د سيد لخوا خپرې شوې لیکنې
جينۍ په سپين كې غنمرګه وه، خو توره نه وه
شكر افغانه پښتنه وه له لاهوره نه وه جينۍ په سپين كې غنمرګه وه، خو توره نه وه زه چې يې ويشتم مخامخ راته خپل ورور ولاړ وو ټوپك پردى وو او مرمۍ مي هم له كوره نه وه اوس&nb
موږ د شملې موږ د پښتو بچي يوو
مونږه خوړلي دي څپېړې پر مخمونږه د ډېرو ناکردو بچي يوو زموږ د کلي څراغونه مړه ديمونږه د تورو تورو شپو بچي يوو زموږ له شونډو نه خندا ورکه دهمونږه د اوښکو د لېمو بچي يوو تالاوالا شول زموږ سره ګلونهمونږه د ژېړو خزانو بچي يوو
دژوند زخمونه دي تازه پراته دي
يو څو يادونه په سينه پراته ديپر زړه مې غرونه همېشه پراته دي زما غمونه انتها نه لريدژوند زخمونه دي تازه پراته دي خيال مې د ستا تصور ټينګ نيولیدواړه په خوب يوه شېبه پراته دي جفا دې دومره سوځولی يم چېسکاره مې زړه کې سره لمبه پراته دي تا پسې ګر
هلته پنجابۍ پېغله زموږ له خولو رنګ اخلي
خونه دپښتون چې په كې لويه خدايه ړنګه ده دا دنيا دې اورواخلي او دا دنيا بدرنګه ده هلته پنجابۍ پېغله زموږ له خولو رنګ اخلي دلته پښتنه پېغله ساده ګرځي ملنګه ده ستا بچي خوشحال خټكه ستا په قدم نه لاړو ستا دغزا توره تكه توره اوس له زنګه ده څو به انقلاب وي او تر څو به ورور وژنه وي دا جنتي خاوره اوس تبا تبا له جنګه ده
د وږمه پاينده خيل په زړه پورې شعر
سپرلي ولاړل له وطنههره خوا سپېره بادونهمړاوي مړاوي تږي تږيوچې شونډې دي ګلونهګلستان له اغزو ډک دیرژېدلي ارمانونهنه په لاس کې بنګړي ګورمنه پر زنه شنه خالونهد شپېلۍ غږونه ورک شولنه شرنګار نه پايزېبونهنه په پوزه کې چارګل شتهنه تر غاړې امېلونهنه رانجه لري په سترګونه يې سره سره دې لاسونهنه کاکل وينم د ځوانونه چپه چپه برېتونهپه ګودر نن د ځوانانودي جوړ شوي لوی قبرونه
دا زرکې پاس په غروکې لکه مستې پرښتې
چغېږي سر درو کې لکه مستې پرښتې دا زرکې پاس په غروکې لکه مستې پرښتې د غرو مستې سندرې شوې شپېلۍ ته وردغاړهرنګینو ترانو کې لکه مستې پرښتې چې راغلې ترهېدلې څو هوسۍ په منډه منډه ګلبوټي یې په خولو کې لکه مستې پرښتې په غاړه کې روپۍ وې په لمنه کې ګونګرې دا پېغلې په
که دوی لندن نو زه لغمان لرمه
يو ځل ورځمه دا ارمان لرمهښکلى وطن لکه جانان لرمه چې راپه ياد شې سترګې ډکې شي زماپه اوښکو لوند څېرې ګريوان لرمه څوک به شمله ستا رانه ټيټه نکړيداسې با ننګه شازلميان لرمه اغياره ! خوار به درته ښکارمه ډيرخو د غيرت کور په جهان لرمه
ځانمرګى بريد
خزان راپیښ شو سره گلــــونه توی شــولله خوړین زړگی مي آرمانونه توی شــول دا ځل به بیا ویر او غوغا پورته شــــــيځانمرگی برید وشو سرونه توی شــول دغــــه د کــــوم یــــوو ظالــــــم د لاســـــــــهدا ځای په ځای چې اندامونه توی شــول
حــــــــــــالات
په مونږه څومره چې وختونه تېر شولهومره عبث میاشتې، کلونه تېر شولدا به تقدیر وو که مو خپله ګناهپه ژوند مو څومره کړاوونه تېر شول؟خلک ښه ژوند ته تر کیهانه لاړلز موږعبث ټول فرصتونه تېر شولدغه حالاتو په موږ څه ونکړل ؟زموږ روزګار کې ټول غمونه تېر شولیوه لحظه ارام مو ونه لیدوڅه ناکراره مو فکرونه تېر شولخپلو مینځو کې جنګوي افغانانڅومره وحشت څومره ظلمونه تېر شولګ
له مونږ سره جانان هم د جانان په لاره نه ځي
