شعرونه
غزل// جلال امرخېل
غزل لکه غني، لکه خیام ، نشه یې ســــــتـــــرګو کې ده د شرابي غزل د جام، نشه یې ســـــتـــــــرګو کې ده
غزل /// ذکيه غياثي
غزلڅه بې اجله ګزارونه کړی خماری سترګیچی په هرځل راته راګوري دا خونکارې سترګیګوره لالیه خماري سترګی را اړوی تهخوا دا عالم نیسي بیا ما ته ګنهګارې سترګېزما لالیه ستا لمړي نظر مې زړه وړی دیزه ناقراره وم چې نه وينم قرارې سترګېزما د ژوند په قیمت ارزي هغه ښکلی نظرخدای خو د نه کوي چې ستابه شي بیمارې سترګې
غزل ///فريدالله حسن زۍ
غزل بيګاه مې رسولی ؤ ترداره يو سړیپه تمه راته ناست ؤ تر سهاره يو سړی ماټوکې ورته وکړې چې ماښام ګودر ته راشهپاګل ؤ، ؤ راغلی له بازاره يو سړی دسرو شونډو زکات خو ورکوه کله ناکلهخپل ځان قربانوی شي ستا لپاره يو سړی ژوندی چې درنه لاړ نه شي ګلونو ماشومانوسهار زمونږد کلي په دا لاره يو سړۍ
غزل /// سمیرا کوچۍ
غزل تر څو چې تشه ستا د سترګو له نيرنګه نه شيپاکه به چيرته دا فضا له دغه جنګه نه شيساده جنۍ يم، ماته ډېره مينه مه راکوهچې د وړې دنيا په تن مې جامه تنګه نه شي د نيمې شپې ګونګي سندرې! چې رسوا مې نه کړېچيرته دي ټيټه مناره تر ستورو دنګه نه شي ظالمه ياره ستا دي وي رټه مې مه هر ځلېچې مې په
د عبدالوهاب بازيد ښکلی غزل
غزل ياد دې راته ستوري شي آ باد شي د آسمان په غېږ خېال مې پورې ونښلي برباد شي د آسمان په غېږ څومره په كمـزوري تن دې غره ته په غېږ وروستم څوك وايي چې قصر به بنياد شي د آسمان په غېږ چېرته د فطرت ښكلا،اوس څه ورپاته شـوي دي؟ واك دجبرلاس كې جوړ فساد شي دآسمان په غېږ كله چې دخداى
غزل ***** ذکيه غياثي
غزلزما د دواړو ستر كو تور جانانهمينې د كړمه سوی سكور جانانهاحوال مې اخله كله، كله اشناجوړ راته ستا په سر پيغور جانانهچي هېروم دې نه هېرېږې رانهزما قاتل زما ټكور جانانه په مرګ راضي خو ده وړه خبرهمينه كې شته دی كړاو نور جانانهد غياثي ژوندون هم
دعبدالوهاب بازيد يو ښکلی غزل
غزل جوړه وه دګل غوندي خبره وه چا ورانه کړه هيله وه تنکۍ وه خېاليګره وه چاورانه کړه سوزنده بارودو په اومو شونډو را وچه کړه غونډه منډه رغنده سندره وه چا ورانه کړه ګوره چی داکوم ياغي لړم زهر پرې وپاشل تيږه مو د هر غره مرغلره وه چاورانه کړه خړه پړه مېنه راته ګرانه له پارسه وه جوړه مو له وي
غزل// سليم احمدزئ
غزل شپه نیمه شپه خلک ویده شول ټول خوبونه کوی زړه مې ماشوم شو راته ژاړې فریادونه کوي دا که راتلله نو وختي به اوس راغلې و
غزل /// نورالدين ګوهر
غزل زړه ليو نی دی دا د هيچا په قيصه کې نه دیسوری سوری دی دا د هيچا په قيصه کې نه دی د چا ترخې خبرې هيڅ کله زغملی نه شيمين زړګی دی دا د&n
د زرکې يو ښايسته غزل
غزل دې کاروان کې سفر ښه وو
نوی غزل / سندريز شور
