غزل
عبدالستار سعادت
د ازل وېش و الفت او زړه زما شو
غرور ستا برخه شوه دنګ ښایست د تا شو
زه او زړه به دا طلسم څنګه مات کړو
چې هر څومره درنه تښتو درته راشو
ستا په سترګو کې ورکېږو چې راګورې
څنګه وکړو چې په زړه کې دې پیدا شو
چې د زړه امام د حسن آیت اوږد کړ
د ماښام لمونځ غوندې لنډ عمر قضا شو
تاسې دواړو نه د مینې جمله جوړه
ته خبر شوې سعادت دې مبتدا شو
28.05.2011
- اسدافغان
غزل
حېران مومند
زما په تن زما په زړۀ تیریږیچې کوم یو غم په پښتانۀ تیریږیستا په وعده ستا د راتلو په تمهشپې مې د ستړی ژوندانۀ تیریړیتا...
30.05.2011
- اسدافغان
وخت چې د آرام راشي د کار خلک ډېر شيد کار او د روزګار په وخت وزګار خلک ډېر شيچې وار د ښو خبرو وي بیا هر سړی ویده ويچې وار د بدو ردو شي بیدار خلک ډېر شيپه کلي کور اورونه بل د جنګ او نفرتونوپه دغه حال کې خامخا د ښار خلک ډېر شيافسوس چې حقیقت کې دا خبره سرچپه دهد خیال په ټول نفوس کې مې هوښیار خلک ډېر شيد جنګ له هر رقم سره جوړ نه دی ډیری خلکچې بیا ولې له سولې د انکار خلک ډېر شيزموږ د یوه قاتل په...
