول مفصلى ذكر كرده اند كه فشرده آن چنين است :
در سرزمين مدينه سه گروه از يهود زندگى مى كردند ((بنى نضير)) و ((بنى قريظه )) و ((بنى قينقاع )) و گفته مى شود كه آنها اصلا اهل حجاز نبودند ولى چون در كتب مذهبى خود خوانده بودند كه پيامبرى از سرزمين مدينه ظهور مى كند، به اين سرزمين كوچ كردند، و در انتظار اين ظهور بزرگ بودند.
هنگامى كه رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله ) به مدينه هجرت فرمود با آنها پيمان عدم تعرض بست ، ولى آنها هر زمان فرصتى يافتند از نقض اين پيمان فروگذار نكردند.
از جمله از اينكه بعد از جنگ ((احد)) (غزوه احد در سال سوم هجرت واقع شد) ((كعب بن اشرف )) با چهل مرد سوار از يهود به مكه آمدند و يكسر به سراغ قريش رفتند و با آنها عهد و پيمان بستند كه همگى متحدا بر ضد محمد (صلى اللّه عليه و آله ) پيكار كنند، سپس ابوسفيان با چهل نفر از مكيان ، و كعب بن اشرف يهودى با چهل نفر از يهود وارد مسجدالحرام شدند، و در كنار خانه كعبه پيمانها را محكم ساختند، اين خبر از طريق وحى به پيامبر (صلى اللّه عليه و آله ) رسيد.
ديگر اينكه پيامبر (صلى اللّه عليه و آله ) روزى با چند نفر از بزرگان و يارانش به سوى قبيله بنى نضير كه در نزديكى مدينه زندگى مى كردند آمد و مى خواست از آنها
كمك يا وامى بگيرد براى پرداختن ديه دو مقتول از طايفه بنى عامر كه به دست ((عمرو بن اميه )) (يكى از مسلمانان ) كشته شده بود، و شايد پيامبر (صلى اللّه عليه و آله ) و يارانش مى خواستند در زير اين پوشش وضع ((بنى نضير)) را از نزديك بررسى كنند، مبادا مسلمانان غافلگير شوند.
پيامبر (صلى اللّه عليه و آله ) در بيرون قلعه يهود بود و با ((كعب بن اشرف )) در اين زمينه صحبت كرد، در اين هنگام در ميان يهوديان بذر توطئه اى پاشيده شد، و با يكديگر گفتند شما اين مرد را در چنين شرايط مناسبى گير نمى آوريد، الان كه در كنار ديوار شما نشسته است يكنفر پشت بام رود و سنگ عظيمى بر او بيفكند و ما را از دست او راحت كند! يكى از يهود بنام ((عمرو بن جحاش )) اعلام آمادگى كرد و به پشت بام رفت رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله ) از طريق وحى آگاه شد برخاست و به مدينه آمد، بى اينكه با ياران خود سخنى بگويد، آنها تصور مى كردند پيامبر (صلى اللّه عليه و آله ) باز برمى گردد اما بعدا آگاه شدند كه پيامبر (صلى اللّه عليه و آله ) در مدينه است ، آنها نيز به مدينه برگشتند، و اينجا بود كه پيمان شكنى يهود بر رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله ) مسلم شد، و دستور آماده باش براى جنگ به مسلمانان داد.
در بعضى از روايات نيز آمده كه يكى از شعراى بنى نضير به هجو و بدگوئى پيامبر (صلى اللّه عليه و آله ) پرداخت و اين خود دليل ديگرى بر پيمان شكنى آنها بود.
پيامبر (صلى اللّه عليه و آله ) براى اينكه ضربه كارى قبلا به آنها بزند به محمد بن مسلمه كه با كعب بن اشرف بزرگ يهود آشنائى داشت دستور داد او را به هر نحو بتواند به قتل برساند و او با مقدماتى اين كار را كرد.
كشته شدن ((كعب بن اشرف )) تزلزلى در يهود ايجاد كرد به دنبال آن رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله ) دستور داد مسلمانان براى جنگ با اين قوم پيمان شكن حركت كنند، هنگامى كه آنها باخبر شدند به قلعه هاى مستحكم و دژهاى نيرومند خود پناه بردند، و درها را محكم بستند، پيامبر (صلى اللّه عليه و آله ) دستور داد بعضى درختان
نخل را كه نزديك قلعه ها بود بكنند يا بسوزانند.
اين كار شايد به اين منظور صورت گرفت كه يهودان را كه علاقه شديدى به اموال خود داشتند از قلعه بيرون كشد و پيكار رودررو انجام گيرد، اين احتمال نيز داده شده كه اين نخلها مزاحم مانور سريع ارتش اسلام در اطراف قلعه ها بود و مى بايست بريده شود.
به هر حال اين كار فرياد يهود را بلند كرد گفتند اى محمد! تو پيوسته از اينگونه كارها نهى مى كردى ، پس اين چه برنامه اى است ؟ آيه پنجم اين سوره (از آيات فوق ) نازل شد و به آنها پاسخ گفت كه اين يك دستور خاص الهى بود.
محاصره چند روز طول كشيد و پيامبر (صلى اللّه عليه و آله ) براى پرهيز از خونريزى به آنها پيشنهاد كرد كه سرزمين مدينه را ترك گويند و از آنجا خارج شوند، آنها نيز پذيرفتند، مقدارى از اموال خود را برداشته و بقيه را رها كردند، جمعى به سوى ((اذرعات )) شام و تعداد كمى به سوى ((خيبر)) و گروهى به ((حيره )) رفتند،[color=blue:5b8f0da8b8] و باقيمانده اموال و اراضى و باغات و خانه هاى آنها به دست مسلمانان افتاد. هر چند تا آنجا كه مى توانستند، خانه هاى خود را به هنگام كوچ كردن تخريب كردند.[/color:5b8f0da8b8]و اين ماجرا بعد از غزوه احد به فاصله ششماه ، و به عقيده بعضى بعد از غزوه بدر به فاصله ششماه اتفاق افتاد.
تفسير:
پايان توطئه يهود بنى نضير در مدينه
اين سوره با تسبيح و تنزيه خداوند و بيان عزت و حكمت او شروع مى شود، مى فرمايد: ((آنچه در آسمانها و زمين است براى خدا تسبيح مى گويد، و او عزيز و حكيم است )) (سبح لله ما فى السموات و ما فى الارض و هو العزيز الحكيم ).
و اين در حقيقت مقدمه اى است براى بيان سرگذشت يهود ((بنى نضير)) همانها كه در شناخت خدا و صفاتش گرفتار انواع انحرافات بودند، و همانها كه تكيه بر قدرت و عزت خويش مى كردند و در برابر پيامبر اسلام (صلى اللّه عليه و آله ) به توطئه برخاستند.