غزل څومره چې يزيده شې او څومره چې جلاده شې بيا به مې هم زړه درته دعا کوي چې ښاده شې ګرانې لا وړه يې لا دې چل د يارۍ نه دی زده صبر وکړه لويه به شې ، سمه به استاده شې هېره شې د غم له تکې تو
د قدرت الله درما ن نوی غزل
غزل په دار ختلي شو اشنا که ضرورت پیـــــــــــــــدا شي چرته که دومره قربانۍ ته دې حـــــاجت پـــــیـــــدا شي په تول پوره ده په ښایست ذره کمـــــــــی نـــــــــه لري خو بس په زړه کې يې که لږ څه محــــــــــبت پيداشي ځان دې ساته چیرته اشنا رانه ګناه ونه شــــــــــ
د ښاغلي محمد رفیق عزت په زړه پوری غزل
غزل خوږه یوه نغمـــــــــــــــه وه په سیتار نه مړیـــــــــــــــــــدمدسترګوپــــــــــه جګړه کی په خپل وار نه مړیــــــــــدم تیارونه په رُخصت نور دسپوږمۍ کلي ته راغــــــلمدزلفو نه راکوز شوم پــــــــــــــه رخسارنه مړيـــــــــــدم
نوی غزل// جلال امرخېل
غزل د حالاتو پېچ و خم سړی خراب کړي کله کله د چا غم سړی خراب کړي جنتونه يې له سره صدقه کړي غنمرنګ لکه ادم سړی خراب کړي محبت د يوې داسې بلا نوم دی هم
بدکاره/ نذیر احمدنذیر
بدکاره
غزل / جلال امرخېل
غزل د مينې سيند چې د يقين پر ژۍ ګمان ته اوړي تاوان له دغه ځايه فصل د ايمان ته اوړي خيال مې چې کله لاره ورکه کړي ستا در ته درشي په ناچارۍ کې سترګې خاماخا اسمان ته اوړي مرور غم دې زړه ته څه په ټيټو سترګو راغی لکه ماجر چې په واپس افغانستان ته اوړي
غزل// روما محمدي
غزلســتا په زخمي شونــډو د خندا تصويردا د بـــــــــــــــــې وســۍ د انتها تصويــرهر کله چـــــــــــــــــــــې درد له حده ووځيزړه پورې مې کلک ونسم ستا تصويرخــوب کې مې ليدلی د بيلتون قيامتخــوب کـــــــــې مې ليدلی د بلا تصويرستا دې وي قسم په وحدانيت د خدایبــــــــل چا ته ښکاره نه کړې زما تصويرنــــــــــــــــــوره
د قدرت الله درمان غزل
غزلپه ما چې راشي مخ ته پيڅکه د څادر نيسيدا خو په دوو ګوتو اشنا مخه د لمر نيسيخير که نازونه اداګانې کوي وي دې کنهزړګيه ښکلو سره څوک د پړي سر نيسيچې يارانه يې زړه کې نه وي لکه وچه ونهچې نه يې سيوری په چا او نه ثمر
غزل ///عبد الوهاب څاروان
غزل لكه تېره زمانه را ته يادېږې د ژوندون هره شېبه را ته يادېږې كه دروغ وايم كافر دې شم جانانه په دعا او په سجده را ته يادېږې
غزل
راليږونکی : نورالدين ګوهر ټليفونشميره: برېښناليکپته: سرليک: غزل نېټه: 20.03.2010 09:27 دجانان د خولې خبرې رانه زړه ويته مې مل شې خدايه زړه د له ما نه وړيستاغمونه چې نن ډلې ډلې راغللچې مې وينې د زړه نه څښي نوبيا ځه وړياوښکې مه تويوه ډيرتاوان به وکړېداخوستاله توروسترګونه رانجه وړيخيرکه لاس کې مې ټوپک دي مه وېرېژه داموننګ دی دا خو واړه پښتانه وړيزه ګ
غزل/ عبدالوهاب څاروان
غزل چې مى په كلي كى دلبر نه ښكاري را ته سپوږمۍنه ښكاري لمرنه ښكاري جانا نه تا پسې په ځوا نه ځوانۍ لكه بوډا زما
