نـتـکـۍ
لـېږلـې وه اسمــــان يـــوه ډالـۍ پـه نيمـه شـپه کــې
د يد ن ته می راغلی وه سپوږمۍ په نيمه شپه کې
پـه شـړکـنــده بـاران کـــــی لـه يخـنــۍ نــه رپيد لـه
وه تــاورانه د مارغـوند ې جينــۍ په نيمه شپه کې
د چا د زلفـــوســوری مــې ارمان دژونـــــــد انـــه وو
الله تـه مــی نيـــولــې وه ځـــولـۍپه نيمه شپه کـې
يـو زه وم يـو جا نان وو ا و د ســــــروميـــو باران و
ارمان می خدای پوره کړ د ځوانۍ په نيمه شپه کې
هغــه چــی هنگامــه يــې د ښـــــکلا وه په جهان کـې
تــر ما را رسيــد لې وه ژونـــــد ۍ په نيمه شپه کې
ما جنــگ د سپينـو تــورو پــه رڼا ورځی گټـلــی
عا مــره! زه زخمــی کـړمه نتکـۍ په نيمه شپه کې
26.10.2006
- zarpana
غزلوږمه سباهرڅه به شي سم باور مې نه راځيچوپ به شي داچم باور مې نه راځيلاس دې راله راکړو خو لستوڼي کېنه لرې لړم باور مې نه راځيکور کې د الله د مسلمان له خواوالوتلو بم باور مې نه را ځيخداى دې له جنته ادم ويستى ويتش په يو غنم باور مې نه را ځيسپينه خوله دې وي،رښتيا دې وواييمه کوه قسم باور مې نه را ځي...
07.02.2007
- zarpana
ډېر پخوامې داردو ژبې يو ناول (مراةالعروس )لوستلى و،هغه مهال نه پوهېدم چې يو وخت به د ناول ديو لو بغاړي (حسن بن سباح)په څېر خلک مونږ ته ډېر نزدې پيدا کيږي او د خلکو نه به خو بونه تښتوي .په هغه ناول کې ليکوال (عبدالحليم شرر) ديو خيالي جنت انځور وړاندې کوي چې مستې خورې ،شنه چمنونه او خوږې مېوې پکې پرېمانه وي .حسن بن سباح خلک بې هوشه کوي او بيا دهغوى سترګې ددنيا پر سر په دغه خيالي جنت کې غړيږي او د څو ورځو دپاره دغه خلک د خوند او عيش نه ډک ژوند تېروي خولکه آدم چې له جنته ويست...