غزل// فضل الربي رستم

ژوندون له تا پيلوم، مانا له تا  اخلمه

ګرانې ړندو سترګو ته،رڼا له تا اخلمه

تا مې خپل لمونځ ګڼمه،راحت هم تا کې وینم

احساس هم ته رکوې ،دعا له تا اخلمه

راشئ هغه وګورئ،ګلاب مې یار ته وایی

وږمه له تا اخلمه،ښکلا له تا اخلمه

بیلتون تورمخي راته ، بدرنګه  غږ کې وایې

تا له اشنا اخلمه،اشنا له تا اخلمه

رستمه پوه به نه شې،یولغمان چل کومه

ژړا پرتا درسپارم،خندا له تا اخلمه