شعرونه
ســــتر خـــادم دافــغــانســـتان و
ســــتر خـــادم دافــغــانســـتان و دپښــــــتوپه سپين جبين ځلانده ســــتوری داسمان و دافغان دشينكي باغ بلــــبل له هر چا خـوش الــهـان و دســـروددمـــلك بادشــــــاه و ډېر كېمين اوقــدردان و هســـي پټ و په ايـــرو كې لـكه لال دبدخــــــشان و درېغه درېغه مرګي وېوړ زموږ روح وزموږځان و
زموږ د کلي
زموږ د کلي دهېواد شیرزاد ښکلی غزل چې قاتل ته ښيي لار زموږ د کليورپسې دې شي ازار زموږ د کلي د خپل کور پته پخپله ورته واييدا ساده ، ساده هوښيار زموږ د کلي دا په سپینه جامه سپين خلګ چې گورېپه همدوی کې دی غدار زموږ د کلي
غزل-- ملالۍ بشیر
هله د یو چا خو لاس بندی نه وي؟ کله د مړوند چې مې بنګړی نه ويمل دې وو پرسد ټول ،لیونیه زړه ته چې د دي لارې لاروی نه ويدا خو چې جانان مې ستا سلام واخیست ته کني رقیبه دومره شی نه وي ځانه اینه کې مې نن ولیدينه چې وي مین وچ لکه نی نه وي
غزل-- انعام الله ګوهر
څنګه چي بلبل وي په يو ګل مين هسي زه او ته يو په يو بل مين اوس خو مي په حال باندي خندا کړې ته خدای خو دي پخپله کړه ي
غزل-- انعام الله ګوهر
زړه دي رانه واخيست په خندا خو مه راګوردومره په مينه او ادا خو مه راګوره ولي مي زړه ته مصيبت جوړوې های ځوانيمرګې! نو په شا خو مه راګوره
تاته به ياد وي کنه !
تاته به ياد وي کنه خو ماته اوس هم ياد دي اوس هم چي شپه شي انسانان ويده شي په خپلو ځالو کي مارغان ويده شي د مور په غيږ کي ماشومان ويده شي خو زه لکه خزان وهلې څانګه
غزل-- انعام الله ګوهر
نه مي شي ګذران ليونی کيږم ياره په ايمان ليونی کيږم ډير راته ياد شوی نن راولۍ جانان ليونی کيږم زړه مي په لمبو سوزي
غزل - ملالۍ بشير
چت کې پانوس د الماس، فرش یې د اطلس کړی دی جوړ یې مرغيوو ته د سرو زرو قفس کړی دی نن د رقیب له سترګو څه رنګه مې بد نه راځي؟
يادونه ---- عبدالرحمن ارمان
زړګۍ نادان می اوس دهغه بی وفا مينه کړی چه یي په نيمه لار کی پريښود اوس هغه يادوي کله به صبر شی او کله به تری حير شی هغه ؤبی وفا خودا زړګۍ يي وفادار يادوي جانان به هير کړم دنا دان زړګی بهر به يي کړم خو ديار کلی او ګودر يي راته بيا يادوي مينه به وکړی په دنيا کی يو داستا به پريږدی داسی څوک نشته چه هغه کړه دی په ښو يادوي ارمان ،پښتون دي فيصله به لوی الله ته پريږدی رقيب
غزل-- انعام الله ګوهر
دومره په مينه او ادا خو مه راګوره زړه دي رانه واخيست په خندا خو مه راګوره ولي مي زړه ته مصيبت جوړوېهای ځوانيمرګې! نو په شا خو مه راګوره دلته په مينه او الفت باندي څوک نه پوهيږيخلک به پوی شي په بيا بيا خو مه راګوره زړه مي نری ده په ژړا به مي کړېاوښکي کړه پاکي په ژړا
غزل - ملالۍ بشير
باراني ورځ ده ستا خيال مې خپور پر زړه دی لکه خپور چې د اسمان پر مخ اوره دی مينه دومره به وي ګرانه پوهيدم نه چې يې بيه سا او ځان شي زړه لا څه دی زما سترګو کې اوسيږي جانان داسې تر بڼو لا را نيږدی لکه رانجه دی څه عجب لرم اشنا دا قلم خلکو ! هر يو توری زما د زړه دده پر خوله دی نور دې ګرانه انتظار زه ليونۍ کړم نور د صبر لاس زما په لاس کې نه دی لوبې مه پرې کوه زړه به مې را مات کړي لا نازک دی
غزل-- انعام الله ګوهر
دا ترکومه به کړيږو زه او تهيو په بل پسي ژړيږو زه او ته د هجران په سرو لمبو کي به ترکومهد پتنګ غوندي سوزيږو زه او ته بيلتون هسي داغ راکړی ده په زړونوپه درمان يي نه پوهيږو زه او ته هسي بند يو د رواج په زولنو کييو د بل نه،نه خ