تسبيح عمومى موجودات زمين و آسمان اعم از فرشتگان و انسانها و حيوانات و گياهان و جمادات ممكن است با زبان قال باشد يا با زبان حال ، چرا كه نظام شگفت انگيزى كه در آفرينش هر ذره اى به كار رفته با زبان حال بيانگر علم و قدرت و عظمت و حكمت خدا است .
و از سوى ديگر به عقيده جمعى از دانشمندان هر موجودى در عالم خود سهمى از عقل و درك و شعور دارد هر چند ما از آن آگاه نيستيم ، و به همين دليل با زبان خود تسبيح خدا مى گويد، هر چند گوش ما تواناى شنوائى آنرا ندارد، سرتاسر جهان غلغله تسبيح و حمد او است هر چند ما نامحرمان از آن بيخبريم ، اما آنها كه از جمادى سوى جان جان رفته اند و براى آنان از غيب چشمى باز شده ، با تمامى موجودات جهان همرازند، و نطق آب و گل را به خوبى مى شنوند، چرا كه اين نطق محسوس اهل دل است !
به ذكرش هر چه خواهى در خروش است
دلى داند چنين معنى كه گوش است
نه بلبل بر گلش تسبيح خوان است
كه هر خارى به توحيدش زبان است !
شرح بيشتر پيرامون اين سخن ذيل آيه 44 سوره اسراء آمده است (جلد 12 صفحه 133 - 140).
بعد از بيان اين مقدمه به داستان رانده شدن يهود بنى نضير از مدينه پرداخته مى فرمايد: ((خداوند كسى است كه كافران اهل كتاب را در اولين اجتماع و برخورد با مسلمانان از خانه هايشان بيرون كرد))! (هو الذى اخرج الذين كفروا من اهل الكتاب من ديارهم لاول الحشر).
((حشر)) در اصل به معنى حركت دادن جمعيت و خارج ساختن آنها از قرارگاهشان به سوى ميدان جنگ و مانند آن است ، و منظور از آن در اينجا اجتماع و حركت مسلمانان از مدينه به سوى قلعه هاى يهود، و يا اجتماع يهود براى مبارزه با مسلمين است ، و از آنجا كه اين نخستين اجتماع در نوع خود بود در قرآن به عنوان (([color=red:5b8f0da8b8]لاول الحشر[/color:5b8f0da8b8])) ناميده شده ، و اين خود اشاره لطيفى است به برخوردهاى آينده با يهود ((بنى نضير)) و يهود ((خيبر)) و مانند آنها.
و عجب اينكه جمعى از مفسران احتمالاتى در آيه داده اند كه هيچ تناسبى با محتواى آن ندارداز جمله اينكه : منظور حشر اول در مقابل حشر روز قيامت از قبرها به سوى محشر است ، و عجبتر اينكه بعضى اين آيه را دليل بر اين گرفته اند كه حشر در قيامت در سرزمين شام واقع مى شود كه يهود از مدينه به سوى آن رانده شدند! و گويا همه اين احتمالات ضعيف ناشى از كلمه ((حشر))
است ، در حالى كه اين واژه به معنى حشر در قيامت نيست بلكه به هرگونه اجتماع و خروج از قرارگاه و حاضر شدن در ميدان اطلاق مى شود، چنانكه در آيه 17 سوره نمل مى خوانيم : و حشر لسليمان جنوده من الجن و الانس و الطير: ((لشكريان سليمان از جن و انس و پرندگان نزد او جمع شدند)).
و همچنين در مورد اجتماع براى مشاهده مبارزه موسى با ساحران فرعونى مى خوانيم : و ان يحشر الناس ضحى ((قرار ما اين است كه همه مردم هنگامى كه روز بالا مى آيد جمع شوند)) (طه - 59).
سپس مى افزايد: شما هرگز گمان نمى كرديد كه آنها از اين ديار خارج شوند و آنها نيز گمان داشتند كه دژهاى محكمشان از شكست آنها و عذاب الهى مانع مى شود)) (ما ظننتم ان يخرجوا و ظنوا انهم مانعتهم حصونهم من الله ).
[color=blue:5b8f0da8b8]آنها چنان مغرور و از خود راضى بودند كه تكيه گاهشان دژهاى نيرومند و قدرت ظاهريشان بود، اين تعبير آيه نشان مى دهد كه يهود بنى نضير در مدينه از امكانات وسيع و تجهيزات فراوانى بهره مند بودند، به گونه اى كه نه خودشان باور مى كردند به اين آسانى مغلوب شوند و نه ديگران ، ولى از آنجا كه خدا مى خواست به همه روشن سازد كه چيزى در برابر اراده او قدرت مقاومت ندارد حتى بدون آنكه جنگى رخ دهد آنها را از آن سرزمين بيرون راند![/color:5b8f0da8b8]لذا در ادامه آيه مى فرمايد: ((اما خداوند از آنجا كه گمان نمى كردند به سراغشان آمد، و در قلبشان وحشت و ترس افكند، به گونه اى كه خانه هاى خود را با دست خويش و با دست مؤ منان ويران مى كردند)) (فاتاهم الله من حيث لم يحتسبوا و قذف فى قلوبهم الرعب يخربون بيوتهم بايديهم و ايدى المؤ منين ).
آرى خدا اين لشكر نامرئى ، يعنى لشكر ترس را كه در بسيارى از
[color=darkred:5b8f0da8b8]د پورته تفسير معنی داسوه ٠ چه يهودو ټوله ښار خالي پريښاوه ٠ نو خود مسلمانانو د نړېدو اجازه در لوده ٠
ولي چه يهودو اول په خپلو لاسو ونړاوه ٠ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!![/color:5b8f0da8b8]
جنگها به يارى مؤ منان مى فرستاد بر قلب آنها چيره كرد، و مجال هرگونه حركت و مقابله را از آنها سلب نمود، آنها خود را براى مقابله با لشكر برون آماده كرده بودند، بيخبر از آنكه خداوند لشكرى از درون به سراغشان مى فرستد، [color=red:5b8f0da8b8]و چنان آنها را در تنگنا قرار مى دهد كه خودشان با دشمن براى تخريب خانه هايشان همكارى كنند[/color:5b8f0da8b8].
درست است كه كشته شدن رئيس آنها ((كعب بن اشرف )) قبل از اين ماجرا وحشتى بر دل آنها افكنده بود، ولى مسلما منظور از آيه اين نيست آنچنان كه بعضى از مفسران گمان كرده اند - بلكه اين يكنوع امداد الهى بوده كه بارها در جنگهاى اسلامى به يارى مسلمين مى شتافت .
