در قدم اول باید مسولیت نماینده گی افغانستان در سازمان ملل متحد را یک افغان صلح دوست و صلح آفرینی، البته با یک تیم کاری فعال، صلح دوست و صلح آفرین به دوش گیرند!
در قدم دوم سازمان ملل متحد باید کوشش های همه جانبه اش را به خرچ دهد، تا آنکه توافقنامه ای صلح را بین دولت افغانستان و تحریک طالبان اجرا و طرفین درگیر را از شروع دوباره مخاصمات بازدارند.
حافظان صلح سازمان ملل متحد به مناطق مختلفی جهان، در ممالک مختلف جهان موفق شده اند که توافقنامه‌های صلح را اجرا و طرفین درگیر را از شروع دوباره مخاصمات بازدارند. چرا در افغانستان جنگزدهَ ما آوردن صلح را، از جمله ای مسولیت های سازمان ملل متحد نیز نخوانیم؟
مثلاً سازمان ملل متحد در تیمور شرقی تا اعلام استقلال در سال ۲۰۰۱ م. نقش و حضور فعالانه ای را دارا بود!
کشورهای عضو سازمان ملل متحد نیروهای مورد نیاز را تأمین می‌کنند و ارسال کحمک، و کحمک های ممالک عضو سازمان ملل متحد در این عرصه، جنبه داوطلبانه دارد.
سازمان ملل متحد عملیات نظامی مستقلی انجام نمی‌دهد و تمام عملیات‌های حفظ صلح آن باید با تصویب شورای امنیت سازمان ملل متحد باشد. مگر آیا امروز همه کشور های جهان، لا اقل به زبان نمی گویند که ما طرفدار آمدن صلح در افغانستان هستیم؟
بدون شک که می گویند!
آیا ما افغانها تا به حال بصورت جدی و دقیق از سازمان ملل متحد در این رابطه، یعنی در مورد آمدن صلح در افغانستان درخواست جدی و دقیق داشته ایم؟
با وجود آنکه اکثریت مطلق مردم ما خواستار صلح و ثبات می باشد، آیا نماینده ای ما افغانها درسازمان ملل متحد تا به حال بصورت جدی و دقیق از سازمان ملل متحد در مورد آمدن صلح در افغانستان کدام درخواست جدی و دقیق داشته است؟
با وجود آنکه اکثریت مطلق مردم ما خواستار صلح و ثبات می باشد، ولی این امید تا به حال چندان چندان جامه عمل نپوشیده است، دلیل اصلی در چیست؟
----------------------------------------------
به امید مبارزۀ هر چه سریعتر و هر چه دقیقتر در راۀ مبارزه با فساد اداری!
به امید مبارزۀ هر چه سریعتر و دقیقتر با ایران محوری ها و پاکستان محوری های مخرب در افغانستان عزیز!
به امید دقت به کوچکترین واحد های کاری در هر ساحۀ کاری ما!
به امید اتحاد و وحدت هر چه بیشتر اقوام شریف افغانستان!
به امید صلح، ثبات، عدالت اجتماعی، قانونیت، ترقی و رفاه برای مردم رنجدیدۀ ما