له اوښکو سره حسن د ګرېوان په لاره نه ځي له مونږ سره جانان هم د جانان په لاره نه ځي د مینې په تودوخه د پتنګ وزرونه سوځي له اور سره له وېرې بلبلان په لاره نه ځي نسیمه که پلو له څڼو واخلې له ګل ستوروسپوږمۍ پښه نیولې د اسمان په لاره نه ځي د اوښکو په بڼو به پسرلی یوسم سو
د مينې جنګ
دميني جنګ و عاشقان جنګېدل جنګ د با ڼو وو تور چشمان جنګېدل عجيبه جنگ يې وو چې ومي ليدلدتورې شپې په وخت پنهان جنگېدل جنګ وو د مينې خو پرې پوه نشوم چې دوى دڅه شي په ارمان جنګېدل لکه چې باز کړي په کوتره غوټه باور پرې وکړئ پدا شان جنګېدل نه دټوپک او
د عایشه ،رڼا،مومند تازه غزل
زمونږ کلي ته راشه ارمانونه په سلګو دي د خټو خاورو ډک مو دېوالونه په سلګو دي ټکور به ورته څه شي اې طبیبه لېرې کېږه په وار، وار ناسور شوي پرهرونه په سلګو دي له خولې نه مو سندرې د خوښیو هېرې شوې دزړو د پاسه ستړي فریادونه په سلګو دي ژړا مو مېلمه شوې ده خندا ده کډ ېدلې شلېدلي تار په تار مو ګرېوانونه په سلګو دي په بڼ د پسرلیو مو نن حکم دخزان دي د کلي کورمو سوي چنارونه په سلګو دي ن
پ ناروې كې سندريزه مشاعره ترسره شوه .
د پخوانۍ پرېکړې له مخې د ناروې هېواد په پلازمېنه وسلو کې د ادبي ناستې د غړيو له خوا پرون يوه لويه سندريزه مشاعره د ښاغلي انجنير شکران الدين يوسفزي په حجره کې تر سره شوه٠دغه مشاعره او سندريز ماښام چې د لوی اختر په وياړ جوړ شوی و له ښه شامته د اشنا راډيو(امريکاغږ)د لوراندو کارکوونکيو په مټ مخامخ او په ژوندۍ بڼه خپره شوه او پدې ډول داځل نوموړې مشاعره او د سندريز ماښام غږ او زوږ نه يوازې د غونډې ګډونوالوو واورېد بلکې د ګران هېواد افغانستان د کليو او بانډو برسې
اختر مو بختور شه .!!!!!!
اختر ته ځكه خوشحالېږم چې مرور اشنا مي كلي ته راځينه
یو ډېر خواشینونکی او زړه دردونکی خبر !
د کویټ ټایمز ، اسوشیټیډ پریس او د امریکا د یوولسم خبری ټلویزیون د خبرونو له مخی د متحد عربی اماراتو شهزاده « شیخ عیسی بن زاید النهیان » یو افغان ډېر سخت کړولی او شکنجه کړی دی . دغه افغان چی د شیخ عیسی سره کار کاوه ، شیخ د غبن ګومان پر کوی او دومره یې ترټی او شکنجه کوی چی د سړي څخه په ابوغریب جېل کی د امریکایانو وحشت هېروی . شیخ عیسی دغه افغان راولی او لوڅ لپړ کوی یې او بیا یې د څو کسانو په مخ
درې بې شناختي ياران
مولانا سنگری ملا شېرين،سنگری، په ونه ، تر لوېشتوکي يو څپک جگ وو.توره، نرۍ ،لنډه کۍ ږيره .د ّ په شان دتوت د لرگی نه جوړه شوې ږمنځ په جېب کې، چې تل يې پرې را ښکله او کوم ياغي تار به چې نه سمېده ، هغه يې په نو سي غو څاوو. د سپين پاج لو نگۍ د خو گيا
په لاريون كې ګډون وګړئ .
افغان وژنه بس کړیء ! هسکه مينه! شينډنډ! هودخېل! څاروان کلا! نادعلي! زرمت! شاه وليکوټ! نور چېرته؟ نور کله ؟ او نور مو څومره وژنیء!؟ خالقه بيـــــــــا مې پر وطن باندې اوريږي ګولۍ بيــــامې د هيلو په غوټيــــــــو کې لګيږي ګولۍ مځکه آسمان کلی بانډه وچ اولانده
یم له بعضو اشنایانو ګیله من
چې دچا یمه همراز د چا شکمنیم د چا د سترګو خار د چا خوږمن زمانې چې خپلې لوبې په ما وکړېیم دچا سره اوس دوست دچا دښمن د ریا او صداقت توپیر لږ شوییم له بعضو اشنایانو ګیله من هرسړی چې ترمطلبه پورې یار شواعتبار په بعضو نشته عزت من