[color=blue:5b8f0da8b8]جالب اينكه مسلمانان از بيرون ، دژهاى آنها را ويران مى كردند كه به داخل آن راه يابند، [/color:5b8f0da8b8]و يهود از درون ويران مى كردند[color=red:5b8f0da8b8] تا به صورت سالم به دست مسلمانان نيفتد، [/color:5b8f0da8b8]و نتيجه اين همكارى ويران شدن استحكامات آنها بود!
در مورد اين آيه تفسيرهاى ديگرى نيز گفته شده ، از جمله اينكه :[color=brown:5b8f0da8b8] يهود از داخل ، ديواره دژها را ويران مى كردند تا فرار كنند و مسلمانان از بيرون تا به آنها دست يابند (ولى اين احتمال بعيد است ).[/color:5b8f0da8b8]و نيز گفته شده كه اين آيه معنى كنائى دارد مثل اينكه مى گوئيم فلانكس خانه و زندگيش را با دست خودش ويران كرد، يعنى بر اثر نادانيها و لجاجتها سبب بر باد دادن زندگى خود شد.
يا اينكه منظور يهود از تخريب بعضى از خانه ها اين بود كه دهانه كوچه هاى داخل قلعه را ببندند تا مانع پيشروى مسلمانان شوند و در آينده نيز نتوانند در آن سكنى گزينند.
يا اينكه قسمتى از خانه هاى داخل دژ را خراب كردند تا در صورت كشيده شدن ميدان نبرد به داخل دژ جاى كافى براى جنگيدن داشته باشند.
يا اينكه در بناى بعضى از خانه ها مصالح گرانقيمتى وجود داشت آنها را تخريب كردند تا آنچه قابل حمل بود ببرند، ولى تفسير اول از همه مناسبتر است .
در پايان آيه به عنوان يك نتيجه گيرى كلى مى فرمايد: ((پس عبرت بگيريد اى صاحبان چشم ))! (فاعتبروا يا اولى الابصار)
((اعتبروا)) از ماده ((اعتبار)) در اصل از ((عبور)) گرفته شده كه به معنى گذشتن از چيزى است به سوى چيز ديگر، و اينكه به اشك چشم ((عبرة )) گفته مى شود به خاطر عبور قطرات اشك از چشم است ، و ((عبارت )) را از اين رو عبارت مى گويند كه مطالب و مفاهيم را از كسى به ديگرى منتقل مى كند، و اطلاق ((تعبير خواب )) بر تفسير محتواى آن به خاطر اين است كه انسان را از ظاهر به باطن آن منتقل مى سازد.
و به همين مناسبت به حوادثى كه به انسان پند مى دهد ((عبرت )) مى گويند، چرا كه انسان را به يك سلسله تعاليم كلى رهنمون مى گردد و از مطلبى به مطلب ديگر منتقل مى كند.
تعبير به ((اولى الابصار)) (صاحبان چشم ) اشاره به كسانى است كه حوادث را به خوبى مى بينند، و با چشم باز موشكافى مى كنند، و به عمق آن مى رسند. (واژه ((بصر)) معمولا به عضو بينائى و ((بصيرت )) به درك و آگاهى درونى گفته مى شود).
در حقيقت ((اولى الابصار)) كسانى هستند كه آمادگى گرفتن درسهاى عبرت دارند، لذا قرآن به آنها هشدار مى دهد كه از اين حادثه بهره بردارى لازم كنيد.
شك نيست كه منظور از گرفتن ((عبرت )) اين است كه حوادث مشابه را كه از نظر حكم عقل يكسانند بر هم مقايسه كنند، مانند مقايسه حال كفار
، [color=blue:5b8f0da8b8]و پيمان شكنان ديگر بر يهود بنى نضير، ولى هرگز اين جمله ارتباطى با ((قياسات ظنى )) كه بعضى در استنباط احكام دينى از آن استفاده مى كنند ندارد!!!!!!!!!!![/color:5b8f0da8b8]به هر حال به راستى كه سرنوشت اين قوم يهود با آن قدرت و عظمت و شوكت ، و با آن امكانات و استحكامات فراوان سرنوشت عبرت انگيزى بود، كه حتى بدون آنكه دست به اسلحه ببرند در مقابل جمعيت مسلمانان كه هرگز در ظاهر به پاى آنها نمى رسيدند تسليم شدند، [color=red:5b8f0da8b8]خانه هاى خود را با دست خويش ويران كردند، [/color:5b8f0da8b8]و اموالشان را براى مسلمانان نيازمند بجا گذاردند، و در نقاط مختلف پراكنده شدند، در حالى كه طبق نقل تواريخ از آغاز به اين جهت در سرزمين مدينه سكنى گزيده بودند كه پيامبر موعود كتب خويش را درك كنند، و در صف اول يارانش قرار گيرند!
و در حديثى از امام صادق (عليه السلام ) مى خوانيم : كان اكثر عبادة ابى ذر رحمه الله التفكر و الاعتبار: ((بيشترين عبادت ابوذر تفكر و عبرت گرفتن بود)).
اما مع الاسف بسيارند كسانى كه بايد همه حوادث دردناك را خودشان بيازمايند، و طعم تلخ شكستها را شخصا بچشند، و هرگز از وضع ديگران عبرت نمى گيرند.
امير مؤ منان على (عليه السلام ) مى فرمايد: السعيد من وعظ بغيره : ((سعادتمند
كسى است كه از ديگران پند و عبرت گيرد))!.
[color=brown:5b8f0da8b8]آيه بعد مى افزايد: ((اگر نه اين بود كه خداوند بر آنها مقرر داشته بود كه جلاى وطن كنند و منطقه را ترك گويند آنها را در همين دنيا مجازات مى كرد)) (و لولا ان كتب الله عليهم الجلاء لعذبهم فى الدنيا)[/color:5b8f0da8b8]بدون شك جلاى وطن و رها كردن قسمت عمده سرمايه هائى كه يك عمر فراهم كرده بودند خود براى آنها عذابى دردناك بود، بنابراين منظور از جمله فوق اين است كه اگر اين عذاب براى آنها مقدر نشده بود عذاب ديگرى كه همان قتل و اسارت به دست مسلمانان بود بر سر آنها فرود مى آمد، خدا مى خواست آنها در جهان آواره شوند، و اى بسا اين آوارگى براى آنها دردناكتر بود، زيرا هر وقت به ياد آنهمه دژها و خانه هاى مجلل و مزارع و باغات خود مى افتادند كه در دست ديگران است و خودشان بر اثر پيمان شكنى و توطئه بر ضد پيامبر خدا (صلى اللّه عليه و آله ) در مناطق ديگر محروم و سرگردانند گرفتار آزار و شكنجه هاى روحى فراوانى مى شدند.
آرى خدا مى خواست اين گروه مغرور و فريبكار و پيمان شكن را گرفتار چنين سرنوشت دردناكى كند.