غزل-- انعام الله ګوهر
مينه او جفا دواړه نه کيږي يو اوکړه اشنا،دواړه نه کيږي قیصې کړې د جنت او ناست په پارلمان کي نه کيړي ملا،دواړه نه کيږي . يابه ازادي غواړې،يابه يې غلام داسي
ګلاب تنها شو --- نوریه وهاب
په جرګه را غلو رویبا را ن می بیرته وتښتید و ډیرپوره شوی وه ا رمان می بیرته وتښتید و ترخی ا ود رنی یی د ولورخبری واوریدل
غزل ---- عبدالرحمن ارمان
افسوس د غريب شانته جانانه می خان جوړ کړو په ښکاره شکل اغيارنه می يار جوړکړو زه به کله په مطلب دد نيا پوه شم سرد ښمنه می په خپله اشنا جوړ کړو زه ګيله به په د نيا کی اوس له چا کړم چه می خپل ځانته دمينی پيغور جوړکړو اوس سيالی دجدایي او ستا تر منځ ده ريوا جونو د جانان مسا فر جوړ کړو هر انسا
غزل-- انعام الله ګوهر
ځاردي شمه خکليه خماري سترګي لرې ښکارکوي دزړونو عقابي سترګي لرې چه کله راته ګورې زنېګېدلی په لارځمه ډکي دنشې نه شرابي سترګي لرې سترګي دي،دي ډکي دقدرت دکرشمونه ډېر ډېر راته ګوره الهامي سترګي لرې څومره ښکلې خکاري لکه دوه دجنت حوري ګلان ترې نه شرميږي ګلابي سترګي لرې
غزل - ملالۍ بشير
درته موسکۍ یمه اوس همزه پر بلۍ یمه اوس هم اوس مې هم زړه کې اوسي مقصد ژوندۍ یمه اوس هم که ته ادم یې که نه زه درخانۍ یمه اوس هم چې يې غوښتي دعا
غزل---نصرت الله وفا
نفاقنن مې بیا زړګی دربیږيخدای خبر چې څه به کیږيآوز ورک دخړ شپونکي شوهرې خوا ته خلک خوریږيمنډې منډې ،شور ماشور دهبیا دچا ارمان قتلیږي لاره و رکه ده هر چا نه څوک له ویرې نه رپیږيشورماشور دپیغلو جوړ ده په ګودر منګي ماتیږيطیارې په هوا ګرځيبیا مو کلی را ورانیږيچا نظر کړلو داخلک چې له یو بل
Poem by Malali Bashir
A Rainy Day Clouds float over the skyand roar to welcome the raingreen is fade and dryand dry is every spring and drainbut, oh! its rainingto make the world brightand give the land much water
غزل - ملالۍ بشير
یو د پردیو دار ته وګورمه بل د لستوڼي مار ته وګورمه د لونګین پر ځای ټالونه وهي ستا د لاسونو هار ته وګورمه پښتونه خپل څیري پلو وګورم که ستا پګړۍ تارتار ته وګورمه مینو خپله وسه وکړه اوس به د کبرج
شعر- نوریه وهاب
سپینی ا و ښکی د شهید غوندې په سر و وینو کی رنګ یم د یتیم په شاني هر وخت کی ژ ړ یږم
غزل - ملالۍ بشير
کور که مې خپل نه بولي ميلمه راځه لږ خو زما هم منه او ځه راځه لږ لا نن زموږ کره نور پاته شه لږ لا نن زما هم ومنه راځه اوس چې مې بابا درته درکړې يم نور مو و کوڅو ته ښه ډاډه راځه لږ دې د بيمار پوښتنه ډيره کړه حال ته مسيحا هره جمعه راځه ستا د پښو پلونه چې پر تللي وي هغه خاورې زه به کړم خورده راځه مينه او انتظار مو پرتله کړه ته زما
نظم---نوریه وهاب
سهار وخت وو ګل ګلاب زما په بخت وو چې د یدن له یې ورتلمه ښا یسته چمنی تخت وو خو په پاڼویې ازغي وو په منګل یې شکول
غزل - ملالۍ بشير
یاران یی ډیر خطایستلی د مچانو په شاند رقیب خوی جالئ د غڼی له نیژدی نه اشنا سهار ماښام درومم پر لورې دې په شور او تیزۍ ته څه خبر به یې له دې تږې ویالې نه اشنا نوک او اورۍ یو زه او ته، رقیب د خیري په شان خدای دې يې وتوږي زموږه له قصې نه، اشنا دی د بل چا په
غزل - ملالۍ بشير
قافله يې تللې مخ مې پر بل لور دی خو پر زړه باندې مې اوس هم هغه خپور دی
