غزل

اسير منګل

ږمنځ د ښکليو اوربلونه چېړى
د سحر باد تنکى ګلونه چېړى

ستا د لمبې لمبې ځوانۍ نه توبه
قيامت نه مخکښې قيامتونه چېړى

ستا د يادونو کونډه کړى لشې
چې نيمه شپه شى پولۍ زړونه چېړى

ګل چې مسکے شى کړى ئې پاڼې پاڼې
دا کوم ظالم دے چې رنګونه چېړى

هر مسيحا ملهم پرهر باندې ږدى
هر ستمګر تنکى زخمونه چېړى

لکه باران ئې کړو جانان په ژړا
منګل وريځې، طوفانونه چېړى