اما اين تنها عذاب دنياى آنها بود، لذا در پايان اين آيه مى افزايد: ((و براى آنها در آخرت نيز عذاب آتش است )) (و لهم فى الاخرة عذاب النار).
چنين است دنيا و آخرت كسانى كه پشت پا به حق و عدالت زنند و بر مركب غرور و خودخواهى سوار گردند.
و از آنجا كه ذكر اين ماجرا علاوه بر بيان قدرت پروردگار و حقانيت
پيغمبر اكرم (صلى اللّه عليه و آله ) بايد هشدارى براى تمام كسانى باشد كه اعمالى مشابه يهود بنى نضير دارند تا مساءله در آنها خلاصه نشود در آيه بعد مطلب را تعليم داده ، مى افزايد: ((اين مجازات دنيا و آخرت از آن جهت دامنگيرشان شد كه با خدا و رسولش به دشمنى برخاستند)) (ذلك بانهم شاقوا الله و رسوله ).
((و هر كس به دشمنى با خدا برخيزد خداوند مجازاتش مى كند زيرا خدا شديدالعقاب است )) (و من يشاق الله فان الله شديد العقاب ).
((شاقوا)) از ماده ((شقاق )) در اصل به معنى شكاف و جدائى ميان دو چيز است ، و از آنجا كه هميشه دشمن در طرف مقابل قرار مى گيرد و خود را جدا مى سازد به عمل او ((شقاق )) مى گويند.
عين همين آيه با تفاوت بسيار جزئى در سوره انفال آيه 13 بعد از داستان جنگ بدر و در هم شكسته شدن مشركان آمده است كه بيانگر عموميت محتواى آن از هر نظر است .
قابل توجه اينكه : در آغاز آيه دشمنى با خدا و رسول را مطرح مى كند و در ذيل آيه تنها سخن از دشمنى با خدا است ، اشاره به اينكه دشمنى با رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله ) نيز با دشمنى خدا يكى است و از هم جدا نيست .
تعبير به ((شديد العقاب )) هيچ منافاتى با ((ارحم الراحمين )) بودن خداوند ندارد، زيرا آنجا كه جاى عفو و رحمت است ((ارحم الراحمين )) است ، و آنجا كه جاى مجازات و عقوبت است ((اشد المعاقبين )) است چنانكه در دعا آمده است و ايقنت انك انت ارحم الراحمين فى موضع العفو و الرحمة و اشد المعاقبين فى موضع النكال و النقمة .
در آخرين آيه از آيات مورد بحث به پاسخ ايرادى مى پردازد كه يهود بنى نضير - چنانكه در شاءن نزول نيز گفتيم - به پيامبر (صلى اللّه عليه و آله ) متوجه مى ساختند، در آن موقع كه دستور داد قسمتى از نخلهاى نزديك قلعه هاى محكم يهود را ببرند (تا محل كافى براى نبرد باشد، يا براى اينكه يهود ناراحت شوند و از قلعه ها بيرون آيند و درگيرى در خارج قلعه روى دهد) آنها گفتند: اى محمد! مگر تو نبودى كه از اينگونه كارها نهى مى كردى ؟ آيه نازل شد و گفت : ((هر درخت باارزش نخل را قطع يا به حال خود واگذار كرديد همه به فرمان خدا بود))! (ما قطعتم من لينة او تركتموها قائمة على اصولها فباذن الله ).
و ((هدف اين بود كه فاسقان را خوار و رسوا كند)) (و ليخزى الفاسقين ).
((لينة )) از ماده ((لون )) به يكنوع عالى از درخت خرما مى گويند، و بعضى آنرا از ماده ((لين )) به معنى نرمى به نوعى از درخت خرما تفسير كرده اند كه شاخه هائى نرم و نزديك زمين و ميوه اى نرم و لذيذ دارد.
گاه ((لينه )) به ((الوان )) و انواع مختلف درخت نخل يا ((نخله كريمه )) تفسير شده است كه تقريبا همه به يك چيز برمى گردد.
به هر حال بعضى گفته اند: اقدام به قطع قسمتى از درختان نخل ((بنى نضير)) از سوى بعضى از مسلمانان روى داد، در حالى كه بعضى ديگر مخالف بودند، در اينجا آيه فوق نازل شد و ميان آنها فصل خصومت كرد.
بعضى ديگر گفته اند: آيه ناظر به عمل دو نفر از اصحاب است كه يكى به هنگام قطع درختان نخل درختان خوب را مى بريد تا يهود را به خشم آورد
(و از قلعه فرود آيند) و ديگرى نخلهاى كم ارزش را مى بريد تا آنچه پرارزش است براى استفاده آينده باقى بماند، و به همين جهت در ميان آنها اختلاف افتاد آيه نازل شد و گفت هر دو به اذن الهى بوده است .
ولى ظاهر آيه اين است كه مسلمانان بعضى از درختان ((لينه )) (نوع خوب ) را بريدند و بعضى از همانها را رها ساختند، و اين عمل باعث ايراد يهود شد و قرآن به آنها پاسخ گفت تا روشن شود اين كار از روى هواى نفس نبوده ، بلكه يك دستور الهى در اين زمينه صادر شده بود كه در شعاع محدود اين كار عملى گردد، تا بيش از حد ضايعاتى رخ ندهد.
در هر صورت اين حكم يك استثنا در قانون معروف اسلامى است كه مى گويد به هنگام حمله به دشمن نبايد درختان را قطع كرد، و حيوانات را كشت ، و زراعتها را آتش زد، اين تنها مربوط به موردى بوده است كه براى بيرون كشيدن دشمن از قلعه ، و يا فراهم ساختن ميدان جنگ و مانند آن ضرورت داشته ، و در هر قانون كلى استثنائات جزئى ضرورى غالبا وجود دارد، همانگونه كه اصل كلى بر نخوردن گوشت مردار است ، ولى به هنگام اجبار و اضطرار ((اكل ميته )) مجاز است .
جمله ((و ليخزى الفاسقين )) (تا فاسقان را خوار و رسوا كند) نشان مى دهد كه لااقل يكى از اهداف اين كار خوار نمودن دشمن و در هم شكستن روحيه آنها بوده است .
نكته ها:
1 - لشكرهاى نامرئى خدا!
[color=red:5b8f0da8b8]در حالى كه اهل دنيا براى كسب پيروزى بر نيروهاى ظاهرى و مادى خويش تكيه مى كنند، تكيه گاه خداپرستان ارزشهاى معنوى و امدادهاى الهى آنها است كه نمونه اى از آن را در داستان شكست ((بنى نضير)) و بيرون راندن آنها از مدينه در آيات فوق ملاحظه كرديم .[/color:5b8f0da8b8]در اين آيات خوانديم كه يكى از عوامل مؤ ثر پيروزى همان ترس و وحشتى بود كه خدا بر دلهاى آنها افكند تا آنجا كه خانه هاى خود را با دست خود ويران مى كردند، و حاضر شدند از اموال خود چشم بپوشند و از آن ديار بيرون روند.
