غزل
تږي ټول درپسې مړه ښکاري جانانه
په مرۍ کې دې اوبه ښکاري جانانه
په ټول ښار کې ايله ستا په سترګو پايو
پکې غر پکې غرڅه ښکاري جانانه
ستا دښمنو چې په تا شغول غشي
اوس نو دوی غوښه چاړه ښکاري جانانه
زه درګورمه خو ستا په ټنډه ګونځې
په خندا وايه چې نه ښکاري جانانه
د دعا نه ډکه لپه په ما وڅښه
په جامونو کې رانجه ښکاري جانانه
ته راياد شې چې د لمر په خوا روان وي
په آسمان کې سپين مارغه ښکاري جانانه
ستاله غېږې نه کاروان وتلی نشي
لاس او پښې يې نشته زړه ښکاري جانانه
