18.05.2011
- فضل الربي رستم
غزل
دلتـــه بــې ګناه د خلــــکو مړيـــنه دهځکه مې سينه له غمه خــــــوړينه دهستا مخ چې د اور غوندې لمبې کويدا دې اننګو کې پنـــډه ويــــــــــنه دهبيا يې د نظر تــعويـــز په غـاړه کړوښکاري دا جينــۍ له رنــګه سپينه دهڅومره چې د مور په اولاد زړه سوځيدومره مې په خداى تا سره ميـــــنه دهزړه دوګوهـــــر ډک له ګوهـــرونو دى
هــره يـــوه سنــــدره يــ...
25.05.2011
- فضل الربي رستم
غزل
زړه کې دې ډیرې غوټي وې خو په خوله چوپ پاتې شوې
اوس خو نو خپل یو، اوس ووایه، په څه؟ چوپ پاتې شوې
ای عجیبه وه په خدای ، تا مې د اقرار بدل کې نه راته هو وکړله ګرانې او نه چوپ پاتې شوې
...