نظير اين معنى چند بار در آيات قرآن مجيد آمده است از جمله در داستان گروه ديگرى از يهود بنام ((بنى قريظه )) كه مسلمانان بعد از جنگ احزاب در يك درگيرى شديد با آنها روبرو شدند نيز آمده است ، مى فرمايد: و انزل الذين ظاهروهم من اهل الكتاب من صياصيهم و قذف فى قلوبهم الرعب فريقا تقتلون و تاسرون فريقا: ((خداوند گروهى از اهل كتاب را كه از مشركان عرب حمايت كردند از دژهاى محكمشان فرود آورد، و در دلهاى آنها ترس و وحشت افكند، تا آنجا كه گروهى را به قتل رسانديد و گروهى را اسير كرديد)) (احزاب 26).
همين معنى در داستان جنگ بدر نيز آمده است كه مى گويد: ساءلقى فى قلوب الذين كفروا الرعب : ((من به زودى در دلهاى كافران وحشت مى افكنم )).
قسمتى از اين وحشت كه حكم يك لشكر نامرئى الهى را دارد طبيعى است هر چند قسمتى از آن اسرارآميز است و روابط آن با وسائل عادى بر ما مكشوف
نيست ، آنچه طبيعى است اينكه مؤ منان در هر حال خود را پيروز مى دادند خواه كشته و شهيد شوند و خواه دشمن را در هم بكوبند، و كسى كه منطقش اين است ترس و وحشتى به خود راه نمى دهد، بلكه چنين انسان اعجوبه اى براى دشمنش وحشت انگيز است ، همانگونه كه در دنياى امروز نيز كشورهاى بزرگى را مى بينيم كه با داشتن پيشرفته ترين سلاحها، و بزرگترين ارتشها، از گروهى اندك مؤ منان راستين ستيزه جوى وحشت دارند، و دائما مى كوشند با آنها درگير نشوند.
در حديثى از رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله ) مى خوانيم كه فرمود: نصرت بالرعب مسيرة شهر!: ((من از جانب خدا به وسيله ترس و وحشت دشمنان يارى شده ام به فاصله يكماه )).
يعنى نه تنها كسانى كه در ميدان نبرد با من روبرو مى شوند وحشت دارند بلكه در نقاطى كه دشمن از من يكماه راه فاصله دارد وحشت و اضطراب حاكم است !
در حقيقت آنها سعى مى كنند از برون ضربه نخورند اما خداوند از درون آنها را متلاشى مى كند، و مى دانيم ضربه درونى جانكاهتر و جبران ناپذير است ، چرا كه اگر تمام سلاحها و ارتشهاى دنيا در اختيار كسى باشد ولى روحيه نبرد نداشته باشد محكوم به شكست و نابودى است .
2 - توطئه هاى امروز يهود
تاريخ اسلام از همان آغاز با توطئه هاى آنها آميخته شده بود و در بسيارى از حوادث دردناك آنها را داخل صحنه يا در پشت صحنه مشاهده مى كنيم ، و عجب اينكه آنها به عشق پيامبر موعود به سرزمين حجاز آمدند، ولى بعد از اين ظهور بزرگ از دشمنان سرسخت شدند و هم امروز نيز در بيشتر توطئه هاى ضد اسلامى يهود را در صحنه و يا در پشت صحنه مشاهده مى كنيم ، و اين عبرتى است براى صاحبان بصيرت !
و همانگونه كه تاريخ پيغمبر اكرم (صلى اللّه عليه و آله ) نشان مى دهد تنها طريق دفع آنان برخورد قاطعانه است ، به خصوص ((صهيونيستها)) كه در منطقشان هيچگونه مدارا و عدل و انصاف نيست ، زبانشان زور است ، و جز با زور و قدرت نمى توان با آنها سخن گفت ، ولى با اين حال از مؤ منان راستين بيش از هر چيز مى ترسند، و اگر مسلمانان امروز همانند ياران پيامبر (صلى اللّه عليه و آله ) از ايمان و استقامت و قاطعيت كافى برخوردار باشند ترس و وحشت آنها بر دلهاى اين دشمنان خونخوار چيره مى شود، و مى توان با همين لشكر الهى آنها را از زمينهاى اشغال شده بيرون راند و اين درسى است كه رسول الله (صلى اللّه عليه و آله ) در چهارده قرن قبل به ما داده است .
او که القرطبی،الجلالين،ابن کثير و کورو روايات ئې يو شئ دي نو که تاسووغښته هغه به هم درته وليکم ؟
اوس هيڅ داسي تفسير نسته چه په هغه کي دا اجازه ليکل سوې وي ٠ چه روغ ښارته داخيل سۍ او کورونه ونړوۍ
زاړه ،واړه ،ناخبره ،ښځي هم مړه کۍ ٠
او که تاسو موږته وليکۍ چه په کوم حديث دغه د عالم علامه اجازه ور ګوي ٠ چه کورونه په قصد سره ونړوۍ ٠
او فتح الباري شرح صحيح البخاري ٠ کي هم داسي څه نسته چه ليکلي ئ وي چه ٠ کورونه د کفارو ونړوۍ
او د فتح البار شرحه ډيره اوږده ده نغواړم چه درته وئې ليکم ٠ که ئې وليکم تکرار کيږي ٠ دغه پورته ليکني سره
يو شئ ده ٠ د سر څو ليکي به ئې درته وليکم
[color=darkred:5b8f0da8b8]باب حديث بني النضير[/color:5b8f0da8b8]
ففعل.
فاشتمل اليهود الثلاثة على الخناجر فأرسلت امرأة من بني النضير إلى أخ لها من الأنصار مسلم تخبره بأمر بني النضير، فأخبر أخوها النبي صلى الله عليه وسلم قبل أن يصل إليهم، فرجع، وصبحهم بالكتائب فحصرهم يومه، ثم غدا على بني قريظة فحاصرهم فعاهدوه فانصرف عنهم إلى بني النضير، فقاتلهم حتى نزلوا على الجلاء وعلى أن لهم ما أقلت الإبل إلا السلاح، فاحتملوا حتى أبواب بيوتهم، فكانوا يخربون بيوتهم بأيديهم فيهدمونها، ويحملون ما يوافقهم من خشبها، وكان جلاؤهم ذلك أول حشر الناس إلى الشام.
