سازمان ملل متحد، نه سازمان است نه ملل است و نه هم متحد
عبدالخالق صارم
...............................................................
قسمت نهم
در ادامه گذشته
- تبعیض گرایی توسط سازمان ملل متحد
تبعیض گرایی در همهی سلول ها و تار و پود سازمان ملل متحد، از نخستین روز های شکل گیری این اتحاد شوم صلیبی، ریشه دوانیده است.
و این بخاطری است که بیشتر مردم غرب و اروپا، از اختلال روانی سادیزم، رنج می کشیدند و از اذیت نمودن دیگران، احساس لذت و رضایت می نمودند و خود را قدرت مند تر و بهتر از دیگران احساس می نمودند، لذا، بخاطر هوس رانی و راحت ساختن خود از وسوسه های اختلال روانی سادیزم، باغ های وحش بشری ساخته بودند که در این باغ های وحش بشری، آفریقایی های سیاه پوست را که طبق معمول مسلمان هم بودند، مانند دیگر حیوانات، نگهداری نموده و اذیت می کردند و این بیچاره ها را گویا که حیوانات عجیب و غریب هستند، به نمایش می گذاشتند.
و این تبعیض گرایی و این دفاع از حقوق بشر به سبک غربی و دموکراسی گونه آن که در این باغ های وحش بشری تحقق می یافت، در دهه ۱۹۵۰م، یعنی فقط ۵ سال بعد از تأسيس باند مافیایی سازمان ملل متحد، به شدت رواج پیدا کرده بود، و مدتی بعد این روش نگهداری انسان در باغ های وحش، در همه اروپا ترویج گردید.
و انسان های بیچاره که در زیر شلاق سازمان ملل و در زیر تازیانه دموکراسی و در زیر چاقو و چماق انسان گراهای غربی، کشان کشان آورده شده و در این باغ های وحش بشری، که در زیر سر و کله سازمان ملل متحد، ساخته می شد و با دیوارهای چوبی، سیم خاردار و حتی زنجیر احاطه شده بود، زندانی می گردیدند و تماشاچیان برای مشاهده این بیچاره گان، بلیط می خریدند و این زندانیان بیچاره را که زجر انسان گرایی غرب شرارت پیشه را کشیده در این باغ های وحش بشری مانند حیوانات عجیب و غریب، به نمایش گذاشته شده بودند، با سنگ و چوب می زدند و گاهی مانند میمون ها به طرف شان کیله پرتاب می کردند و با کلمات رکیک و تحقیر آمیز، آن ها را توهین می کردند تا اختلال شخصیتی و بیماری روانی سادیستی خود را اندکی آرامش داده باشند.
اسنادی وجود دارد که گاهی زنان آفریقایی را در حالیکه کودک خود را در آغوش دارند، برای سرگرمی خود در این باغ های وحش بشری به نمایش می گذاشتند.
حتی اسنادی وجود دارد که دیده می شود در سال ۱۹۵۵م یعنی فقط ۱۰ سال بعد از تأسيس سازمان ملل متحد، مرد بلجیکی یکی از این کودک های آفریقایی را از یکی از باغ های وحش بشری خریده و در قفس انداخته بخانه خود می برد تا کودکانش با این کودک آفریقایی زندانی در قفس، بازی کنند و سرگرم باشند.
همچنین اسنادی وجود دارد که در شهر بروکسل، در سال ۱۹۵۸م، و فقط ۱۳ سال بعد از تأسیس سازمان ملل متحد، بلجیکیها برای مشاهده نمودن کودک دختر پنج ساله سیاهپوستِ مسلمان آفریقایی، در یکی از این باغ های وحش بشری، بلیط خریده به تماشای او جمع شده و به طرف او کیله می اندازند، گویا این کودک یک حیوان عجیب و غریب است، کودک دختر بیچاره از آنچه در اطرافش میگذرد کاملاً بیخبر است، اما هزینه ظلم این وحشیهایی را که ادعای ترقی و تمدن دارند و نژادپرستی و برتری جویی خودرا در آن سوی علم، ترقی و تکامل، نفی تبعیض گرایی، حقوق بشر، حقوق کودکان و...، پنهان نموده اند، میپردازد.
و البته این نژادپرستی و تبعیض گرایی که فقط ۵ سال بعد از پایان جنگ اروپایی دوم، و تأسیس سازمان ملل متحد و یونسکو و یونیسف، که در ظاهر وظیفه گرفته بودند تا ازکرامت انسانی، فرهنگهای مختلف و از حقوق کودکان حمایت کنند، به اوج خود رسیده بود، جای تعجب نیست، زیرا امروزکه هشتاد سال از تأسیس سازمان ملل این لانه تروریزم صلیبی می گذرد، ما و شما شاهد شکنجه، قتل عام و به آتش کشیدن کودکان و زنان مسلمان در غزه، در زیر سر و چشم و زنخ سازمان ملل متحد و سکوت مرگبار بینالمللی هستیم که با پول و سلاح نویسندگان وحشی اعلامیه جهانی حقوق بشر، صورت می گیرد، این وحشی های آدم خوار که هنوز هم خود را به عنوان نمادی از بشر دوستی و تمدن و پیشرفت و عدالت جا می زنند.
و این خود، یادآوری همان تراژدی دردناکی است که مسلمان کشی و نژادپرستی که با ماهیت و سرشت فرهنگ غرب چاقو کش و آدم کش، عجین شده است، هرگز فقط مربوط به گذشتههای دورِ این گله های آدم خوار نبوده و نیست، بلکه هنوز هم در این عصر به اصطلاح ترقی و پیشرفت و حقوق بشر و دموکراسی و با همان قباحت و زشتی و وحشت و بی رحمی قبلی خود، وجود دارد، اما در پس نقاب های فریبنده ای مانند آزادی، حقوق بشر، حقوق زنان، حقوق کودکان، و... خود را پنهان نموده است.
ادامه دارد
