غزل
لا تـر اوســه دې د مينې اندېــښنې شــته
زړه پــه ويـنو کې روانې وسوسې شـــته
څنــګه هېر کــړم پېغمــبر مې د غــزلــو
لا تصوير چې ېــې د زړه په آينېې شــته
اوښکې څاڅه د جــفا په سپــېـره غــېــږه
وچ ازغي ېې لا دژوند په هــديرې شــتـه
شېخه بس کړه په دوه لاسو مې سـلام دی
ستا په وعظ کې مې دغم چېرته کيسې شته
صبر وکـړه پاک قرآن تــه غــېږه ورکړه
رحيمې چې ېې سرو پاڼو کې سجدې شته
31.05.2010
- اريوب
سرليک: غزل
زما په غېږه کې سکون ومومي خـــــــــــــــــوب ورشيکه پرې نېشه دځــــوانمرګي پېغلتــــــــــــــــوب ورشيله خمــــــــــاروسترګـــودې ځارشم بلا ښکلې ښــــکاريخـــوب زنه ياره له ډېرخـــــــوبه پرې پړســــوب ورشيچــــــــــــــاانګيرل چې به يـــوه ورځې دکابل هستۍ تهنوښت له خوستــــــــه لــه پکتيااوله اريــــــوب ورشيســـــم لـــــه...
01.06.2010
- اريوب
ورورکه خور؟دموټر پر بامو سپينی پرښی دتيری يخي شپي کيسه کوله .کبابيانو دکباب په ګرم بوی زموږ دماغونه تخنول او نرمو هندي سازونو خلک خيالی دنيا ته له ځان سره کشول.ايوب راته ويلی وو: چي په کابل کی هوټليان دهوټلونو له مخی ولاړ دي خلک په زور هوټل ته د ډوډې له پاره کشوي او ښه ډيرې روپۍ هم ورنه اخلي . خو له ځان سره مي وويل زه بايد لومړی د پل خشتي جومات پيدا کړم بيا به خداي ټول کارونه اسانه کړي ځکه دامي لمړی ځل وو چي کابل ته راغلی وم او ګل خان راته...