وكذا أخرجه عبد بن حميد في تفسيره عن عبد الرزاق، وفي ذلك رد على ابن التين في زعمه أنه ليس في هذه القصة حديث بإسناد، قلت: فهذا أقوى مما ذكر ابن إسحاق من أن سبب غزوة بني النضير طلبه صلى الله عليه وسلم أن يعينوه في دية الرجلين، لكن وافق ابن إسحاق جل أهل المغازي، فالله أعلم.
وإذا ثبت أن سبب إجلاء بني النضير ما ذكر من همهم بالغدر به صلى الله عليه وسلم، وهو إنما وقع عند ما جاء إليهم ليستعين بهم في دية قتيلي عمرو بن أمية، تعين ما قال ابن إسحاق، لأن بئر معونة كانت بعد أحد بالاتفاق.
وأغرب السهيلي فرجح ما قال الزهري، ولولا ما ذكر في قصة عمرو بن أمية لأمكن أن يكون ذلك في غزوة الرجيع، والله أعلم.
وحدثني عن مالك، عن يحيى بن سعيد، أن أبا بكر الصديق، بعث جيوشا إلى الشام فخرج يمشي مع يزيد بن أبي سفيان - وكان أمير ربع من تلك الأرباع - فزعموا أن يزيد قال لأبي بكر إما أن تركب وإما أن أنزل . فقال أبو بكر ما أنت بنازل وما أنا براكب إني أحتسب خطاى هذه في سبيل الله ثم قال له إنك ستجد قوما زعموا أنهم حبسوا أنفسهم لله فذرهم وما زعموا أنهم حبسوا أنفسهم له وستجد قوما فحصوا عن أوساط رءوسهم من الشعر فاضرب ما فحصوا عنه بالسيف وإني موصيك [color=red:5b8f0da8b8]بعشر لا تقتلن امرأة ولا صبيا ولا كبيرا هرما ولا تقطعن شجرا مثمرا ولا تخربن عامرا ولا تعقرن شاة ولا بعيرا إلا لمأكلة ولا تحرقن نحلا ولا تفرقنه ولا تغلل ولا تجبن . [/color:5b8f0da8b8]
نوټ ٠ په هر هغه حديث چه ابو بکر رض عمل کړې وي ٠ نو ټوله د نبي امت به عمل په کوي ٠
ولي چه ابو بکر د نبي په ژوند کي د لمانځه امامت کړې دی ٠ او مبارک اجازه ورته وکړه ٠
که هر يو فقهي عمل خلاف د مبارک ،د ابوبکر رض وي ٠ ګمراهي ده دليل
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى، حَدَّثَنَا يَعْقُوبُ بْنُ اِبْرَاهِيمَ بْنِ سَعْدٍ، حَدَّثَنَا عَبِيدَةُ بْنُ اَبِي رَائِطَةَ، عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ زِيَادٍ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُغَفَّلٍ، قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم " اللَّهَ اللَّهَ فِي اَصْحَابِي اللَّهَ اللَّهَ فِي اَصْحَابِي لاَ تَتَّخِذُوهُمْ غَرَضًا بَعْدِي فَمَنْ اَحَبَّهُمْ فَبِحُبِّي اَحَبَّهُمْ وَمَنْ اَبْغَضَهُمْ فَبِبُغْضِي اَبْغَضَهُمْ وَمَنْ اذَاهُمْ فَقَدْ اذَانِي وَمَنْ اذَانِي فَقَدْ اذَى اللَّهَ وَمَنْ اذَى اللَّهَ فَيُوشِكُ اَنْ يَاْخُذَهُ " .
حليمي
طالب جان
20.08.2004
محترمو مکرمو اوعزتمنووروڼو اوخويندو : السلام عليکم ورحمة الله وبرکاته
عزتمنه حليمي صيب :ما ځکه دپورتني آيت لنډه برخه ليکلي وه چي له هغه څخه ځما استدﻻل فقط له ﻻندي تورو څخه ووځکه مي ټول آيت شريف نه وو ليکلی :
(( نخل را كه نزديك قلعه ها بود بكنند يا بسوزانند.
اين كار شايد به اين منظور صورت گرفت كه يهودان را كه علاقه شديدى به اموال خود داشتند از قلعه بيرون كشد و پيكار رودررو انجام گيرد، اين احتمال نيز داده شده كه اين نخلها مزاحم مانور سريع ارتش اسلام در اطراف قلعه ها بود و مى بايست بريده شود.
به هر حال اين كار فرياد يهود را بلند كرد گفتند اى محمد! تو پيوسته از اينگونه كارها نهى مى كردى ، پس اين چه برنامه اى است ؟ آيه پنجم اين سوره (از آيات فوق ) نازل شدوبه آنها پاسخ گفت كه اين يك دستورخاص الهى بود((
په دې آيت شريف کي الله تعالی درسول الله صلی الله عليه وسلم هغه کړل و ته اشاره کړي چي رسول الله صلی الله عليه وسلم له کفارو سره کول او په واضح ډول پکي بيان شول چي دکفارو کورونه ورانول نبوي ﻻره ده نو اوس تاسي وواياست چي له دې روڼ حقيقت څخه انکارکول به له اللهي آياتو اونبوي سنتو څخه سترګي پټول نه وي ؟؟؟
دوهم داچي تاسي ويلي چي علامه کاساني رحمه الله نه پيژنۍ نووروره :علامه کاساني داحنافو دمذهب دوتلي کتاب _البدائع والصنائع_ليکونکی دیاوتاسي ته معلومه ده چي دحنفي فقهي بنسټ الحمدلله په قرآنکريم او نبوي احاديثو ايښی دې علماو چي کوم احکام مستنبط کړي هغه ټول له آياتونو او حديثوڅخه سرچينه اخلي دوي دا احکام له خپلو ځانونو څخه نه بيانوي ځکه نو ددوي مستنبط شوي احکام شرعي دﻻيل اوشرعي مسألې بلل کيږي ځکه خو هم دعلامه کاساني رحمه الله دهمدې معتبر کتاب په اقوالوداحنافو دمذهب مفتيان کرام فتوا ورکوي نوداچي تاسي يي نه پيژنۍ زه يي نور څنګه اوپه څه ډول دروپيژنم تاسي مخکي هم ويلي وو چي ديلمي رحمه الله هم نه پيژنۍ نو ځما لپاره خودا دتعجب وړ خبرده چي تاسي غوندي علمي شخص داسي وتلي راويان او علمانه يواځي داچي پيژني يي نه بلکه نوم يي هم نه وي اوريدلی ؟؟؟
داچي تاسي واياست چي دحضرت ابوبکر صديق رضی الله عنه له زمانې څخه دحضرت علي رضی الله عنه ترزمانې پوري داکار چا نه ووکړی
نووروره:ستاسي داخبره هيڅ دليل نلري دوهم داچي کله چي رسول الله صلی الله عليه وسلم داعمل کړی او قرآنکريم يي شاهدي ويلي نو تردې بل لوي دجوازدليل به مونږ له کومه راوړو ؟؟؟ آيا خداي پاک ندي فرمايلي(لقد کان لکم في رسول الله اسوة حسنة)سورة اﻻحزاب٢١آية ٢١ ټوک
ژباړه خامخا په تحقيق دي تاسي ته (اې ويريدونکو)په( کارد)رسول الله کي اقتداغوره نيکه
نومونږته هم درسول الله صلی الله عليه وسلم اقتدا په کارده . راځۍ همدا نن ژمنه سره وکړو چي په کفاروداسي ځمکه تنګه کړو چي دايي يقين شي چي مسلمانانو تل دکفاروسپرپاورونوته په ايماني جذبه ماته ورکړي خو که کله فرعون پيداشوی هلته ورته خداي موسی پيداکړی اوکه کله بوش پيدا شوی هلته ورته خداي ملا محمد عمر مجاهد او اسامه غوندي مسلمانان پيداکړي .والسلام عليکم ورحمة الله وبرکاته
ع کريم حليمي
14.10.2004
اسلام دوسته سلامونه !
[quote:fa2dfda33b]٠داسلام خوږپيغمبرصلی الله عليه وسلم چي خطبه ورکوله نوتوره به يی په لاس کښي وه اوفرمايل به يی چي (( بعثت باا لسيف )) زه الله (ج ) په توره سره راليږلئ يم ٠ [/quote:fa2dfda33b]
دغه دي د پاکستان په اخبارکي لوستي ٠ که د احديثو په کتاب کښي ٠ زمائې حواله پکار ده ٠
په کوم مجلس کي مي داخبره وکړه ٠ دمجلس دوستانو داغه حديث نه منلۍ نو حواله ئې وغښتله ٠
انشا الله تاسوبه حواله راته وليکۍ ٠ ؟؟؟؟
islam dost
22.10.2004
درنولوستونکوالسلام عليکم ورحمته الله وبرکاته
حليمي صيب د [color=cyan:06e26393ea]بعثت بالسيف [/color:06e26393ea]حديث شريف امام احمدبن حنبل اوامام محمد رحمته الله عليه دواړوپه خپلوکتابونوکښي روايت کړئ پداسي حال کښي چي دوی دواړه لوی امامان اودداسي لويی مرتبي والا محدثين حضرات دي چي دصحابه کرام نه وروسته هم ددوی احاديث دصحاح سته نه هم زيات مقبول دي
امام احمدبن حنبل رحمته الله عليه په دي ډول روايت کړئ ٠
[color=green:06e26393ea]وعن عبدالله بن عمررضی الله عنه قال قال رسول الله صلی الله عليه وسلم بعثت بالسيف بين يدی الساعة حتی يعبدالله وحده لاشريک له وجعل رزقی تحت ظل رمحی وجعل الذلة والصغارعلی من خالف امری ومن تشبه بقوم فهومنهم ((( رواه احمد ))) دکتاب الجهادپه حواله (( ص ٣٦٦ اول جلد ))
[/color:06e26393ea]ژباړه : دحضرت عبدالله بن عمررضی الله عنه فرمايی چي رسول الله صلی الله عليه وسلم اوفرمائيل
زه دقيامت نه وړاندي په تورې سره ليږل شوی يم اوترهغه پوري به جهادکوم چي خلک دالله جل جلاله عبادت وکړي اوزمارزق ( خدای جل جلاله ) زمادنيزې په سيوري کښي ايښئ دی اوزماپه مخالفينويی ذلت اورسوايی مقرره کړي ده اوڅوک چي دکوم قوم سره مشابهت اختيارکړي پس هغه دهغوی څخه دی ٠
همدارنګه داحديث شريف امام محمد(( الشيباني )) رحمته الله عليه په خپل معروف کتاب (( سيرکبير)) کښي په معمولي توپيرسره ذکرکړی چي صرف بعثت په ځای بعثنی ليکلی چي دواړه يکي يوه معنی لري
يواځي توپيريی په لفظ کښي دی
امام محمدرحمته الله عليه په (( سيرکبير)) صفحه ١٦ اول جلد )) کښي داډول ليکلی
[color=blue:06e26393ea]عن طاؤس قال قال رسول الله صلی الله عليه وسلم ان الله تعالی بعثنی بالسيف بين يدی الساعة وجعل رزقی تحت رمحی اوظل رمحی وجعل الذل والصغارعلی من خالفتی ومن تشبه بقوم فهومنهم [/color:06e26393ea])
ددي حديث شريف ژباړه کټ مټ دپورته ذکرشوي حديث شريف مطابق ده خودومره ده چي امام محمدرحمته الله عليه دذکرشوي حديث شريف په نسبت يوڅوالفاظ کم رانقل کړي اوبس
ددي مبارکوحديثونه څخه دامعلومه شوه چي داحديث شريف بعثت باالسيف يابعثنی باالسيف دواړه درسول الله مبارک صلی الله عليه وسلم دمبارکې خولې الفاظ دي اوپه دي هکله علامه سرخسي رحمته الله ښه زبردست بحث کړئ چي دهغه دلته يومفهوم رانقل کوم
علامه سرخسی رحمته الله عليه ليکي چي : دلته دبعثنی باالسيف څخه مرادبعثنی باالقتال دی يعني خدای جل جلاله زه دقتال فی سبيل الله لپاره راليږلئ يم همدارنګه په نورواحاديثومبارکوڅخه هم ددي تائيدکيږي په بخاري اومسلم شريف کښي دي چي جنت دتوروسيورولاندي دی په ابوداؤدشريف کښي دسيوروپه ځای دباب ذکرراغلی ٠په هرصورت [color=yellow:06e26393ea]وللعاقل تکفيه [/color:06e26393ea]
والله اعلم
[color=violet:06e26393ea]
ياده ونه [/color:06e26393ea]: حليمي صيب څومره به ښه وی که دپاکستان اخبارخبره دنه وی ليکلی اوخپل نيت اوشخصيت د په احساساتي پوښتنومتضرر نه وی متضررکړی
اسلام دوست
والسلام عليکم ورحمته الله وبرکاته
[/quote]
مننه
زده كړيال
22.10.2004
قدرمنه اسلام دوسته استاده په زړه پوری لیکنه مو کړی تل کامیابه اوسیږی ستاسو نورو مضمونو ته هم سترګی په لاره یو. په واقعی توګه ستا. استاد طالب جان. استادعادل وطنمل. استاد خاټول او استاد طالب خان او استاد غروال مقالی شکلی دی.
استاد حلیمی هم شکلی مقالی لیکی خو کله داسی څه را مخ ته کړی چی مونژ و ټول شاگردان هک حیران شو بیا هم له ټولو استادانو نه ډیره شکریه مونز خو خه نه شو لیکلای خو و ستاسی هر څه شه په مزه لونو.
........................................................شاگرد
islam dost
22.10.2004
درنولوستونکوالسلام عليکم ورحمته الله وبرکاته
قدرمن ورورشاګردصيب هرکله راشي
زمادليکنې خوښيدوله امله درڅخه يوه نړئ مننه کوم خدای جل جلاله دتاسوهم په دواړه جهانوکاميابه لري
خوګوره يوه خبره مي ومنه هغه داچي هسي غلئ اولاس ترزنې هم مه کينه يوڅه نه څه ليکه ماشاالله تاسوليکنې مالوستلي ډيرې مؤدبې اوخوږې ليکنې کوی
اصلا دلته بايدمونږاوتاسوليکنې ديومسؤليت په اساس وي نه ددي په خاطرچي خلک راته پوهه ياښه سړئ ووايی ،دلته چي مونږاوتاسوڅه ليکونوبايد داسوچ اوفکر راسره وي چي که فرضا دا زه ونه ليکم نوڅه ډول مسؤليت راته متوجه دی ،داسلام اواسلامي نظام دفاع لپاره چي څومره معلومات اوڅه په وس کښي لروبايدورباندي غلي نه شو٠
بريالي اوسئ
والسلام عليکم ورحمته الله وبرکاته
ziauddin
26.10.2004
طالب جان صاحب ستا له ليكني سره هم نظر يم وسلام الله دي شاد او اباد لره
ضيأالدين
mahboob
30.08.2005
ټولو دوستانو ته سلامونه .
ديوولسم ستمبر دشرعي حكم په اړه مي پورتنۍ ټولي ليكني ټكي په ټكي وكتلې زه په بې طرفانه ډول وايم چي طالب جان او طالب خان په يقيني ډول ډير په خوندور او زړه راښكونكي انداز كي شرعي دلايل وړاندي كړي او مسأله يي روشانه كړي ده , خداي دي دوي ته اجرونه وركړي چي دملامتوونكو دملامتولو سربيره يي په خورا سړه سينه مساله روشانه كړي , او دهيڅ ويري احساس يي ندی كړي . خداي دي په راتلونكي كي هم دوي ته دحق دبيانولو توفيق له موژسره ورپه برخه كړي . امين
mahboob
30.08.2005
[quote:c0d05338ce="mahboob"]ټولو دوستانو ته سلامونه .
ديوولسم ستمبر دشرعي حكم په اړه مي پورتنۍ ټولي ليكني ټكي په ټكي وكتلې زه په بې طرفانه ډول وايم چي طالب جان او طالب خان په يقيني ډول ډير په خوندور او زړه راښكونكي انداز كي شرعي دلايل وړاندي كړي او مسأله يي روشانه كړي ده , خداي دي دوي ته اجرونه وركړي چي دملامتوونكو دملامتولو سربيره يي په خورا سړه سينه مساله روشانه كړي , او د ځينو دوستانو له لوري دوركړل شوو تهديدونو سره سره يي دهيڅ ويري احساس ندی كړي . خداي دي په راتلونكي كي هم دوي ته دحق دبيانولو توفيق له موژسره ورپه برخه كړي . امين[/quote:c0d05338ce]
mahboob
30.08.2005
ټولو دوستانو ته سلامونه .
ديوولسم ستمبر دشرعي حكم په اړه مي پورتنۍ ټولي ليكني ټكي په ټكي وكتلې زه په بې طرفانه ډول وايم چي طالب جان او طالب خان په يقيني ډول ډير په خوندور او زړه راښكونكي انداز كي شرعي دلايل وړاندي كړي او مسأله يي روشانه كړي ده , خداي دي دوي ته اجرونه وركړي چي دملامتوونكو دملامتولو سربيره يي په خورا سړه سينه مساله روشانه كړي , او د ځينو دوستانو له لوري دوركړل شوو تهديدونو سره سره يي دهيڅ ويري احساس ندی كړي . خداي دي په راتلونكي كي هم دوي ته دحق دبيانولو توفيق له موژسره ورپه برخه كړي . امين
ع کريم حليمي
30.09.2005
محترمه مكرمه او قدرمنه وروره طالب جانه صاحب :
السلام عليكم ورحمة الله وبركاته .
تاسو دزکات په بحث کښي داسي ليکلي دي چه :
[quote:3094862543]دقياس كولو لپاره اصل دادى چي مقيس به غيرمنصوص او مقيس عليه به منصوص وي [/quote:3094862543] کور دي ودان او بچی دی لوی !
نو د ٩١١ مسله دغه اصل ته څنګه برابره وې
مقيس =
مقيس عليه =
منصوص=
لطفأ دغه موږ لوستونکو ته تشرح که ٠
ايا دغه اصول ستاسو شرعي قياس چه د ٩١١ په باب کړي وو ٠ [color=white:3094862543]خو باطل سوو [/color:3094862543]
ع کريم حليمي
30.09.2005
محترمه مكرمه او قدرمنه وروره طالب جانه صاحب :
السلام عليكم ورحمة الله وبركاته .
اتَّبِعُوا مَا أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ وَلا تَتَّبِعُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِيَاءَ
تاسو ليکۍچه :
[quote:2e398fdf55]دقياس كولو لپاره اصل دادى چي مقيس به غيرمنصوص او مقيس عليه به منصوص وي [/quote:2e398fdf55]
مقيس دا ده بلډنګان دي او مقيس عليه بدر
په قران او حديث په نص کښي خوهيڅ داسي څه نسته چه پر ښار دي حمله وسي ؟؟؟
او د قياس ارکان څلور دي : أصل مقيس عليه، او فرع مقيس او د حکم اصل منصوص عليه ، اوعلت د تجمع به په مينځکي د اصل او فرع وي
اوس نو تاسو قافله او تعمير څنګه سره مقيس اومقيس عليه کړي
او هم په نص د قران اوحديث کښي هيڅ د تعمير څه نسته ؟؟؟
عسل د خودرو درختي څه په لاس راځي د درختي مثال د وښودۍ او حاصل ئې عسل دي ٠
نوتعمير اوقافله !!!!!!
Ahmed Zaki
29.04.2006
کوشان صاحب! سلام
سوره التوبه دقرانکريم په لسم اويولسم جز کې ده،
دسوره التوبه توری يا حروف (١٠١٨٧)دي،کلمات يي(٢٤٩٧)او رکوعګانی يي(١٦)دي٠
دنيويارک ړنګ شوی بيلډنګونه (١١٠)پوړی وه ،(۴۱۶)متره لوړوو٠
پورتني خبری ټولی اوهام دي٠ او وخت باید ور باندی ضایع نشې،
په درناوی
